برانکو ایوانکوویچ که زمستان سال ۱۳۸۰ پس از بلاژویچ فقید سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد، پاییز سال ۱۳۸۱ از ایران رفت چون با فدراسیون فوتبال دچار مشکل شده بود.
تیم امید ایران پاییز سال ۸۱ با هدایت برانکو قهرمان بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان شد اما پس از بازگشت کاروان ایران، برانکو با فدراسیون فوتبال وقت به مشکل خورد. در آن مقطع محسن صفایی‌فراهانی استعفا داده بود و محمد دادکان وظیفه سرپرستی فدراسیون تا زمان برگزاری انتخابات را بر عهده داشت. برانکو حاضر نشد زیر بار شرط فدراسیون مبنی بر هدایت همزمان تیم‌های ملی امید و بزرگسالان برود روی همین اصل از ایران رفت و همایون شاهرخی سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان شد اما..
تیم ملی فوتبال ایران در روزهای ابتدایی مهرماه ۱۳۸۲ هنگامی که برای پیکارهای انتخابی جام ملت‌های ۲۰۰۴ راهی امان شده بود تا به مصاف اردن برود، برابر میزبان خود با نتیجه ۳ بر دو شکست خورد تا انتقادات از همایون شاهرخی به اوج خود برسد و فدراسیون فوتبال در نهایت تصمیم گرفت پرفسور را برگرداند.
در واقع بامداد پنجم مهر سال ۸۲ توافقات ابتدایی با برانکو صورت گرفت و او چند روز بعد به سوی ایران پرواز کرد تا دوباره هدایت ملی‌پوشان کشورمان را بر عهده بگیرد. حضوری که با قهرمانی در جام بین قاره‌ای، سومی در جام ملت‌های ۲۰۱۴ و صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ توام شد.
بیشتر بخوانید: مردم از این پرسپولیس توقع قهرمانی نداشته باشند/ من نمی‌روم، اخراجم کنید!