هجدهمین تقابل تیم‌های ملی ایران و ازبکستان قرار است در فینال تورنمنت چهارجانبه العین برگزار شود؛ مسابقه‌ای که با توجه به تعداد زیاد دیدارهای دو تیم در سال‌های اخیر، حال و هوای یک رقابت کاملاً آشنا را دارد. ایران با عبور از کیپ‌ورد در ضربات پنالتی راهی فینال شد و ازبکستان هم با برد ارزشمند ۲–۰ مقابل یاران محمد صلاح بلیت حضور در بازی نهایی را گرفت.
این دیدار یک نکته مهم دارد: این هفتمین تقابل دو تیم در دوران جدید حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی است؛ آماری که نشان می‌دهد ازبکستان در چند سال اخیر پرتکرارترین رقیب ایران بوده و شناخت فنی دو تیم از یکدیگر به بالاترین حد ممکن رسیده است.
فهرست بازی‌های اخیر به خوبی نشان می‌دهد رقابت ایران و ازبکستان همیشه نزدیک، فشرده و اغلب کم‌گل بوده است. در فینال جام کافا ۲۰۲۳، ایران با گل سردار آزمون ازبکستان را شکست داد. سپس در مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، دو تیم دوباره به هم برخوردند؛ ابتدا تساوی ۲–۲ در تاشکند با گل‌های رامین رضاییان و مهدی طارمی برای ایران رقم خورد، مسابقه‌ای که تیم ملی برتری ۲–۰ را از دست داد. بازی برگشت در تهران هم با تساوی بدون گل پایان یافت.
در مرحله بعدی مقدماتی، دوباره نتیجه صفر–صفر در ازبکستان رقم خورد و در دیدار برگشت هم طارمی با ثبت بریس، تساوی ۲–۲ را برای ایران مقابل این رقیب قدیمی رقم زد؛ مسابقه‌ای که تیم ملی دو بار عقب افتاد و دو بار بازی را به تساوی کشاند. آخرین رویارویی رسمی دو تیم نیز در فینال دور دوم جام کافا ۲۰۲۵ بود که ایران با نتیجه ۱–۰ شکست خورد.
حالا در فینال العین، دو تیم دوباره برابر یکدیگر قرار می‌گیرند؛ رقابتی که هم سابقه‌ای طولانی پیدا کرده و هم حساسیت خاص خودش را دارد. ایران برای کسب جام و انتقام شکست قبلی انگیزه زیادی دارد و ازبکستان هم با جریان مثبت اخیرش به دنبال تثبیت روند رو به رشد و قهرمانی در یک تورنمنت معتبر دوستانه است. در مجموع باید انتظار یک بازی نزدیک و تاکتیکی را داشت؛ درست شبیه تمام تقابل‌های چند سال اخیر.