فرانک برونو، اسطوره بوکس بریتانیا و قهرمان سابق سنگین‌وزن جهان، جزئیاتی تکان‌دهنده از بستری شدن خود در بیمارستان روان‌پزشکی گودمیز در سال ۲۰۰۳ فاش کرد؛ دوره‌ای که آن را «بدترین روزهای زندگی‌اش» توصیف کرده است.
برونو ۶۳ ساله، که در آن زمان با مشکلات خانوادگی و شخصی دست و پنجه نرم می‌کرد، توسط پلیس و آمبولانس و بر اساس قانون سلامت روان به بیمارستان منتقل شد. او می‌گوید: «این بدترین روز زندگی‌ام بود. از بالای خانه هلی‌کوپتر فیلم می‌گرفت و خبرنگاران از دیوارها بالا می‌رفتند… بسیار شرم‌آور بود.»
علت بستری شدن برونو، افسردگی و بعدها تشخیص اختلال دوقطبی بود. او سه هفته در گودمیز بستری شد و در اتاقی کوچک «مانند سلول زندان» نگهداری می‌شد. برونو تجربه خود را «مثل زندگی در جهنم» توصیف می‌کند و می‌گوید رفتار کارکنان بیمارستان با او «خشن و تحقیرآمیز» بوده است: «توپ فوتبال را از من می‌گرفتند تا مرا ناراحت کنند. با من مثل برده رفتار می‌کردند. همه‌شان فاسدند و از آزار بیماران لذت می‌برند.»
بیمارستان گودمیز در پاسخ به اتهامات برونو به دیلی‌میل اعلام کرد که طی سال‌های اخیر «بهبودهای گسترده‌ای» در محیط‌های بستری و روش‌های درمانی اعمال شده است.
پس از ترخیص، برونو با «کیسه‌ای پر از دارو» و تزریقات دو هفته یک‌بار به خانه بازگشت؛ داروهایی که به گفته او، او را «مثل زامبی» کرده بود. پزشکان توصیه کرده بودند داروها را «تا آخر عمر» مصرف کند، اما برونو پس از ماه‌ها توانست مصرف آنها را متوقف کرده و با تمرینات ورزشی زندگی خود را بازسازی کند.
او همچنین توانست رابطه با فرزندانش را که در ابتدا از دیدنش خودداری می‌کردند، ترمیم کند: «نمی‌توانستم بفهمم چرا چنین کاری با من کردند… اما حالا رابطه‌مان قوی است.»
برونو به شدت از سکوت و بی‌توجهی هیئت بوکس بریتانیا انتقاد کرد و گفت: «این نهاد باید مسئولیت‌پذیرتر باشد و از بوکسورهای بازنشسته حمایت کند. ما هستیم که همه خطر را به جان می‌خریم، اما کسی بعد از بازنشستگی پشت‌مان نیست.»
این قهرمان بوکس که در سال‌های ۲۰۱۲ و دوران قرنطینه کرونا نیز دوباره بستری شده بود، همچنان به مراقبت از سلامت روان خود ادامه می‌دهد و با تمرینات روزانه مسیر بهبود را دنبال می‌کند.
بیشتر بخوانید: افشاگری مهدوی‌کیا پس از ۲۷ سال: عابدزاده گفت روی پایم بنشین/ قبل بازی با آمریکا با سرنگ خونابه را از پایش خالی کرد