این ماجرا البته ابهامات بسیاری داشت؛
۱- اگر موردی نبود واقعاً خبرگزاریها اسم فوتبالیستها و ماشینهایشان را همراه با اتوبانهایی که در آن تخلف صورت گرفته، از کجا آوردند؟ آیا همه اینها را از خودشان ساختند؟
۲- یکی از مسئولان استقلال (عبداللهی) این مسئله را شیطنت دانست در حالی که یک مسئول دیگر اصل قضیه را منکر نشد و گفت موضوع را بررسی میکنیم.
۳- روز جمعه ناگهان یکی دیگر از مسئولان استقلال گفت این مسئله فنی نیست و به خود فوتبالیستها برمیگردد که باید بدانند در چه باشگاه بزرگی بازی میکنند. عجیب اینکه یک مسئول دیگر استقلال گفته بود این قبیل تخلفات به باشگاه مربوط میشود نه کمیته اخلاق!
۴- چند هفته قبل رضا افتخاری مدیرعامل استقلال در برنامه ۹۰ در حالی که میخندید، گفت: «فوتبالیستهای ما تا صبح بیدارند و صبح تا ظهر میخوابند!»
ضمن تقدیر از آقای افتخاری به خاطر این افشاگری باید تشکری هم از جانشین پلیس راهور کرد که کلاً مشکل همه را حل کرد و گفت دوربینها چیزی را ثبت نکردهاند! وقتی برای یک لاییکشی که روزی ۱۰۰۰ بار در خیابانها و اتوبانهای تهران اتفاق میافتد، ۴ جور قانون داریم و ۴۰ جور اظهار نظر، معلوم است که اولاً یکسری قوانین نیاز به بازنگری دارند و در ثانی باید فکری هم به حال مسئولانی کرد که صبح تا شب جلسه دارند اما حرفشان یکی نیست.
