تیم ملی فوتبال ایران که با هدایت محمد مایلی‌کهن مقتدرانه به مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه رسیده بود، ۲۸ شهریور ۱۳۷۶ در ورزشگاه آزادی میزبان تیم ملی عربستان شد.
این دیدار در حالی برگزار شد که ما در اولین مسابقه آن مرحله توانسته بودیم چین را با نتیجه ۴-۲ شکست بدهیم به همین خاطر در ۲۸ شهریور سال ۷۶ بالغ بر ۱۰۰هزار تماشاگر آمده بودند تا زمینه برای پیروزی ملی‌پوشان کشورمان مقابل عربستان را فراهم کنند اما...
تساوی به لطف گل‌زنی کریم باقری
ایران در تمام طول ۹۰ دقیقه، فوتبالی تهاجمی ارائه کرد و به لحاظ خلق موقعیت کاملا برتر از حریف بود اما عربستان که یکی از بهترین نسل‌های فوتبال خود را در اختیار داشت، به لطف درخشش محمد الدعایه دروازه‌بان فراموش‌نشدنی خود، با یک امتیاز تهران را ترک کرد. آن‌ها نیمه اول به گل رسیدند و برخلاف جریان بازی از ما جلو افتادند ولی در نیمه دوم کریم باقری، مغز متفکر خط هافبک تیم ملی در آن مقطع و مربی کنونی پرسپولیس توانست این عقب‌ماندگی را جبران کند و گل تساوی ایران را به ثمر برساند. البته باقری در نیمه اول همان مسابقه یک ضربه پنالتی را هم از دست داد.
نلو وینگادا که به پرسپولیس و تیم ملی امید رسید
نکته مهم دیگر در مورد مسابقه مذکور این‌که هدایت عربستان در آن مقطع بر عهده نلو وینگادا بود. سرمربی پرتغالی که زمستان سال ۸۷ هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت و چیزی حدود ۵ ماه این سمت را در اختیار داشت. او که رابطه خیلی خوبی هم با کارلوس کیروش دارد، اوایل سال ۹۳ با کمک همین مربی عهده‌دار سمت سرمربی‌گری تیم ملی امید ایران نیز شد اما در آن‌جا هم مانند پرسپولیس ناموفق عمل کرد. البته از حق نگذریم که وینگادا عربستان را به مقام قهرمانی جام ملت‌های ۱۹۹۶ آسیا رساند.