وقتی اسامی ۱۱ نفر انتخابی ریکاردو ساپینتو و اوسمار ویرا برای دربی ۱۰۶ اعلام شد، مشخص شد که هر دو مربی ریسک نکرده و با همان ترکیب آشنای خود به میدان آمدند. ترکیبی که در بازیهای قبلی نیز به میدان آمده و برای کارشناسان قابل حدس بود.
پرسپولیس به عنوان میزبان این مسابقه بار دیگر با همان روش ۴-۱-۴-۱ دلخواه اوسمار به میدان آمد. پیام نیازمند درون دروازه بود، سرژ اوریه به جای براجعه که بازی قبل بازی کرد، در دفاع راست ایستاد و میلاد محمدی دفاع چپ و زوج کنعانی و پورعلی گنجی در مرکز خط دفاعی بودند.
یک قدم جلوتر از آنها میلاد سرلک بازی میکرد. در آرایش ۵ بازیکن تهاجمی پرسپولیس محمد عمری هافبک راست و اورونوف هافبک چپ بود که بتوانند به تو زده و مستقیم شلیک کنند. سروش رفیعی کمی عقبتر از امید عالیشاه بازی میکرد و علی علیپور نیز تک مهاجم قرمزها بود.
اما در آن سوی میدان ریکاردو ساپینتو بار دیگر با همان روش ۴-۲-۳-۱ امتحان پس داده خود به میدان آمد؛ آنتونیو آدان در غیاب فرعباسی مصدوم دروازهبان بود. صالح حردانی در دفاع راست با بازوبند کاپیتانی پیشاپیش بقیه به زمین آمد. زوج اشورماتوف و سامان فلاح در مرکز دفاع و حسین گودرزی به روال بازیهای قبل دفاع چپ بود.
ترکیب اندونگ و امیر محمد رزاقنیا در مرکز میدانئ، قرار بود جای خالی چشمی را پر کنند. در بخش تهاجمی نیز علیرضا کوشکی وینگر چپ، یاسر آسانی در وینگر راست و منیر الحدادی در مرکز میدان، پشت سر سعید سحرخیزان به عنوان تک مهاجم، همان ترکیب امتحان پس داده حمله وران آبی بودند.
اینجا را بخوانید: این دربی برای کدام بازیکنان مهمتر است؟!