به گزارش خبرورزشی، در حالی که از مدت‌ها قبل عنوان می‌شد مسابقه تیم‌های پرسپولیس و استقلال در ورزشگاهی غیر از استادیوم آزادی برگزار خواهد شد در نهایت تصمیم مسئولان بر همین منوال پیش رفت و این مسابقه بزرگ به شهری خارج از تهران منتقل شد.
چرا شهرقدس میزبان نشد!
در شرایطی که تهران دارای استادیوم‌های دیگری غیر از ورزشگاه آزادی همچون شهر قدس یا تختی است اما در اقدامی عجیب از سوی مسئولان برگزاری مسابقات سازمان لیگ ۳ استادیوم پارس شیراز، امام خمینی اراک و امام رضای مشهد به عنوان میزبانان احتمالی پیشنهاد و در نهایت ورزشگاهی برای برگزاری دیدار سرخابی‌ها تعیین شد که به لحاظ گنجایش و ظرفیت هیچ فرقی با ورزشگاه شهر قدس ندارد. این سئوال بوجود می آید چرا شهرقدس ۱۵ هزارنفری را میزبان تعیین نکردید تا رنج سفر (به قلعه حسن خان نسبت به اراک) برای تماشاگران اندک این دو تیم کمتر شود. تحمیل هزینه سفر (هواپیما و هتل) دو تیم به اراک و خستگی بازیکنان و... بماند. واقعا چرا شهرقدس میزبان نشد!؟
کاهش جمعیت طرفداری به یک‌دهم!
ورزشگاه امام خمینی اراک تنها ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد و احتمالاً ۳ تا ۵ صندلی بین طرفداران دو تیم خالی خواهد ماند تا مانع از بروز هرگونه تنش در زمان برگزاری مسابقه بشود. اما از یک سو با استقرار سکوی بانوان دو تیم در بخشی دیگر از این ورزشگاه که قطعاً باز هم باعث می‌شود فاصله مشخصی بین تماشاگران خانم و آقای استقلالی و پرسپولیسی با آقایان، خالی از تماشاگر بماند دست کم باعث می‌شود این مسابقه مهم احتمالاً با ۷ یا نهایتاً ۸۰۰۰ تماشاگر برگزار شود که سهم تماشاگران هر دو تیم به جای حداقل ۴۰ هزار نفر در ورزشگاه آزادی(۸۰ هزار نفری) به ۴ هزار نفر (مجموع آقایان و بانوان هر تیم) در استادیوم امام خمینی اراک تقلیل پیدا کند. یعنی یک دهم تماشاگری که می‌توانست در استادیوم آزادی مسابقه حساس دربی را از نزدیک تماشا کند قادر است با حضور در این ورزشگاه بازی تیم محبوبش را ببیند.
ظرفیت پارس شیراز زیاد بود؟
پیشتر و با مطرح شدن نام ورزشگاه پارس شیراز با گنجایش ۵۰ هزار تماشاگر این احتمال وجود داشت که با حضور پر تعدادتر طرفداران دو تیم پرسپولیس و استقلال در این استادیوم بعد از مدت‌ها بار دیگر شاهد یک تقابل پرشور و پرجمعیت از حضور دو تیم پرطرفدار پایتخت نشین در یکی از شهرهای کشورمان باشیم اما به دلایلی که آن هم هنوز بر اهالی فوتبال پوشیده است ورزشگاه پارس شیراز نتوانست میزبانی این بازی بزرگ را بر عهده بگیرد.
چرا چهارشنبه! چرا ۳ بعدازظهر؟
اما آنچه در برگزاری غیر معمول دیدار تیم‌های پرسپولیس و استقلال به چشم می‌خورد تغییر روز برگزاری این مسابقه از پنجشنبه یا جمعه به یکی از روزهای وسط هفته بود. با ادامه تقویم فوتبالی سازمان لیگ و احتمالاً به بهانه‌های مختلف از جمله برگزاری مسابقات متعدد و فشردگی رقابت‌ها، این مسابقه قرار است روز چهارشنبه ۱۴ آذر در یکی از روزهای میانی هفته و در ساعت ۳ بعد از ظهر برگزار شود! زمانی که به هیچ عنوان برای برگزاری چنین مسابقه مهم و حساسی برای حضور علاقمندان به دو تیم در استادیوم امام خمینی اراک مناسب به نظر نمی رسد چون نمی‌تواند شرایطی را فراهم کند که طرفداران دو تیم بدون دغدغه و با آسودگی خیال در استادیوم حضور پیدا کنند و مسابقه تیم محبوبشان را ببینند. لااقل می شد مسابقه را ساعت ۱۸ یا ۱۹ انجام داد تا ملت راحت فوتبالشان را ببینند.
شاید این مسابقه مهم نیست!
چندی پیش علی دایی در این باره گفته بود مسابقه‌ای که در تهران برگزار شود دیگر دربی نیست اما برگزاری این مسابقه در روزهای میانی هفته آن هم در ساعت فعالیت مدارس دانشگاه‌ها و ادارات طبیعتاً می‌تواند این ذهنیت را ایجاد کند که برگزارکنندگان رقابت‌های فوتبال علاقه چندانی به مورد توجه قرار گرفتن دیدار بزرگ تیم‌های استقلال و پرسپولیس ندارند. دیداری که تعداد زیادی از ملی پوشان کشورمان و ملی پوشان خارجی همزمان به میدان می روند مهم نیست!؟
تفاوت بارز با لیگ‌های جهان
مقایسه این رویداد بزرگ فوتبالی در کشورمان با رقابت‌های مهم تیم‌های بزرگ لیگ‌های معتبر جهان و حتی منطقه از جمله دیدار تیم‌های رئال مادرید و بارسلونا و یا منچستر یونایتد و منچستر سیتی، مسابقه تیم‌های شهر میلان در رقابت‌های سری آ ایتالیا و دیگر تقابل‌های مهم در لیگ‌های فرانسه، پرتغال، آلمان و غیره که همیشه در روزهای تعطیل پایان هفته و در ساعت مناسب گنجانده می‌شود می‌تواند تفاوت بارز برگزاری رقابت‌های فوتبال در کشورمان را کاملاً به چشم بیاورد. این برنامه ریزی مانند آن است که دیدار اینترمیلان و آ.ث.میلان روز چهارشنبه ساعت ۱۵ برای علاقمندان به فوتبال در ایتالیا برگزار شود! در حالی که همواره عکس این اتفاق می افتد تا به نوعی این جشن بزرگ فوتبالی در رده باشگاهی بیشتر دیده شود و مخاطب حداکثری داشته باشد، اما شواهد در لیگ ما حکایت از حرکت معکوس دارد.
مرگ دربی از راه رسید
با توجه به تفاوت‌های مشهود در مکان زمان و تاریخ برگزاری چنین رویداد بزرگ فوتبالی که تا همین یک دهه پیش یکی از دربی‌های معروف و بزرگ جهان به شمار می‌رفت می‌توان از این عبارت که علی دایی استفاده کرده بود بار دیگر وام گرفت و گفت که این مسابقه دیگر آن دربی همیشگی نیست و زمان مرگ دربی فرارسید. دیداری که با مکان، روز و ساعت برگزاری اش کمتر دیده می شود آیا همچنان می تواند سطحی از محبوبیت قبل را دارا باشد که بتوان آن را مسابقه ای مهم تلقی کرد یا یک مسابقه عادی مانند همه دیدارهای دیگر است؟
بیشتر بخوانید: یک ایرانی از همین حالا ستاره جام جهانی ۲۰۲۶ شد!
