علی خطیر در برنامه شب‌های فوتبالی سه‌شنبه شب گذشته، حداقل در سه مورد روی آنتن زنده از فراموش کردن به عنوان دلیلی برای اتفاقات رخ داده نام برد که البته نمره منفی در کارنامه هر مدیری است. او در مورد عدم پرداختی به رضا میرزایی گفت: «نام او را فراموش کردم تا در لیست بگذارم و این خطا از من بود و جبران خواهد شد»
تصور کنید مدیرعامل یک باشگاه بزرگ چقدر باید مشغله داشته باشد و چقدر باید حواسش پرت حاشیه‌های بی‌دلیل شود که بازیکن مصدوم تیمش را فراموش کند. خطیر خود از کسانی است که به اهمیت فوتبال پایه واقف است اما او در مورد رسیدگی به آکادمی باشگاه استقلال - که هم نتایج خوبی گرفته و هم بازیکنان بزرگی تحویل داده – گفت که تا امروز فرصتی پیدا نکرده تا برای این آکادمی و تیم‌های پایه برنامه‌ای بریزد، حالا پول دادن و امکانات به کنار!
اوج کار آنجاست که در یک روز و به فاصله چند ساعت، دو نامه رسمی با امضای مدیرعامل منتشر می‌شود. در نامه اول رقم هزینه‌های باشگاه ۲۲۳ میلیارد نوشته شده و در نامه دوم ۳۲۳ میلیارد تا به سازمان خصوصی‌سازی یا نهاد بالادستی اعلام شود. کسانی که مدیریت کردند خوب می‌دانند که مهمترین کار یک مدیر دقت در نامه نگاری با نهاد بالادستی است چون آنها در مورد سرنوشت کار شما تصمیم می‌گیرند!
خطیر اعتراف کرد که آنقدر مشغله داشته که نامه را نخوانده امضا کرده و متوجه اشتباه تایپی آن نشده است. البته که اشتباه در چنین نامه مهمی برای کارمند باشگاه هم فول بزرگی است اما امضا زدن پای آن از آدم مثل خطیر خیلی بعید بود!
