معمولا هر کس به دو تیم بزرگ استقلال و پرسپولیس می‌آید، مدعی است که از بچگی طرفدار این تیم بوده اما درعمل مشخص می‌شود چه کسی واقعاً تیمش را دوست دارد و چه کسی صرفاً از این شعار به عنوان ابزار استفاده می‌کند. چه بسیار بازیکنانی که به راحتی بین دو تیم جابجا شده‌اند و چه بسیار مدیرانی که درعمل، کاملاً برعکس شعارهایشان رفتار می‌کنند.
این یک حقیقت پذیرفته در تمام دنیا و همه تخصص‌هاست که عمل افراد مهم و ملاک است نه حرف‌هایشان. از سوی دیگر با همین قاطعیت این را نیز همه قبول دارند که منافع تیمی و یک مجموعه نسبت به منفعت یک شخص ارجحیت دارد.
هرگز در فوتبال نمی‌بینید که یک تیم را قربانی یک نفر کنند. به خاطر یک مربی یا یک بازیکن، نظم تیمی به هم بریزد و چنین تیمی اساساً رنگ موفقیت نخواهد دید. حالا نگاه کنید به پرسپولیس و رضا درویش که در موقعیتی این چنینی قرار گرفته‌اند.
به شهادت آرشیو، بارها نسبت به پدیده شوم تجمع مقابل باشگاه نوشته و هشدار داده‌ایم. اینکه فضای مجازی نباید ملاکی برای تصمیم گیری باشد اما وقتی یک اتفاق، همیشه و هر هفته و هر بار در هر ورزشگاه تکرار می‌شود، دیگر یک اتفاق نیست. بلکه یک پدیده است که باید آن را بررسی کرد.
رضا درویش از زمستان ۱۴۰۰ تا امروز در پرسپولیس مدیریت کرده و در این مدت جام‌ها و افتخارات فراوانی آورده است. در زمان کار او اتفاقاتی که خارج از محدوده قدرت او بود، افتاد که ضررش به او و پرسپولیس رسید. مثل همین رفتن کارتال یا استعفای گل محمدی یا رفتن اوسمار.
البته که درویش هم در دوران مدیریتش مثل هر انسان دیگری اشتباه داشته و اینجا قرار نیست قضاوت کنیم که حق با کیست. اینجا مسئله هوادارانی است که در هر مسابقه لیگ برتر و با هر نتیجه پرسپولیس –چه ببرد چه مساوی کند یا ببازد- شعار حیا کن رها کن سر می‌دهند و خطاب آنها فقط شخص درویش است.
اینجا باید خود درویش تصمیم بگیرد. او به اندازه کافی برای حل این معضل فرصت داشته و حالا به مرحله‌ای رسیده که باید بین خودش و آرامش پرسپولیس یکی را انتخاب کند. ادامه این مسیر به هدف خوب و ساحل آرامش منتهی نخواهد شد و در صورت ادامه این روند، پرسپولیس هرگز نمی‌تواند با مدعیان قهرمانی رقابت کند.
حالا درویش که همواره می‌گوید عاشق پرسپولیس است، باید تصمیم بگیرد. گاهی رفتن بهتر از ماندن کمک می‌کند. فاصله بین حرف تا عمل بسیار زیاد است و با عمل آدم‌هاست که می‌شود روی حرف‌هایشان قضاوت کرد. اینکه بماند و عاملی باشد که هر هفته در ورزشگاه‌ها برای پرسپولیس حاشیه درست شود یا اینکه برود تا به تیم محبوبش لطمه‌ای وارد نشود.
درویش در تمام این چهار سال تلاش می‌کرد با آمدن و رفتن آدم‌ها و تصمیماتی که در مورد دیگران می گرفت، به پرسپولیس کمک و تیم را به موفقیت برساند. حالا باید در مورد ماندن یا رفتن رضا درویش تصمیم بگیرد!
اینجا را بخوانید: ویدیو| خشم هوادار پرسپولیس: درویش به کجا وصلی؟