خبرورزشی/ اردشیر لارودی: ١- تصمیم اخیر استقلال را، نه رد می‌کنیم و نه به تأیید چشم‌بسته آن می‌پردازیم. اول باید دید که درباره تشکیل کمیته فنى که سخنگو هم دارد- باشگاه استقلال هنوز از موهبت وجود سخنگو، برخوردار نیست- خود استقلال چه می‌گوید و چگونه می‌خواهد و چقدر می‌تواند از این اهرم استفاده کند. در واقع باید دید، این کمیته چه کاره است؟ «بر» یا «با»؟
صرف نظر از اینکه سرمربى تیم استقلال کیست و چه نام دارد و از چه کارنامه‌اى برخوردار است، یادمان نرود که حرف اول و آخر را در دایره امور فنى تیم، سرمربى می‌زند و قرار نیست به سرمربى هر هفته حرفى زده شود!
مسلم است که استقلال و مدیریت جدیدش، می‌خواهند صواب کنند ولى باید مواظب باشند و مراقب که، کباب هم نخواهند شد. تصمیم اخیر استقلال، شمشیر دو دم است!
بالاتر و مهمتر: استقلال و استقلالیون می‌دانند که استقلال، بالاتر و بزرگتر از همه است! باید این اصل مسلم را رعایت کرد!
بخش خصوصى، نوشداروى ورزش حرفه‌اى
٢- وزارت ورزش، سر آن دارد که تیم‌هاى استقلال و پرسپولیس را به بخش خصوصى واگذار کند! سلطانى‌فر، براى انجام این مهم، از اراده لازم و عزم کافى برخوردار است ولى ابتدا باید چند نکته بدیهى را مورد توجه قرار داد!
مثلاً باید دانست بخش خصوصى در چه شرایط و در چه وضعیتى شایق به حضور در این میدان و در هر میدان دیگرى می‌شود؟
دلیل اصلى بخش خصوصى براى حضور در عرصه تیمدارى و باشگاهدارى چه می‌تواند باشد؟ آیا نه این است که بخش خصوصى، سرمایه و دانش و تجربه مدیریتى خود را می‌آورد تا از سرمایه‌گذارى خود بهره‌مند شود و سود هم ببرد؟ ولو سود اندک، ولو سود مختصر؟
آیا اینک و امروز- که مهمترین بخش کسب درآمد از فعالیت‌هاى ورزش حرفه‌اى بسته است و قفل است- بخش خصوصى پا به میدان تیمدارى و باشگاهدارى می‌گذارد؟
آیا بخش خصوصى، پول اضافى و پول به باد دادنى دارد که هر ساله چند ده میلیارد تومانش را در راهى بى‌بازگشت به کار گیرد؟
نوشداروى خیالى: این تصور که بدون حل کردن حق پخش، بخش خصوصى خواهد آمد و نوشداروى ورزش حرفه‌اى خواهد شد، بدون تردید خوش‌باورى و ساده‌انگارى است!
پرسپولیس با عزم جزم، پرسپولیس با جنس جور
٣- از پرسپولیس خبرهاى خوشى به گوش می‌رسد. پرسپولیسی‌ها در بند غیبت مردان کارساز خود- ماهینى مصدوم، کامیابى‌نیا و انصارى محروم- نیستند! برانکو قسمت اول و قسمت مهمتر جنگ برابر السد را برده است! برانکو، بذر خودبارورى و هسته «ما می‌توانیم» را در دل مردانش کاشته است!
بازگشت سریع و تمام‌عیار سیدجلال و برقى که در چشم‌هاى شجاع می‌درخشد، همه پرسپولیس را به یک نتیجه رسانده است: تا پاى جان می‌جنگیم! تاکتیکى‌ترین بازى خود را انجام می‌دهیم! به راهکار‌ها و تدابیر فنى برانکو، در کمال وفادارى و کاملاً خواست‌اندیشانه، عمل می‌نماییم! بر سر هر توپ، می‌جنگیم! می‌کوشیم تا یک وجب از زمین خود را به السد ندهیم! می‌کوشیم به بهترین نحو، در خدمت تیم بودن را، ترجمه کنیم! و می‌کوشیم که دست‌کم، سرنوشت بازى را به تهران، به ورزشگاه آزادى و به حضور یار دوازدهم بکشانیم!
در کمال خونسردى: راه پرسپولیس معلوم است، بازى با همه وجود، استفاده از همه قابلیت‌هاى فردى! جسورانه و در کمال خونسردى، با حداکثر سرعت!
صرف نظر از اینکه سرمربى تیم استقلال کیست و چه نام دارد و از چه کارنامه‌اى برخوردار است، یادمان نرود که حرف اول و آخر را در دایره امور فنى تیم، سرمربى می‌زند و قرار نیست به سرمربى هر هفته حرفى زده شود!
مسلم است که استقلال و مدیریت جدیدش، می‌خواهند صواب کنند ولى باید مواظب باشند و مراقب که، کباب هم نخواهند شد. تصمیم اخیر استقلال، شمشیر دو دم است!
بالاتر و مهمتر: استقلال و استقلالیون می‌دانند که استقلال، بالاتر و بزرگتر از همه است! باید این اصل مسلم را رعایت کرد!
بخش خصوصى، نوشداروى ورزش حرفه‌اى
٢- وزارت ورزش، سر آن دارد که تیم‌هاى استقلال و پرسپولیس را به بخش خصوصى واگذار کند! سلطانى‌فر، براى انجام این مهم، از اراده لازم و عزم کافى برخوردار است ولى ابتدا باید چند نکته بدیهى را مورد توجه قرار داد!
مثلاً باید دانست بخش خصوصى در چه شرایط و در چه وضعیتى شایق به حضور در این میدان و در هر میدان دیگرى می‌شود؟
دلیل اصلى بخش خصوصى براى حضور در عرصه تیمدارى و باشگاهدارى چه می‌تواند باشد؟ آیا نه این است که بخش خصوصى، سرمایه و دانش و تجربه مدیریتى خود را می‌آورد تا از سرمایه‌گذارى خود بهره‌مند شود و سود هم ببرد؟ ولو سود اندک، ولو سود مختصر؟
آیا اینک و امروز- که مهمترین بخش کسب درآمد از فعالیت‌هاى ورزش حرفه‌اى بسته است و قفل است- بخش خصوصى پا به میدان تیمدارى و باشگاهدارى می‌گذارد؟
آیا بخش خصوصى، پول اضافى و پول به باد دادنى دارد که هر ساله چند ده میلیارد تومانش را در راهى بى‌بازگشت به کار گیرد؟
نوشداروى خیالى: این تصور که بدون حل کردن حق پخش، بخش خصوصى خواهد آمد و نوشداروى ورزش حرفه‌اى خواهد شد، بدون تردید خوش‌باورى و ساده‌انگارى است!
پرسپولیس با عزم جزم، پرسپولیس با جنس جور
٣- از پرسپولیس خبرهاى خوشى به گوش می‌رسد. پرسپولیسی‌ها در بند غیبت مردان کارساز خود- ماهینى مصدوم، کامیابى‌نیا و انصارى محروم- نیستند! برانکو قسمت اول و قسمت مهمتر جنگ برابر السد را برده است! برانکو، بذر خودبارورى و هسته «ما می‌توانیم» را در دل مردانش کاشته است!
بازگشت سریع و تمام‌عیار سیدجلال و برقى که در چشم‌هاى شجاع می‌درخشد، همه پرسپولیس را به یک نتیجه رسانده است: تا پاى جان می‌جنگیم! تاکتیکى‌ترین بازى خود را انجام می‌دهیم! به راهکار‌ها و تدابیر فنى برانکو، در کمال وفادارى و کاملاً خواست‌اندیشانه، عمل می‌نماییم! بر سر هر توپ، می‌جنگیم! می‌کوشیم تا یک وجب از زمین خود را به السد ندهیم! می‌کوشیم به بهترین نحو، در خدمت تیم بودن را، ترجمه کنیم! و می‌کوشیم که دست‌کم، سرنوشت بازى را به تهران، به ورزشگاه آزادى و به حضور یار دوازدهم بکشانیم!
در کمال خونسردى: راه پرسپولیس معلوم است، بازى با همه وجود، استفاده از همه قابلیت‌هاى فردى! جسورانه و در کمال خونسردى، با حداکثر سرعت!
