به گزارش خبرورزشی، این تنیس‌باز ۳۰ ساله شنبه‌شب در فینال رقابت‌های اوپن لندن توانست از سد سرنا ویلیامز، سرشناس‌ترین تنیس‌باز زن عصر اوپن بگذرد و جام قهرمانی را به دست بیاورد. کربر در این مسابقه که یک ساعت و ۵ دقیقه طول کشید موفق شد در دو ست پیاپی و با نتایج مشابه ۶ بر ۳ برابر سرنا به برتری برسد. نکته جالب توجه این دیدار، اما بازگشت ویلیامز به فینال رقابت‌های گرنداسلم بود؛ او که ۱۰ ماه پیش دخترش را به دنیا آورد توانست دوباره مهیای بازی در سطح بالا شود هرچند که نتوانست به عنوان یک مادر قهرمان این رقابت‌ها شود و جا پای اوون گولاگونگ استرالیایی بگذارد که در رقابت‌های سال ۱۹۸۰ در لندن به عنوان مادر قهرمان شد.
البته سرنا ۳۶ ساله یک فرصت مهم را هم از دست داد؛ او که آمده بود تا بیست و چهارمین قهرمانی اش در گرنداسلم‌ها را به دست بیاورد و با رکورد مارگارت کورت، اسطوره تنیس در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی در بخش زنان برابری کند، دست آخر به خاطر اشتباهات زیادی که در بازی داشت ناکام ماند. در آن سو، اما کربر هم انتقام ناکامی‌های اخیرش برابر سرنا را گرفت. او برخلاف سال ۲۰۱۷ که اصلاً فروغی نداشت و تا رتبه ۲۱ دنیا تنزل کرد حالا با این قهرمانی دوباره احیا می‌شود و همین امروز در رنکینگ تازه برترین تنیس‌بازان دنیا خودش را تا رتبه چهارم بالا می‌کشد.
کربر: من برنده شدم نه اینکه سرنا بازنده شد
* شیوه‌ای که برای بازی در فینال ویمبلدون انتخاب کردید خیلی مشخص بود. قصدتان از اول همین بود که این‌قدر تهاجمی بازی کنید؟
راستش را بخواهید قبل از بازی کمی اضطراب داشتم ولی می‌دانستم اگر قرار باشد برابر سرنا شانسی داشته باشم باید بهترین بازی‌ام را در زمین پیاده کنم. می‌دانستم اگر کوچکترین فرصتی به سرنا بدهم از آن استفاده می‌کند، چون در بازی برابر ویلیامز هیچ وقت نمی‌دانید چه چیزی انتظارتان را می‌کشد. همه می‌دانند او عاشق این بازی‌های بزرگ است. اولین کاری که کردم این بود که زیاد به این فکر نکنم که دارم مقابل سرنا ویلیامز بازی می‌کنم. در این فینال می‌دانستم باید ابتکار عمل دست من باشد. حالا هم خوشحالم، چون بالاخره بازی را برنده شدم. من بازی را بردم نه اینکه سرنا بازی را باخته باشد. باورنکردنی است. آدم نمی‌تواند چنین لحظاتی را توصیف کند. وقتی بچه بودم آرزوی این را داشتم ویمبلدون را ببرم. واقعاً لحظه ویژه‌ای برای من است، چون دو هفته پیش هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد بتوانم تا مراحل بالای این جام بروم.
* گفتید از بچگی آرزوی بردن این جام را داشتید. از خاطرات کودکی تان مرتبط با ویمبلدون کمی حرف بزنید.
یادم می‌آید بازی‌های استفی (گرف) را می‌دیدم. او همه بازی‌ها را در دو ست می‌برد؛ همه با لباس سفید بازی می‌کردند و این موضوع خیلی برایم برجسته شده بود. از همان زمان که در این تورنمنت در رده جوانان بازی می‌کردم متوجه شدم روی زمین‌های چمنی احساس خوبی دارم هرچند آن اوایل نمی‌توانستم چندان هم خوب بازی کنم.
* سال ۲۰۱۷ با وجود انتظارات زیادی که از شما می‌رفت، سال بدی برای‌تان بود. چطور توانستید آن مشکلات را پشت سر بگذارید و سال ۲۰۱۸ دوباره به سطح بالا برگردید؟
اگر سال ۲۰۱۷ و مشکلاتش نبود الان نمی‌توانستم قهرمان ویمبلدون شوم. درس‌های زیادی از سال پیش گرفتم و توانستم انتظاراتی که از من می‌رود را هضم کنم. از خودم هم درس گرفتم. حالا سعی می‌کنم از این لحظاتی که دارم استفاده کنم. به طور ویژه به نتایج فکر نمی‌کنم بلکه بیشتر دارم تلاش می‌کنم تا سطح بازی‌ام را بهتر کنم. از ابتدای این سال کمی در شیوه سرویس زدنم تغییر ایجاد کرده‌ام و فکر می‌کنم یکی از فاکتور‌هایی که در بازی برابر سرنا کمک زیادی به من کرد همین شیوه متفاوت در سرویس زدن بود.
* شما الان ۴ تا فینال گرنداسلم بازی کرده اید و سه تا را برده اید. چطوری می‌توانید در این مسابقات بزرگ خوب بازی کنید؟
خب دلیلش این است که من به زودی ۳۰ ساله می‌شوم (لبخند می‌زند). من تجربه دارم. می‌دانم چه چیزی انتظارم را می‌کشد. همین تجربه بود که به من کمک کرد در تقابل با سرنا کمی راحت‌تر بازی کنم.
* بازی جوکوویچ و نادال طولانی شد و به قبل از مسابقه شما افتاد. این موضوع که نمی‌دانستید دقیقاً کی قرار است بازی تان شروع شود، ناراحت‌تان کرده بود؟
انتظار یک بازی طولانی را داشتم. فکر می‌کنم تصمیم خوبی بود که آن بازی را پیش از مسابقه ما برگزار کنند. روی هم رفته من مشکلی برایش نداشتم.
سرنا ویلیامز: کار من تازه شروع شده است
* از اینکه آنجلیک کربر در تقابل با شما این‌قدر خوب بازی کرد، غافلگیر شدید؟
از همان امتیاز اولی که گرفت واقعاً خوب و باورنکردنی بود. هر یک از ضرباتی که به سمت زمین من می‌زد با دیگری تفاوت داشت که نمی‌شود دقیقاً فقط به یک مورد خاصش اشاره کرد. البته از این موضوع اطلاع داشتم ولی خب حالا اگر قرار باشد دفعه بعد هم برابرش بازی کنم باید با آمادگی چندبرابری بازی کنم.
* این موضوع که بازی جوکوویچ- نادال به پیش از بازی شما افتاد و دقیقاً نمی‌دانستید کی قرار است بازی کنید، تمرکزتان را به هم ریخت؟
نه، هیچ تأثیری روی کار من نداشت. بالاخره بازی آن‌ها باید تمام می‌شد و یک اجبار بود.
* خب ۱۰ ماه بعد از به دنیا آوردن فرزندتان به فینال ویمبلدون رسیدید. الان چه کارنامه‌ای برای خودتان ترسیم می‌کنید؟
می‌دانید، راستش چند ماه پیش اصلاً نمی‌دانستم شرایطم چطوری است و اصلاً قرار است چطوری هم شود. برایم علامت سؤال بود که آیا می‌توانم دوباره بازگشت موفقیت‌آمیزی به زمین تنیس داشته باشم یا نه. به هر حال قبل از رسیدن به روشنایی باید مسیر طولانی‌ای را طی می‌کردم... خب، حالا این دو هفته بازی در این تورنمنت به من نشان داد می‌توانم هنوز در سطح بالا بازی کنم و برای رسیدن به عناوین مهم مبارزه کنم. هنوز هم می‌توانم کاندیدای قهرمانی در گرنداسلم‌ها باشم.
* وقتی تورنمنت را شروع کردید، فکرش را می‌کردید به بازی نهایی برسید؟
می‌خواستم هر طور شده چند تا بازی را ببرم. البته از اینکه به فینال رسیدم کمی غافلگیر شدم. خیلی خیلی دلگرم‌کننده بود.
* و برنامه‌هایتان برای از این زمان به بعد چیست؟
فعلاً در حال آنالیز کردن چیز‌هایی هستم که انجامش داده‌ام. باید بررسی کنم تا ببینم چه چیزی باعث می‌شود شرایط بازی‌ام بهتر شود، چطور می‌توانم تنیس‌باز بهتری شوم. علاوه بر این‌ها باید تمام چیز‌هایی که به سرم می‌زند و یا در ذهنم شکل می‌گیرد را هم آنالیز کنم. کار من تازه شروع شده است. باید این ریتم را حفظ و به پیشروی‌ام ادامه بدهم. طبیعتاً باید تمریناتم را از سر بگیرم و بیشتر کار کنم. می‌دانم باید روی چه چیز‌هایی بیشتر کار کنم. این تورنمنت برای من بیشتر یک تورنمنت روانی بود. باید از لحاظ روانشناختی در هر بازی مبارزه می‌کردم. فعلاً قدم در مسیر درستی گذاشته‌ام ولی هنوز سفر‌ها در پیش دارم و تازه کار شروع شده است.
البته سرنا ۳۶ ساله یک فرصت مهم را هم از دست داد؛ او که آمده بود تا بیست و چهارمین قهرمانی اش در گرنداسلم‌ها را به دست بیاورد و با رکورد مارگارت کورت، اسطوره تنیس در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی در بخش زنان برابری کند، دست آخر به خاطر اشتباهات زیادی که در بازی داشت ناکام ماند. در آن سو، اما کربر هم انتقام ناکامی‌های اخیرش برابر سرنا را گرفت. او برخلاف سال ۲۰۱۷ که اصلاً فروغی نداشت و تا رتبه ۲۱ دنیا تنزل کرد حالا با این قهرمانی دوباره احیا می‌شود و همین امروز در رنکینگ تازه برترین تنیس‌بازان دنیا خودش را تا رتبه چهارم بالا می‌کشد.
کربر: من برنده شدم نه اینکه سرنا بازنده شد
* شیوه‌ای که برای بازی در فینال ویمبلدون انتخاب کردید خیلی مشخص بود. قصدتان از اول همین بود که این‌قدر تهاجمی بازی کنید؟
راستش را بخواهید قبل از بازی کمی اضطراب داشتم ولی می‌دانستم اگر قرار باشد برابر سرنا شانسی داشته باشم باید بهترین بازی‌ام را در زمین پیاده کنم. می‌دانستم اگر کوچکترین فرصتی به سرنا بدهم از آن استفاده می‌کند، چون در بازی برابر ویلیامز هیچ وقت نمی‌دانید چه چیزی انتظارتان را می‌کشد. همه می‌دانند او عاشق این بازی‌های بزرگ است. اولین کاری که کردم این بود که زیاد به این فکر نکنم که دارم مقابل سرنا ویلیامز بازی می‌کنم. در این فینال می‌دانستم باید ابتکار عمل دست من باشد. حالا هم خوشحالم، چون بالاخره بازی را برنده شدم. من بازی را بردم نه اینکه سرنا بازی را باخته باشد. باورنکردنی است. آدم نمی‌تواند چنین لحظاتی را توصیف کند. وقتی بچه بودم آرزوی این را داشتم ویمبلدون را ببرم. واقعاً لحظه ویژه‌ای برای من است، چون دو هفته پیش هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد بتوانم تا مراحل بالای این جام بروم.
* گفتید از بچگی آرزوی بردن این جام را داشتید. از خاطرات کودکی تان مرتبط با ویمبلدون کمی حرف بزنید.
یادم می‌آید بازی‌های استفی (گرف) را می‌دیدم. او همه بازی‌ها را در دو ست می‌برد؛ همه با لباس سفید بازی می‌کردند و این موضوع خیلی برایم برجسته شده بود. از همان زمان که در این تورنمنت در رده جوانان بازی می‌کردم متوجه شدم روی زمین‌های چمنی احساس خوبی دارم هرچند آن اوایل نمی‌توانستم چندان هم خوب بازی کنم.
* سال ۲۰۱۷ با وجود انتظارات زیادی که از شما می‌رفت، سال بدی برای‌تان بود. چطور توانستید آن مشکلات را پشت سر بگذارید و سال ۲۰۱۸ دوباره به سطح بالا برگردید؟
اگر سال ۲۰۱۷ و مشکلاتش نبود الان نمی‌توانستم قهرمان ویمبلدون شوم. درس‌های زیادی از سال پیش گرفتم و توانستم انتظاراتی که از من می‌رود را هضم کنم. از خودم هم درس گرفتم. حالا سعی می‌کنم از این لحظاتی که دارم استفاده کنم. به طور ویژه به نتایج فکر نمی‌کنم بلکه بیشتر دارم تلاش می‌کنم تا سطح بازی‌ام را بهتر کنم. از ابتدای این سال کمی در شیوه سرویس زدنم تغییر ایجاد کرده‌ام و فکر می‌کنم یکی از فاکتور‌هایی که در بازی برابر سرنا کمک زیادی به من کرد همین شیوه متفاوت در سرویس زدن بود.
* شما الان ۴ تا فینال گرنداسلم بازی کرده اید و سه تا را برده اید. چطوری می‌توانید در این مسابقات بزرگ خوب بازی کنید؟
خب دلیلش این است که من به زودی ۳۰ ساله می‌شوم (لبخند می‌زند). من تجربه دارم. می‌دانم چه چیزی انتظارم را می‌کشد. همین تجربه بود که به من کمک کرد در تقابل با سرنا کمی راحت‌تر بازی کنم.
* بازی جوکوویچ و نادال طولانی شد و به قبل از مسابقه شما افتاد. این موضوع که نمی‌دانستید دقیقاً کی قرار است بازی تان شروع شود، ناراحت‌تان کرده بود؟
انتظار یک بازی طولانی را داشتم. فکر می‌کنم تصمیم خوبی بود که آن بازی را پیش از مسابقه ما برگزار کنند. روی هم رفته من مشکلی برایش نداشتم.
سرنا ویلیامز: کار من تازه شروع شده است
* از اینکه آنجلیک کربر در تقابل با شما این‌قدر خوب بازی کرد، غافلگیر شدید؟
از همان امتیاز اولی که گرفت واقعاً خوب و باورنکردنی بود. هر یک از ضرباتی که به سمت زمین من می‌زد با دیگری تفاوت داشت که نمی‌شود دقیقاً فقط به یک مورد خاصش اشاره کرد. البته از این موضوع اطلاع داشتم ولی خب حالا اگر قرار باشد دفعه بعد هم برابرش بازی کنم باید با آمادگی چندبرابری بازی کنم.
* این موضوع که بازی جوکوویچ- نادال به پیش از بازی شما افتاد و دقیقاً نمی‌دانستید کی قرار است بازی کنید، تمرکزتان را به هم ریخت؟
نه، هیچ تأثیری روی کار من نداشت. بالاخره بازی آن‌ها باید تمام می‌شد و یک اجبار بود.
* خب ۱۰ ماه بعد از به دنیا آوردن فرزندتان به فینال ویمبلدون رسیدید. الان چه کارنامه‌ای برای خودتان ترسیم می‌کنید؟
می‌دانید، راستش چند ماه پیش اصلاً نمی‌دانستم شرایطم چطوری است و اصلاً قرار است چطوری هم شود. برایم علامت سؤال بود که آیا می‌توانم دوباره بازگشت موفقیت‌آمیزی به زمین تنیس داشته باشم یا نه. به هر حال قبل از رسیدن به روشنایی باید مسیر طولانی‌ای را طی می‌کردم... خب، حالا این دو هفته بازی در این تورنمنت به من نشان داد می‌توانم هنوز در سطح بالا بازی کنم و برای رسیدن به عناوین مهم مبارزه کنم. هنوز هم می‌توانم کاندیدای قهرمانی در گرنداسلم‌ها باشم.
* وقتی تورنمنت را شروع کردید، فکرش را می‌کردید به بازی نهایی برسید؟
می‌خواستم هر طور شده چند تا بازی را ببرم. البته از اینکه به فینال رسیدم کمی غافلگیر شدم. خیلی خیلی دلگرم‌کننده بود.
* و برنامه‌هایتان برای از این زمان به بعد چیست؟
فعلاً در حال آنالیز کردن چیز‌هایی هستم که انجامش داده‌ام. باید بررسی کنم تا ببینم چه چیزی باعث می‌شود شرایط بازی‌ام بهتر شود، چطور می‌توانم تنیس‌باز بهتری شوم. علاوه بر این‌ها باید تمام چیز‌هایی که به سرم می‌زند و یا در ذهنم شکل می‌گیرد را هم آنالیز کنم. کار من تازه شروع شده است. باید این ریتم را حفظ و به پیشروی‌ام ادامه بدهم. طبیعتاً باید تمریناتم را از سر بگیرم و بیشتر کار کنم. می‌دانم باید روی چه چیز‌هایی بیشتر کار کنم. این تورنمنت برای من بیشتر یک تورنمنت روانی بود. باید از لحاظ روانشناختی در هر بازی مبارزه می‌کردم. فعلاً قدم در مسیر درستی گذاشته‌ام ولی هنوز سفر‌ها در پیش دارم و تازه کار شروع شده است.
