تیم ملی ضعف های زیادی دارد. تیمی که نه خوب بازی می کند و نه نتیجه می گیرد. یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های این روزهای تیم ملی، پست شماره ۶ است؛ جایی که عملکرد سعید عزت‌اللهی در دیدار برابر روسیه در ولگوگراد، موجی از انتقادها را به‌دنبال داشت. عزت‌اللهی در این بازی یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان زمین بود؛ او تقریباً در تمام دوئل‌های میانه میدان شکست خورد، در کارهای دفاعی نتوانست جلوی نفوذ حریف را بگیرد و در انتقال توپ از دفاع به حمله هم نقش موثری نداشت.
همین موضوع باعث شد میانه زمین ایران بارها تحت‌فشار قرار بگیرد و تعادل تیم به‌هم بخورد. در حال حاضر، نبود یک هافبک دفاعی آماده و در فرم ایده‌آل، به یک بحران جدی برای تیم ملی تبدیل شده است. احمد نوراللهی تنها گزینه‌ای است که از نظر فنی می‌تواند این نقش را به‌خوبی ایفا کند، اما اختلاف او با کادر فنی باعث شده تا فعلاً جایی در تیم نداشته باشد. گزینه‌های دیگر هم یا در سطح بین‌المللی تجربه کافی ندارند یا از نظر بدنی و تاکتیکی هنوز به استاندارد تیم ملی نرسیدند.
با این شرایط، فعلاً به نظر می‌رسد قلعه‌نویی چاره‌ای جز ادامه دادن با سعید عزت‌اللهی ندارد؛ بازیکنی که مدتی است از دوران اوجش فاصله گرفته و اگر نتواند خیلی زود به فرم سابقش برگردد، ممکن است پست ۶ به پاشنه‌آشیل تیم ملی در بازی‌های جام جهانی تبدیل شود. حال باید دید سرمربی تیم ملی برای حل این بحران چه تصمیمی خواهد گرفت؛ اعتماد مجدد به سعید یا ایجاد تغییر بزرگ در ترکیب میانه میدان و بازی دادن به نفراتی دیگر.
