استقلال برابر الوصل برای کسب پیروزی و سه امتیاز به میدان آمد. در شروع مسابقه با بازگشت به اصل و ریشه خود، به خواسته‌اش رسید و با یک گل زودهنگام پیش افتاد. اما در ادامه اسیر شرایط بازی شد و نتوانست به پیروزی برسد.
استقلال گل زد، چون از اول شجاعانه برای برد به میدان آمد. چون استقلال و پرسپولیس با حملات همه جانبه از شروع بازی روی دروازه حریفان، شناخته می‌شوند. ساپینتو به اصل اصلی فوتبال اعتماد و جوانان با انگیزه را به میدان فرستاد.
اما در روزی که پیش افتاد و بیش از همیشه برد می‌خواست، به تساوی بسنده کرد چون به یکی دیگر از قوانین نانوشته فوتبال بی‌اعتنا ماند. در فوتبال اگر برای برد بازی کنی، شاید مساوی کنی اما اگر برای مساوی بروی، حتماً خواهی باخت!
استقلال بعد از زدن گل برتری خودآگاه یا ناخودآگاه عقب کشید تا چشم امید به ضد حملات بدوزد. از جایی به بعد دنبال حفظ نتیجه رفت اما وقتی چند بار مدافعان دروازه را نجات دادند و زمانی که ضد حملات زور کافی نداشت، الوصل از میدانداری و تجربه خود استفاده و در یک لحظه کاری را که باید انجام می‌داد، به ثمر رساند.
فوتبال عین زندگی، سرشار از لحظه‌هاست. تیمی به خواسته خود می‌رسد که قدر لحظات را بداند!