برای سروش رفیعی همه چیز از حرف‌های دراگان اسکوچیچ در فصل قبل شروع شد. او که اعلام کرد به این دلیل پیشنهاد پرسپولیس را قبول نکرده که سروش رفیعی با او تماس گرفته و گفته به تیم ما بیا اسکوچیچ و مدیر برنامه‌هایش بعداً گفتند که از این رفتار غیرحرفه‌ای پرسپولیسی‌ها دلخور شده‌اند.
البته که سروش در شبکه ۳ این ادعا را رد کرد اما کیست که نداند در فوتبال ما اتفاقاتی از این عجیب‌تر هم می‌افتد! اینجا معمولاً در خانواده فوتبال همه، همه کاری می‌کنند جز آن کاری که وظیفه آنهاست و بابتش پول می گیرند! بازیکن در کار مربی و مربی در کار داور دخالت می‌کند و کم نیستند بازیکنانی که در تیم خود مدیریت هم می‌کنند و مربی می‌آورند!
وقتی بازیکنان بعد از پایان فوتبال خود مربی یا مدیر می‌شوند، چه اشکالی دارد که ایجنت هم بشوند؟ اتفاقا ها با شناخت استعدادها می‌توانند مدیران برنامه موفق‌تری باشند و به فوتبال هم کمک کنند. اما مسئله این است که در زمان بازی نباید چنین کنند!
وقتی اوسمار برگشت، خیلی‌ها جایگاه خود را در پرسپولیس از دست دادند. به خصوص آنها که به رابطه نزدیک با هوادار متمول مشهور بودند. به نظر می‌رسید سروش رفیعی هم که پیش از این به شدت به خاطر نوع بازی و ضعف فنی زیر فشار انتقادات بود، شامل حال این تحولات بشود.
اما در اولین بازی اوسمار سروش با بازوبند کاپیتانی و با اعتماد به نفسی بیشتر از گذشته به میدان آمد و اتفاقاً اولین گل این فصل خود را هم زد. آن هم با پای غیر تخصصی چپ! انگار رابطه سروش با مربیان خارجی درست مثل انرژی هرگز از بین نمی‌رود، بلکه از شکلی به شکل دیگر در می‌آید!
اینجا را بخوانید: سوگلی پرسپولیس دوباره عصای دست اوسمار شد!