نه می خواهیم احساسی نظر بدهیم و نه آنقدر منطقی که انگار هیچ اتفاق تلخی نیفتاده است. اسم ما هوادار استقلال است و این روزها هواداران آبی به دو دسته کلی تقسیم شده اند.
یک تعداد با دیدن این اوضاع، اخراج سرمربی را می خواهند و عده دیگر، همچنان دنبال دادن فرصت بیشتر به این کادرفنی هستند. البته یک گروه سوم هم همیشه هست که هیچ نظری ندارند و واقعا نمی دانند چه بگویند.
آری اخراج ساده ترین راه حل است. خیلی ساده می توان ساپینتو را اخراج کرد و خسرو حیدری یا هر سرمربی ایرانی دیگر را بصورت موقت روی نیمکت نشاند و دوباره رفت برای پروسه انتخاب سرمربی خارجی اما آیا اوضاع درست می شود؟ اصلا ما برای درست شدن اوضاع، قصد اخراج سرمربی حال حاضر را داریم؟
چه تضمینی وجود دارد که سرمربی بعدی موفق شود؟ مگر سال قبل ۶ بار تغییر را امتحان نکردیم؟ اوضاع بحرانی تر نشد؟ ای کاش هوادار استقلال فصل گذشته را خوب دوباره در ذهن خود مرور و یادش بیاید که چطور نکونام در هفته پنجم با فریاد حیا کن رها کن روبرو شد. پس از او اوضاع همین طور بد و بدتر شد و هرگز استقلال رنگ آرامش و خوشبختی به خود ندید که ندید...
آیا قرار است این فصل دوباره همان اتفاقات تلخ فصل گذشته را تکرار کنیم؟ هنوز شاید بتوان به ساپینتو فرصت داد. شاید اوضاع درست شود و شاید نه، اما هرگز برای اخراج –که خانه آخر است- دیر نمی شود. در حال حاضر اخراج ساپینتو و گشتن دنبال یک سرمربی خارجی قطعا اوضاع را بدتر خواهد کرد و خیلی زود دیر می شود!
اینکه با سرمربی دیگر مذاکره نمی کنیم تا تمرکز سرمربی حال حاضر از بین نرود هم حرف کاملا غلطی است که تنها می تواند مخاطب را گول بزند. در واقعیت برای اینکه بتوان سرمربی ناکام را اخراج کرد، باید اول دنبال یک جانشین شایسته و مطمئن بود و برای این کار باید مذاکره های پنهان انجام بگیرد.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد