در پارهاي موارد مربي ميخواهد توان تاكتيكي تيمش را بسنجد و در مسابقاتي ديگر مربي دنبال پيدا كردن تركيبهاي بهتر يا زوجسازي است اما در بازي با تيمي مانند روسيه كه ميزبان جام جهاني بود ما ديديم تيم ملي ما تقريباً با 99 درصد توان خود رودرروي تيمي ايستاد كه ميدانست همه دنيا در حال تماشاي بازياش هستند. روسيه به عنوان ميزبان جام جهاني در مصاف با تيم ملي ما از دقيقه صفر زير نظر آناليزورهايي بود كه بالا و پايين اين تيم را تحت نظر داشتند تا بتوانند برداشتهاي دقيقتري از اين تيم بكنند. البته همان آناليزورها روي تيم ما هم اين كار را انجام ميدادند. تيم ملي ايران كه در 10 بازي دور نهايي مرحله مقدماتي غير از يك مسابقه (مقابل سوريه) همه بازيهايش را با كلينشيت و بدون گل خورده پشت سر گذاشت هم از اين حيث مورد توجه همه آناليزورهاي دنيا بود. به هر حال همه ميخواهند بدانند تيم ملي ايران چه كرده كه تا اين اندازه كم و سخت گل ميخورد. در يك چنين بازي، ما با همه داشتههايمان به زمين رفتيم و در نقطه مقابل روسيه تنها در 16 دقيقهاي كه از ما گل خورد تا آن را جبران كند با سبكي بازي كرد كه سبك واقعياش است. اين كاملاً مشهود بود. روسيه نميخواست همه آنچه در چنته دارد را در يك بازي دوستانه مهم كه همه دنيا آن را ميديدند رو كند. كما اينكه آنها پس از گلي كه به ما زدند هم ديگر مانند آن 15، 16 دقيقه حمله نكردند و سعي داشتند بازي را اداره كنند. در واقع ما پس از گل با تعويضهايمان ميخواستيم از داشتهمان دفاع كنيم تا برنده شويم كه موفق نبوديم و روسيه ميخواست جبران كند و موفق شد. تعويضهاي ما در زمين جواب نداد و در مقابل تعويضهاي روسيه جواب دادند. يكي از دستاوردهاي بازي تداركاتي همين است. البته ما تا جام جهاني راه طولاني در پيش داريم و نبايد از حالا خيلي تيم را تحت فشار بگذاريم. گرچه معتقدم تيم مليمان در ديدار با روسيه خوب بود و بهتر از هميشه بازي كرد. مزيت ديدارهاي تداركاتي همين چيزهاست. اينكه ما بازيكنان تازهوارد به اردوي تيم ملي را ببينيم و بسنجيم و در لحظات حساس شرايطشان را بررسي كنيم. اتفاقي كه كيروش بعد از به ثمر رسيدن گل آزمون مقابل روسيه اجرا كرد و در نهايت هم تيمش برتري را از دست داد ولي حتماً اين مسابقه براي او حاوي نكات مهمي بوده است.