در دیدار استقلال مقابل پیکان، یک تعویض تکراری در آغاز نیمه دوم رخ داد. در هفته سوم، استقلال تهران در اهواز به استقلال خوزستان در نیمه اول باخت و عارف آقاسی در نیمه دوم از زمین و از ترکیب تیمش بیرون آمد تا روزبه چشمی به قلب دفاع برود. این اتفاق در هفته چهارم و بازی با پیکان عیناً تکرار شد.
اتفاقاتی که در ورزشگاه شهدای قلعه حسن خان افتاد شاید از نظر عده‌ای تازگی داشت اما کارشناسان و آنها که فوتبال را به ریز و با جزئیات دنبال می‌کنند، اصلاً از دیدن کیفیت بازی عارف آقاسی تعجب نکردند. بازیکنی که بار اول حضور در استقلال به عنوان ستاره فولاد، آنقدر ضعیف بود که فقط یک نیم فصل در این تیم دوام آورد!
تاریخ فوتبال ایران پر است از بازیکنانی که در تیم‌های دیگر می‌درخشند و حتی به تیم ملی دعوت می‌شوند، اما در استقلال و پرسپولیس تاب تحمل فشارها و زیر ذره‌بین بودن همیشگی را نداشته و به اصطلاح جواب نمی‌دهند و می‌روند. با این تجربه، اگر مدیران استقلال ذره ای فوتبالی بودند هرگز مرتکب اشتباه بازگرداندن عارف آقاسی نمی شدند.
بیشتر بخوانید: حمایت قاطع باشگاه استقلال از ساپینتو با یک عکس تزئینی!
شعارهای هواداران در تهران و اهواز و تعویض های ساپینتو اصلاً نباید اتفاق می‌افتاد. همان روزی که زنوزی گفت عارف را نمی‌خواهد، یک چیزی می‌دانست. بازیکنی که دستمزدی بالای ۱۰۰ میلیارد خواسته بود و زنوزی گفت با این پول ۳ مدافع سطح بالای جهانی می آورد. مساله او پول نبود که این سالها بیشتر از اینها داده، زنوزی به تجربه فهمیده بازیکنی با این جهش ناگهانی قیمت دیگر تمرکز فوتبال نخواهد داشت.
کم نیستند کسانی که در اوج نقل و انتقالات که هر روز خبری از استقلال و پرسپولیس با پیشنهاد جدید عارف می رسید، می گفتند او دیگر برای هیچکدام این دو تیم بازیکن نمی‌شود. کسانی که کاپیتان تیم ملی و استقلال و پرسپولیس بوده اند کمتر از مدیران استقلال و پرسپولیس فوتبال می فهمند؟
دیدیم که این پیش بینی ها درست از آب درآمد، درست مثل سرنوشت آرمین سهرابیان که بعد ماجرای نشان دادن تتو روی رانش، دیگر فوتبالیست نشد که نشد...
اما رسیدن به این نتیجه، حالا دیگر هنر نیست! هنر را ایجنت‌هایی داشتند که با استفاده از نابلدی مدیران ما که هیچ سررشته‌ای از فوتبال ندارند، این بازیکن را با آن رقم عجیب و غریب به استقلال دادند!
عارف آقاسی از شروع این فصل در اردوی ترکیه از جایگاهش در ترکیب استقلال مطمئن شد. بازیکنی را با این قیمت برای نیمکت نشینی نمی‌آورند! و این اولین مشکل او و همبازیانش شد. فشار این رقم سنگین تمرکزش را به هم زد و آغاسی قبلا در فولاد و تراکتور هم نشان داده بود که بسیار اهل حاشیه است! و خیلی زود زیر فشارها مصدوم می شود!
مصدومیت اشوراتوف و ضعف فراوان سامان فلاح و سهرابیان باعث شد موقعیت او محکم، و به تیم ملی هم دعوت شود. اما از شروع بازی‌های این فصل -از همان سوپرجام و لیگ تا کافا- عملکرد عارف آغاسی همینی بود که مقابل پیکان دیدیم! چرا این بار و این همه به چشم آمد؟ هیچ اتفاق غیر منتظره و غیر مترقبه‌ای در شهر قدس رخ نداد. آغاسی در بازی اول برابر افغانستان در کافا شاهکار بود، در بازی‌های دیگر هم که به میدان آمد مدام اشتباه کرد و سوتی داد.
در برابر ذوب آهن در هفته دوم، سهرابیان و بقیه آنقدر ضعیف بودند که او کمتر به چشم آمد. اما هفته سوم در اهواز در یک نیمه دو گل به حریف داد و ساپینتو او را بیرون کشید!
نوبت به لیگ قهرمانان آسیا رسید، برابر الوصل در دبی، عارف ژنرال حریف شد! آن بازی نمایشی و پاس پشت پا در دقیقه ۱۰ که به گل دوم حریف تبدیل شد، کمر تیم استقلال را شکست و در بازگشت هم که آن برخورد را با خبرنگاران کرد و در کمال تعجب، خلاف سهرابیان به میدان فرستاده شد تا یک تعویض آبی ها بسوزد!
در شروع نیمه دوم بازی با پیکان، پاس گل عارف به کسرا طاهری در واقع تکرار همان روند دو ماه اخیر او در تیم ملی و استقلال بود نه یک اتفاق تازه! و اگر قرار باشد عارف با این شرایط کماکان به میدان برود، آش همین خواهد بود و کاسه همین!
اینجا را هم بخوانید: یک روز پس از خداحافظی؛ عارف آقاسی در استقلال ماندنی شد