آنكه با بختیار قرارداد بست و كلی آپشن بامزه برایش گذاشت، صددرصد اینكاره نبود و اگر الان با خودش هم صحبت كنید، دقیقاً نمیداند چهكار كرده اما منصوریان كه سالها در این فوتبال زندگی كرده، چرا با دادن پیراهن شماره 7 به بختیار، فشار مضاعف روی شانههای او گذاشت تا بعداً همین آقای بختیار هنگام تعویض، آن حركات را انجام دهد و كاریزمای مربیگریاش را زیر سؤال ببرد؟!

تیم بستن یك هنر است، هنری كه مدیران استقلال مدتهاست ندارند و منصوریان هم با حفظ امثال حاجمحمدی، مجیدی و... و آوردن آرش افشین، بختیار و... نشان داد حالاحالاها كار دارد تا استقلال را بشناسد. او البته مقابل سپاهان با جوان كردن تیم، نمره قبولی گرفت و امروز هم قصد دارد به جوانها بازی دهد اما یادمان نرود كه 15 هفته (و 4 بازی در حذفی) طول كشید تا او به نتیجهای برسد كه هفته چهارم، پنجم باید میرسید.

اگر امروز پرسپولیس صدرنشین است، به دلیل جذب امثال بیرانوند، سیدجلال و وحید امیری ابتدای فصل است. آنها بیش از هر چیز نان خریدهای منطقی خود را میخورند ولی استقلال، بختیار و آرش افشین و... را خرید و البته یكسری خرید مثل علی قربانی، زكیپور و... هم داشت كه بازی زیادی به آنها نداد. الان هم پرسپولیس كه به اجبار نوراللهی و عالیشاه را از دست داد، سروش رفیعی 24 ساله را خرید ولی استقلال دنبال آندوی 35 ساله و جباراف 34 ساله است كه این دومی نهایتاً تا چهارشنبهسوری به فیفا شكایت میكند و به بقیه دوستان خارجی طلبكار میپیوندد.

راستی! شماره 7 استقلال در 19 بازی لیگ و حذفی، فقط یك پاس گل داد و دیروز هم گفت خداحافظ.