دیدار مصر و کیپ ورد در رده‌بندی تورنمنت العین با وجود کش و قوس‌های فراوان، سرانجام ۱-۱ به پایان رسید. طبق قوانین این تورنمنت، وقت اضافه وجود ندارد و دو تیم بعد از مساوی در وقت قانونی، مستقیم به ضربات پنالتی می‌روند.
سرمربی تیم ملی مصر در آخرین لحظات نیمه دوم و درست زمانی که تابلو ۲ دقیقه وقت اضافه برای نیمه دوم توسط داور چهارم بالا رفت، دروازه‌بان ذخیره خود را با شماره ۲۶ بلند کرد و بلافاصله او را به جای دروازه‌بان اصلی با شماره ۱۶ به میدان فرستاد.
او آنقدر در این تعویض عجله داشت که دروازه‌بان جانشین اصلاً فرصت گرم کردن پیدا نکرد! به طوری که وقتی داور سوت پایان بازی را زد و مربیان مشغول انتخاب پنالتی زن‌های تیمشان بودند، او تازه با مربی گلرهای تیمش مشغول گرم کردن شد!
مشخصا این تعویض برای پنالتی‌ها بود و ما در فوتبال ملی خودمان نیز نمونه محمد مایلی کهن در نیمه نهایی جام ملت‌های ۱۹۹۶ را داریم که دقیقه ۱۲۰ بازی با عربستان، نیما نکیسا را بیرون کشید و عابدزاده را به میدان فرستاد که شهرتی فراوان در گرفتن پنالتی داشت. اما این دروازه‌بان مصری خلاف عابدزاده ما در آن روز، عملکردی خیره کننده و باورنکردنی داشت. جالب اینکه پنالتی اول را عمر مرموش هدر داد تا روحیه مصر خراب شود. مهمترین ستاره مصری‌ها درون زمین -و در کل بعد از محمد صلاح- اولین پنالتی را هدر داد و می دانیم پنالتی اول چقدر برای روحیه تیم مهم است. فراموش نکنید مصر در شروع بازی عقب افتاده بود.
اما وقتی کیپ ورد پنالتی اول را به بالای دروازه زد، بهترین فرصت برای این دروازه‌بان ذخیره پیش آمد تا خودش را نشان داده و ثابت کند تعویض مربی بی دلیل نبوده است. گلر ذخیره مصری‌ها هر دو پنالتی بعدی حریف را گرفت، در دو جهت مخالف تا ستاره بلامنازع میدان باشد.
در حقیقت مربی مصر با این تعویض، تکلیف بازی را یکسره کرد. اگرچه پنالتی چهارم مصر را گلر گرفت (که اگر گل می شد، بازی تمام بود) اما درخشش دروازه‌بان مصر چنان رعب و وحشتی در دل کیپ وردی ها انداخته بود که آنها خود، پنالتی چهارم را هم بیرون زدند!
به این ترتیب مصر با گل کردن تنها دو ضربه پنالتی -از چهار ضربه- برنده این مسابقه و رتبه سوم تورنمنت العین شد و این پیروزی و این عنوان را بدون تردید مدیون درایت سرمربی خود با آن تعویض درخشان است که چنین شناخت عمیقی از توانایی‌های روحی و فنی شاگردانش داشت!
اینجا را بخوانید: ستاره لیورپول برای یک بازی آمد و دست خالی از امارات برگشت!