یکی از نقاط ضعف آشکار پرسپولیس در فصل جاری، نه‌تنها در جریان بازی بلکه در ضربات شروع مجدد است؛ جایی که تیم وحید هاشمیان عملاً هیچ برنامه و ایده مشخصی ندارد. در شرایطی که زمین‌های نامناسب لیگ برتر ایران اغلب اجازه بازی روان را نمی‌دهند، استفاده از ضربات ایستگاهی و کرنرها می‌تواند راه‌حل مهمی برای گشودن قفل بازی‌ها باشد، اما پرسپولیس در این بخش کاملاً ناکام بوده است.
آمارها نشان می‌دهد سرخ‌پوشان در ۶ هفته ابتدایی حتی یک گل روی ضربه کرنر یا ایستگاهی به ثمر نرسانده‌اند و بیشتر این موقعیت‌ها یا به مدافع حریف برخورد کرده یا بدون خطر از کنار دروازه گذشته است. نکته نگران‌کننده‌تر اینکه تقریباً هیچ‌کدام از ارسال‌های پرسپولیس تهدیدکننده نیستند و به نظر می‌رسد تیم نه تمرین هدفمندی برای این موقعیت‌ها دارد و نه بازیکنانی با وظیفه مشخص در اجرای آن‌ها.
بیشتر بخوانید: حسین کعبی: در حدی نیستید که درباره کریم باقری حرف بزنید!/ استقلال را بردیم به خیلی‌ها فشار آمد!
در فوتبال مدرن، تیم‌های بزرگ برای چنین موقعیت‌هایی مربی تخصصی ضربات ایستگاهی دارند، اما پرسپولیس در این زمینه بدون ساختار و برنامه به نظر می‌رسد. همین موضوع باعث شده تا هر ضربه ایستگاهی یا کرنر پرسپولیس، نه فرصت، بلکه آغاز یک ضدحمله خطرناک برای حریف باشد. اگر کادرفنی پرسپولیس به دنبال بازگشت به مسیر موفقیت است، باید در کنار اصلاح تاکتیک‌های هجومی، روی جزئیاتی مثل ضربات شروع مجدد نیز کار کند؛ جزئیاتی که در فوتبال امروز می‌توانند تفاوت ها را رقم بزنند.