شوخي تا جايي خوب است كه احترامها از بين نرود؛ در غير اين صورت چه كسي با يك محيط شاداب و آدمهاي شوخ و شنگ مشكل دارد؟
زيادهروي در طعنه و كنايه و هر جا اداي اين و آن را درآوردن به منزله اينكه من آدم راحتي هستم و حق دارم با هركس كه دلم ميخواهد شوخي كنم كار را به اينجا ميرساند.
جامعه مقابل همين فرد شوخ موضع ميگيرد و واكنشها كوبنده ميشود.
در غير اين صورت شما تا ميتوانيد شوخي كنيد. در جامعه عصيانزده و پر از اعوجاج فكري و انديشهاي، اگر شوخي نباشد قطعاً بايد خاك مرده در همه جاي شهر بپاشيم.
همين دو، سه ساعتي كه كنار هم هستيم اگر به خنده و شوخي بگذرد هزار بار بهتر است تا با اشكها و افسوسها سر كنيم اما چه خوب است هنگام شوخي و بذلهگويي، بدانيم و بفهميم چه ميگوييم و موقعيتشناس باشيم.
