تا قبل از بازی با تانزانیا خیلی‌ها از انتخاب این حریف آفریقایی برای فیفادی انتقاد می‌کردند. اینکه تیمی در رتبه ۱۰۷ رنکینگ فیفا که هرگز به جام جهانی نرسیده و در قاره خود قهرمان نشده، باشگاهی بزرگ و مدعی در میان باشگاه‌های آفریقایی نداشته و حتی در شرایطی که کشورهای کوچک این قاره لااقل یک بازیکن بزرگ به عنوان لژیونر در اروپا داشته یا دارند، تانزانیا همین را هم ندارد تا همه جوره مشخص شود رقیبی مناسب برای ما نیست.
آن دسته از کسانی هم که می‌گفتند چون شاید در جام جهانی با یک تیم آفریقایی همگروه شویم و از این بابت تانزانیا انتخاب مناسبی بوده، بعد از دیدن بازی دو کشور حرف خود را پس گرفتند! اگرچه فوتبال روی کاغذ نیست و بر اساس کارنامه و سوابق یا اعداد و آمار، نتیجه یک مسابقه را نمی‌توان تعیین کرد اما با دیدن نمایش تانزانیا در همان نیم ساعت اول همه فهمیدند به قول معروف «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها!»
نمایش مبتدیانه تانزانیا با بازیکنانی که حتی اصول اولیه دفاع یا حمله را بلد نبوده و با آن شیوه تکل زدن‌هایشان، نشان دادند که خیلی تجربه بازی در فضای فوتبال حرفه‌ای و روز دنیا را ندارند، ثابت کرد که انتخاب این حریف اصلاً مناسب نبوده اما هرچه از روز مسابقه می‌گذرد، با تماشای دوباره این بازی و تکرار صحنه‌ها و آنالیز اتفاقات، بیشتر مشخص می‌شود که تانزانیا با یک تیم بین المللی فاصله داشت.
برای درک بهتر موضوع و ختم ماجرا فقط و فقط کافیست به گل‌هایی که گلر تانزانیا از ما دریافت کرد، دوباره نگاه کنید. یعنی خلاف عرف فوتبال که باید کل مسابقه را آنالیز کرد، شما کافیست مثل اخبار ورزشی فقط صحنه گل‌ها را ببینید!
دوگل در جریان بازی و یکی هم از نقطه پنالتی که اگرچه گل جهانبخش به خاطر هند میلاد محمدی مردود اعلام شد، اما به هر حال گلر ضعف داشت و گل خورد و به همین دلیل بیرون آمد. ضعف این گلر و آن نوع بازی سایر بازیکنان رقیب نشان دهنده قدرت تانزانیا بود و دیدیم که مربی حریف بعد از گل سوم، او را بیرون کشید.
حالا دیگر تکلی که منجر به اعلام پنالتی برای ما شد یا نحوه مصدومیت کسرا طاهری و حزباوی، بماند!
اینجا را بخوانید: تیم شانزدهم لیگ هم تانزانیا را شکست می‌داد/ قحطی حریف تدارکاتی است؟ شما که به دبی رفتید یک تیم بهتر می‌آوردید