تیم ملی کشتی آزاد کشورمان با کسب ۷ مدال در ۱۰ وزن به عنوان قهرمانی جهان رسید. این ششمین قهرمانی جهان برای کشتی آزاد ما بود و این افتخار بعد از ۱۲ سال بار دیگر به ما رسید.
ایران نخستین بار در ۱۹۶۱ یوکوهاما قهرمان جهان شد، زمانی که امتیازات برای سه مدال و ۶ نفر اول در هر وزن، زمین تا آسمان با امروز فرق داشت. در جهانی ۱۹۶۵ منچستر بار دیگر قهرمان جهان شدیم و این بار ۳۳ سال منتظر ماندیم تا این اتفاق تکرار شود.
دو قهرمانی اول ایران در بیرون از خانه بود، قهرمانی سوم و چهارم در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ در تهران رقم خورد. در حالی که بار دیگر وزن‌های کشتی دچار تغییر شده بود و البته به رکورد ۷۰ درصد مدال در تیم هم نرسیدیم.
پنجمین و آخرین قهرمانی ما تا امروز، در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ بوداپست بود که اولین قهرمانی ما بعد از ۴۸ سال، بار دیگر در بیرون از خانه محسوب می‌شد و حالا با گذشت ۱۲ سال، تیم کشورمان در جهانی ۲۰۲۵ زاگرب دوباره قهرمان جهان شده است.
اینجا را بخوانید: تبریک قهرمان به قهرمانان؛ پیام حسن یزدانی برای تیم ملی کشتی +عکس
اما این قهرمانی بدون حضور روس‌ها -که امتیازاتشان در جدول محاسبه نمی‌شد- به خاطر پشت سر گذاشتن آمریکایی‌ها که این سال‌ها، چه در تک وزن و چه در رقابت تیمی، ما را جا می‌گذاشتند، با ارزش بود. ۷ کشتی‌گیر ما مدال گرفتند که البته امیدواریم امشب دوفینالیست ما رنگ مدالشان طلا باشد نه نقره!
اما شاید با ارزش‌ترین نکته در این قهرمانی این بود که ما شب ماقبل پایان مسابقات قهرمانی خود را مسجل کردیم. یعنی فرقی نمی‌کند امشب رحمان عموزاد و امیرعلی آذرپیرا طلا بگیرند یا نقره، با هر امتیازی تیم کشورمان قهرمان شده است.
و امضای آخر این قهرمانی را قهرمان وزن ۷۹ کیلوگرم از یونان زد! گئورگیس کوگیومتسیدیس که در نیمه نهایی ۸-۳ در اوج شگفتی تمام کارشناسان دنیا، محمد نخودی ما را برد که امید اول مدال طلا بود. او در فینال شگفتی آفرینی خود را تکمیل و با پیروزی بر جانشین جردن باروز افسانه‌ای در آمریکا، ضمن کسب مدال طلا برای خود آمریکا را هم همان جا به سکوی دوم دنیا فرستاد!
دقایقی پس از این کشتی امیرحسین فیروزپور ما در رده‌بندی ۹۲ کیلو روی تشک آمد و با ضربه فنی، رقیبش را برد و خود به مدال برنز رسید و فاصله ایران با آمریکا را بیشتر کرد.
اینجا را ببینید: ویدیو| مدال برنز فیروزپور با فن سر و ته یکی و ضربه فنی؛ به یاد امامعلی حبیبی
این قهرمانی مبارک همه باشد و امیدواریم کشتی را به پیش ببرد ولی یادمان باشد که امسال ما در ۳ وزن نه فقط مدال نگرفتیم، بلکه به شکلی ناامید کننده حذف شدیم. روز اول و در کشتی اول ایرانی‌ها، امیر محمد یزدانی ناباورانه در ۷۰ کیلو به رقیب آذربایجانی باخت. او که کشتی‌گیری نبود که مدال بگیرد و دور بعد خودش حذف شد.
روز دوم علی مومنی در ۵۷ کیلو نشان داد که کماکان در این وزن ضعف داریم و بعد مدال نقره سرلک در ۲۰۲۱ دیگر استعدادی در این وزن نداشته‌ایم که وزن مدال گرفتن در دنیا داشته باشد.
یونس امامی هم که در ۷۴ کیلو مثل همیشه در داخل همه را برد و در مسابقات جهانی دستش به مدال نرسید. یونس به نیمه نهایی هم نیامد و در رفشارژ و مسابقات شانس مجدد، باخت و به رده‌بندی هم نرسید. ما باید در این سه وزن فکری کنیم.
اینجا را بخوانید: تاریخ سازی آذرپیرا ارزش اعتماد به جوانان را ثابت کرد/ جوانی یعنی انگیزه، یعنی ثروت، یعنی مدال طلای جهان!