وقتی رونالدو در بحبوحه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر آن مصاحبه‌های معروف را علیه منچستر یونایتد، برخی بازیکنان و سرمربی شیاطین سرخ انجام داد، خیلی‌ها تعجب کردند چرا که در کارنامه حرفهای این فوق ستاره هرگز مورد مشابهی وجود نداشت.
رونالدو با انتخاب عربستان نیز برای ادامه مسیر فوتبالی خود و شکستن رکورد هزار گل، دوباره همه را متعجب کرد. او پیش قراول راهی تازه برای ستاره‌های اروپایی شد تا آنها هم به صحرا و لیگ روشن بیایند. مسئولان ارشد کشور عربستان با دادن دستمزدهای کلان به امثال رونالدو، بنزما یا نیمار، اهدافی به مراتب فراتر از فوتبال داشتند.
انتخاب به میزبانی جام جهانی، معرفی عربستان به عنوان مقصد گردشگری و سرمایه‌گذاری‌های کلان در ساخت شهرهای جدید مثل نئوم، همه و همه در راستای همان اهداف کلان تر از فوتبال بود و در این مسیر چه سفیری بهتر از رونالدو!
اینجا را هم بخوانید: رونالدو شمشیر به‌دست در خدمت سعودی‌ها؛ عربستان زیبا و شگفت‌انگیز است +عکس و ویدیو
رونالدو بارها با تمجید از ولیعهد عربستان، از ملاقات‌های متعدد با او سخن گفته و برنامه‌های بلند پروازانه این شاهزاده جوان را ستایش می‌کند. او به صورت حرفهای با بستن قرارداد، تبدیل به سفیر معرفی کشور عربستان شده و می‌بینیم چه حضور پررنگی در حواشی خارج از فوتبال و مربوط به کشور عربستان دارد.
آخرین نمونه؛ حضور در سالگرد تاسیس کشور عربستان سعودی بود، با لباس عربی و رقص شمشیر، رونالدو آنقدر در این مسیر پیش رفته که برخی آن را افراط می‌نامند که از فوق ستاره‌ای مثل رونالدو بعید است. او که هیچ نیازی به پول بیشتر یا شهرت بیشتر ندارد و این همه هزینه کردن از نام و اعتبارش برای خانواده سلطنتی عربستان، برای خیلی ها واقعا عجیب است.
اما اگر به تغییراتی که در شخصیت و روحیات رونالدو -طی این سال‌های حضور در عربستان- رخ داده نگاه کنیم، شاید جوابی برای این کارها و حضور پررنگ او در کنار خانواده سلطنتی عربستان پیدا شود. رونالدو در عربستان انگار دچار استحاله شده و تفکراتی مشابه فرمانروایان سرزمین‌های عربی در خاورمیانه پیدا کرده است!
همان چیزی که ما به نام جهان سوم می‌نامیم و می‌شناسیم. نه یک نقشه جغرافیا بلکه یک تفکر در ذهن آدم‌ها، آدم‌هایی پر از افراط و تفریط، پر از احساسات غالب بر منطق و البته پر از توهم توطئه یا سوء تفاهم! آنها که بین خودی و دشمن، هیچ نقش سومی را نمی‌پذیرند!
به همین حرفهای اخیر رونالدو در رابطه با توپ طلا نگاه کنید؛ کسی که خود ۵ بار برنده این جایزه شده و برای گرفتنش همه کار کرده و اشک ریخته، کسی که بیش از یک دهه سابقه حضور در جمع نامزدهای نهایی این جایزه را دارد، قاعدتاً نباید نسبت به چیزی که قبلاً از آن به عنوان افتخاری بزرگ یاد می‌کرد، بی‌احترامی کند!
اما ببینید که رونالدو در قبال جایزه عثمان دمبله چه می‌گوید: «من به توپ طلا دیگه اهمیت نمیدم، چون که خیلی وقته اونو به فردی که شایسته نیست، میدن!»
یعنی آن زمان که رونالدو برنده این جایزه می‌شد، همه چیز ایده آل بود و در بالاترین سطح، اما حالا که اصلاً دیگر در اروپا نیست و با عبور از ۴۰ سالگی، به هیچ عنوان شرایط و امکان حضور در این رقابت را ندارد، همه چیز آن بد شده است! این دقیقاً همان تفکریست که باعث عقب ماندگی ملت‌ها در جهان سوم شده که انگار رونالدو هم به این درد دچار شده است!