علی انصاریان چهره فقید، خوش‌خنده و فراموش‌نشدنی فوتبال ایران اواسط دهه ۹۰ وارد چرخه بازیگری و تهیه‌کنندگی در سینما شده بود؛ تصمیمی که تعجب خیلی‌ها را در پی داشت.
انصاریان ۲۴ مهر سال ۹۴ مصاحبه‌ای ورزشی- سینمایی با ما کرد که جذابیت فراوانی داشت و بد نیست به خلاصه آن دوباره نگاه کنیم:
- سینما را با مسعود کیمیایی شناختم. قیصر و گوزن‌ها را هر کدام ۲۰ بار دیدم. از همان بچگی عاشق سینما بودم.
- من روشنفکر نیستم و نمی‌توانم ادای روشنفکرها را هم در بیاورم. اگر هم وارد عرصه سینما شدم و فیلم تهیه می‌کنم، دلم می‌خواهد فیلم‌های صادقانه بسازم.
- در فوتبال ایران نباید دنبال قیصر باشید چون قیصر نداریم اما تا دلتان بخواهد در این فوتبال برادران آب منگل (کاراکترهای منفی فیلم قیصر) پیدا می‌کنید.
- با پژمان جمشیدی رفیق صمیمی هستیم و مطمئن باشید به همدیگر حسادت نمی‌کنیم. البته پژمان آدم شیرینی است اما من هرگز شیرینی‌های او را ندارم.
- سال اولی که من و پژمان جمشیدی به پرسپولیس رفتیم، بازیکنان قدیمی این تیم در جریان تمرین نفرات خودی را مقابل چشم ۵۰۰۰ نفر می‌زدند اما خجالت می‌کشیدیم اعتراض کنیم. من و علی کریمی یک سال برای بازیکنان بزرگتر توپ می‌آوردیم تا تمرین شوت‌زنی کنند. باور کنید اولین بار که می‌خواستم بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را ببندم خجالت می‌کشیدم.
- نسل قبل از ما در پرسپولیس به هیچ بازیکن جدیدی رحم نمی‌کرد و طوری ما را می‌زدند که علی پروین اعلام کرد بستن قلم‌بند در تمرین اجباری است. برای ماندن در این تیم باید مثل تکاور می‌جنگیدیم.
- این روزها (منظور علی انصاریان مهر ۱۳۹۴ بود) همه سوگوار از دست دادن هادی نوروزی هستیم ولی متاسفانه خیلی از افرادی که می‌آیند و با خانواده هادی عکس می‌گیرند، دنبال سو استفاده از این تصاویر و مشهور کردن خودشان هستند.
بیشتر بخوانید: پوستر ویژه فولاد برای بازی با پرسپولیس با تصویر علی انصاریان
