بعد از اکبر کارگر جم که هفته قبل راهی خانه ابدی شد، نوبت به رئیس اسبق فدراسیون فوتبال رسید. خبر مرگ کامبیز آتابای به تهران آمد؛ کسی که از جوانی ورزش را با سوارکاری آغاز کرد و به شدت شیفته این رشته ورزشی بود. درست مثل علاقه‌ای که حالا سردار آزمون به سوارکاری دارد.
کامبیز آتابای کیست؟
آتابای از آغاز دهه ۵۰ شمسی به ریاست فدراسیون فوتبال رسید. او فوتبالی نبود اما آن‌قدر ورزشی بود که با شناخت کامل از این رشته پرطرفدار، کارها را به اهل فن سپرده و در جزئیات دخالت نکند. درست همان روشی که دو دهه بعد محسن صفایی‌فراهانی در اواخر دهه ۷۰ پیش گرفت و جالب این‌که از این دو نفر به عنوان موثرترین و موفق‌ترین روسای تاریخ فدراسیون فوتبال نام برده می شود.
کامبیز آتابای، متولد ۱۳ بهمن ۱۳۱۷، وقتی رئیس فدراسیون فوتبال شد هوشنگ دیده‌بان که یک مدیر مورد تایید و احترام میان تمام اعضای خانواده فوتبال بود را به دبیرکلی برگزید و بیشتر اختیارات امور را به او سپرد. او نیز در اولین قدم گروهی را برای مطالعه لیگ‌های معتبر اروپایی فرستاد و با استفاده از تجربه دو دوره برگزاری لیگ ایران، از سال ۱۳۵۲ لیگ تخت جمشید را بنیان گذاشت.
لیگی که دوره ششم آن تا هفته سیزدهم و صدرنشینی پاس در حال برگزاری بود، با اوج‌گیری اتفاقات منجر به انقلاب اسلامی در شهریور ۵۷ برای همیشه تعطیل شد؛ با دو قهرمانی پرسپولیس، دو قهرمانی پاس و یک قهرمانی استقلال. بیشتر استادیوم‌های ورزشی در مراکز استان‌ها یادگار دوران تصدی آتابای و همان لیگ تخت جمشید هستند که سهم مهمی در رشد و پیشرفت فوتبال ایران در آسیا داشت. تیم‌های ریشه‌داری شکل گرفتند که برخی از آن‌ها هنوز هم طرفدار دارند، اگرچه دیگر در سطح اول فوتبال نیستند؛ از برق شیراز تا ابومسلم خراسان.
در عرصه ملی نیز آتابای با حمایت از تیم ملی جوانان، نقش اصلی را در قهرمانی‌های متوالی هرساله فوتبال ایران در آسیا داشت. او با ارتقا حشمت مهاجرانی به سرمربی‌گری تیم ملی بزرگسالان، همان جوان‌ها را بالا کشید که برای اولین بار مجوز حضور در جام جهانی را گرفتند. زمانی که سهمیه دو قاره آسیا و اقیانوسیه در ۱۶ تیم برتر، فقط یکی بود!
افتخارات فدراسیون فوتبال آتابای
آتابای در سال اول تصدی فدراسیون فوتبال، دومین قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۲ بانکوک را کسب کرد و سپس ایران به المپیک مونیخ رفت. پس از آن با استخدام فرانک افارل برای تیم ملی بزرگسالان، در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ مدال طلای فوتبال را برای اولین بار گرفت.
ایران در المپیک ۱۹۷۶ مونترال به جمع هشت تیم برتر رسید که هنوز هم آخرین حضور ما در تاریخ المپیک است. میزبانی جام ملت‌های ۱۹۷۶ آسیا در تهران و کسب چهار برد متوالی بدون گل خورده و سومین قهرمانی پیاپی -که تا امروز یک رکورد دست‌نخورده است- دیگر افتخار دوران آتابای بود و سرانجام در بهار ۱۳۵۷ زمانی که تیم ملی برای حضور در جام جهانی آرژانتین آماده می‌شد، آتابای با اکثریت قاطع آرا از سوی فدراسیون‌های مختلف قاره به ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا یا همان AFC برگزیده و به شکل رسمی هدایت فوتبال قاره را بر عهده گرفت اما با وقوع انقلاب اسلامی، او برای همیشه کشور و این شغل را رها و به آمریکا رفت.
شاید دوست داشته باشید: گفتم پدر رئیس فدراسیون اسطبل دارد اما فوتبال نمی‌فهمد/ سیگار کشیدن من به آن مدیر ربط نداشت
