کشتی ایران همیشه در سال‌های بعد از المپیک بیشترین درخشش را داشته و بیشترین مدال‌ها را گرفته است. ما در ۱۹۶۱ یوکوهاما در ۸ وزن ۷ مدال گرفتیم که ۵ تای آن طلا بود. در ۱۹۶۵ منچستر نیز با سه طلا و ۵ مدال قهرمان جهان شدیم.
در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ که با فاصله اندک نسبت به المپیک ۲۰۲۰ توکیو برگزار شد -المپیک به خاطر شیوع کرونا به تعویق افتاد- پژمان درستکار توانست یک رکورد در تاریخ کشتی ایران را به نام خود ثبت کند. تیم او در ده وزن ۶ فینالیست داشت.
علیرضا سرلک در ۵۷، امیر محمد یزدانی در ۶۵ و محمد نخودی در ۷۹ کیلو نقره گرفتند. امیرحسین زارع در ۱۲۵، کامران قاسم‌پور در ۹۲ و حسن یزدانی در ۸۶ کیلو هم به مدال طلا رسیدند.
درستکار که المپیک ۲۰۲۴ پاریس را به دلیل اختلاف با دبیر از دست داده بود، در بازگشت به تیم ملی انگیزه زیادی داشت که رکورد قبلی خود را شکسته و با بیشترین فینالیست و مدال به کشور برگردد.
در روز اول جهانی ۲۰۲۵ زاگرب تیم ما از ۴ کشتی‌گیر، دو نماینده را به فینال فرستاد و کامران قاسم پور با وجود تمام انتظاراتی که از او می‌رفت، به والنسیای آمریکایی باخت و به رده‌بندی رفت و درنهایت برنز گرفت.
پژمان امید بسیاری داشت که در روز دوم، سه کشتی‌گیر ما به فینال بروند و با توجه به دو کشتی‌گیر ما در روز آخر -یعنی رحمان عموزاد و امیرعلی آذرپیرا که هر دو عنواندار المپیک هستند- با رکورد ۷ فینالیست بهترین کارنامه را از خود به یادگار بگذارد.
اما دیدیم که یونس امامی در بند تاکاهاشی ژاپنی گیر کرد و به نیمه نهایی نرسید. محمد نخودی و امیرحسین فیروزپور نیز در نیمه نهایی به ترتیب مغلوب رقبایی از یونان و روسیه شدند تا در شب دوم، کشتی آزاد ایران اصلاً فینالیست نداشته باشد!
به این ترتیب در بهترین حالت، اگر عموزاد و آذرپیرا امشب به فینال برسند، ما در نهایت ۴ فینالیست خواهیم داشت که با رکورد نروژ فاصله دارد.
اینجا را بخوانید: برنامه روز سوم کشتی آزاد قهرمانی جهان/ رحمان عموزاد وارد می‌شود