استیون جرارد، اسطوره لیورپول و عضو نسل طلایی فوتبال انگلیس، به صراحت علت ناکامی تیم ملی کشورش در اوایل دهه ۲۰۰۰ را فاش کرد و آن را «خودخواهی بازیکنان» دانست. جرارد در گفت‌وگو با ریو فردیناند گفت: «ما فقط یک مشت بچه خودخواه بودیم. وقتی الان تلویزیون را نگاه می‌کنم، می‌بینم جیمی کرگر کنار پل اسکولز و گری نویل نشسته و با هم می‌خندند، انگار ۲۰ سال است صمیمی‌ترین دوستان هستند. یا خود من با تو، ریو، الان نزدیک‌ترم تا آن زمان که ۱۵ سال کنار هم بازی می‌کردیم. اما آن زمان هیچ صمیمیتی بین ما نبود.»
او ادامه داد: «چرا وقتی ۲۰ یا ۲۱ ساله بودیم، اینطور با هم ارتباط نداشتیم؟ غرور بود؟ رقابت باشگاهی؟ قطعاً همین بود. مشکل از فرهنگ خودمان بود؛ ما تیم نبودیم، فقط گروهی از بازیکنان مستعد. استعداد داشتیم، اما اتحاد نداشتیم. هرکسی بیشتر به باشگاه خودش فکر می‌کرد تا پیراهن تیم ملی. به جای اینکه برای هم بجنگیم، در زمین برای اثبات خودمان به هم حسادت می‌کردیم.»
نسل طلایی انگلیس شامل ستارگانی مانند دیوید بکام، فرانک لمپارد، پل اسکولز، ریچارد اسبینی، جان تری، اشلی کول، مایکل اوون و وین رونی بود که در اوایل دهه ۲۰۰۰ تشکیل شد، اما باوجود استعداد فراوان، هیچ دستاورد مهمی در سطح ملی کسب نکرد. توضیحات جرارد نگاهی روشن به دلیل ناکامی این نسل پراستعداد و مشهور فوتبال انگلیس ارائه می‌دهد.