به گزارش خبرورزشی، تیم سلطان‌نشین حاشیه خلیج فارس که با گل دقایق پایانی و ثبت برد ۳ بر یک مقابل ترکمنستان جواز صعود به مرحله بعد را به دست آورد تا در قرعه‌ای دشوار رقیب مدعی اول قهرمانی این جام شود. عمانی‌ها از یک مربی نام‌آشنا روی نیمکت رهبری خود بهره می‌برند که در مدت سه سال توانسته انقلاب بزرگی در فوتبال ملی این کشور کوچک و کم‌جمعیت عرب‌زبان رقم بزند. حالا آن‌ها در جام ملت‌ها دنبال رسیدن به اهداف بالاتر با این مغز متفکر هلندی هستند.
پیم فوربیک ۶۲ ساله هلندی از سال ۲۰۱۶ روی نیمکت قرمزپوشان نشست، چهره‌ای آشنا برای ایرانی‌ها که از سال ۲۰۰۷ نام او را با خاطراتی تلخ در ذهن داریم. پیم فوربیک اولین بار زمانی نامش بر سر زبان‌ها افتاد که به عنوان دستیار دیک ادووکات به نیمکت تیم ملی کره جنوبی راه پیدا کرد و در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان حاضر شد. بعد از این تورنمنت فدراسیون کره تصمیم گرفت او را جایگزین ادووکات کند تا فوربیک به عنوان نفر اول نیمکت کره در جام ملت‌های ۲۰۰۷ حاضر باشد. آن تصمیم سران فدراسیون کره در ابتدا با موضع گیری تند رسانه‌ها و طرفداران فوتبال در این کشور روبه‌رو شد، اما رئیس فدراسیون با پافشاری روی این انتخاب از فوربیک به عنوان بهترین گزینه برای آموزش ببر‌های شرق نام برد.
اما جالب‌تر اینکه مرد هلندی تصمیم گرفت افشین قطبی، سرمربی این روز‌های فولاد را به عنوان دستیار اول به کادرش اضافه کند تا امپراتور از همان روز‌ها نامش نقل محافل فوتبالی ایران شود. در جام ملت‌های ۲۰۰۷ کار به جایی کشید که ایران و کره جنوبی به عنوان دو رقیب دیرینه بار دیگر در مرحله یک‌چهارم نهایی به هم خوردند و امیر قلعه‌نویی و شاگردانش با وجود نمایش بهتر و شایسته‌تر در پایان اسیر طلسم پنالتی‌ها شدند و وداعی تلخ از جام ۲۰۰۷ داشتند. بعد از آن بازی فوربیک با تمجید از قدرت فوتبال ایران یکی از آرزوهایش را کار در فوتبال ایران قلمداد کرد، آرزویی که هیچ‌گاه عملی نشد تا مرد هلندی در ادامه جاه‌طلبی‌های خود سر از فوتبال استرالیا درآورد و نزدیک به سه سال برای کانگورو‌ها تلاش کند از جمله در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی.
حریف فرداشب ایران در جام هفدهم به عنوان تیم سوم جواز صعود به دور یک‌هشتم را دریافت کرد، اما اگر اسیر برخی بدشانسی‌ها و ناداوری‌ها نمی‌شد، چه بسا با قدرتی که داشت رده‌ای بهتر از ژاپن و ازبکستان پیدا می‌کرد، چون در هر دو بازی تیم شایسته‌تر زمین بود، اما بازنده راهی رختکن شد. تنها داور اخراجی از جام ملت‌های آسیا بن‌یعقوب مالزیایی بود که در بازی عمان با ژاپن اشتباهات فاحشی داشت تا ژاپن با پنالتی مشکوک برنده شود. نقطه قوت عمان در حمله بازیکنانی هستند که از عقب زمین به خط حمله اضافه می‌شوند و گلزنی می‌کنند. در بازی با ترکمنستان دو گل تیم عمان روی همین شیوه به ثمر رسید و اختلاف خوبی را ایجاد کردند.
سایت kooora در تحلیلی جالب از رقیب ایران در یک‌هشتم نهایی نوشت: «اگر دقت کنیم، می‌بینیم که تک‌فوروارد عمانی‌ها در امر گلزنی ناکام بود، اما این بازیکن از سوی سرمربی هلندی شرح وظیفه‌ای متفاوت داشت که کمتر مورد توجه قرار گرفت. او موقعیت‌های خطرناکی را برای هم‌تیمی‌های خود ایجاد کرد که نشان از قدرت اضافه شدن بازیکنان به خط حمله دارد. هماهنگی بازیکنان عمان در زمین بی‌نظیر است. آن‌ها در تمام مساحت خط وسط زمین می‌ایستند و اجازه مالکیت توپ را به حریف نمی‌دهند. این مسئله در دیدار با ترکمنستان به وضوح دیده شد که از وسط زمین به موقعیت‌سازی می‌پردازند. این موضوع روحیه جنگندگی بازیکنان عمان را نشان می‌دهد که این مسئله تا الان جواب داده و باعث شد به دور حذفی صعود کنند تا رقیب سرسختی برای مدعی اول قهرمانی جام یعنی ایران باشند».
اما کنار تمام خصوصیات بارز فنی و کار‌های تیمی فوق العاده‌ای که عمانی‌ها در جام هفدهم انجام دادند و با تعریف و تمجید‌های کارشناسان روبه‌رو شدند، باید اشاره‌ای هم به پدیده این تیم در جام ملت‌ها داشته باشیم. محسن القصانی مهاجم ۲۱ ساله و گلزنی که در مرحله گروهی دو بار موفق شد نامش را در میان گلزنان ثبت کند تا در اولین تورنمنت بزرگ با پیراهن تیم ملی نگاه‌ها را به خود معطوف کند. بازیکنی با دو پا و متبحر در زدن ضربات سر که نمایش درخشان او برابر ترکمنستان نجات‌بخش عمانی‌ها و پیم فوربیک هلندی از حذف شد. یک لحظه غفلت از این بازیکن جوان و باهوش می‌تواند تاوان سنگینی در پی داشته باشد. او که نسبتی فامیلی با دیگر مهاجم سرشناس و پابه سن گذاشته عمان یعنی محمد القصانی ۳۳ ساله دارد، مسلماً فردا شب در ورزشگاه محمد بن زاید خطرناک‌ترین چهره تهاجمی عمانی‌ها برابر ساختار تدافعی ایران خواهد بود.
پیم فوربیک ۶۲ ساله هلندی از سال ۲۰۱۶ روی نیمکت قرمزپوشان نشست، چهره‌ای آشنا برای ایرانی‌ها که از سال ۲۰۰۷ نام او را با خاطراتی تلخ در ذهن داریم. پیم فوربیک اولین بار زمانی نامش بر سر زبان‌ها افتاد که به عنوان دستیار دیک ادووکات به نیمکت تیم ملی کره جنوبی راه پیدا کرد و در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان حاضر شد. بعد از این تورنمنت فدراسیون کره تصمیم گرفت او را جایگزین ادووکات کند تا فوربیک به عنوان نفر اول نیمکت کره در جام ملت‌های ۲۰۰۷ حاضر باشد. آن تصمیم سران فدراسیون کره در ابتدا با موضع گیری تند رسانه‌ها و طرفداران فوتبال در این کشور روبه‌رو شد، اما رئیس فدراسیون با پافشاری روی این انتخاب از فوربیک به عنوان بهترین گزینه برای آموزش ببر‌های شرق نام برد.
اما جالب‌تر اینکه مرد هلندی تصمیم گرفت افشین قطبی، سرمربی این روز‌های فولاد را به عنوان دستیار اول به کادرش اضافه کند تا امپراتور از همان روز‌ها نامش نقل محافل فوتبالی ایران شود. در جام ملت‌های ۲۰۰۷ کار به جایی کشید که ایران و کره جنوبی به عنوان دو رقیب دیرینه بار دیگر در مرحله یک‌چهارم نهایی به هم خوردند و امیر قلعه‌نویی و شاگردانش با وجود نمایش بهتر و شایسته‌تر در پایان اسیر طلسم پنالتی‌ها شدند و وداعی تلخ از جام ۲۰۰۷ داشتند. بعد از آن بازی فوربیک با تمجید از قدرت فوتبال ایران یکی از آرزوهایش را کار در فوتبال ایران قلمداد کرد، آرزویی که هیچ‌گاه عملی نشد تا مرد هلندی در ادامه جاه‌طلبی‌های خود سر از فوتبال استرالیا درآورد و نزدیک به سه سال برای کانگورو‌ها تلاش کند از جمله در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی.
حریف فرداشب ایران در جام هفدهم به عنوان تیم سوم جواز صعود به دور یک‌هشتم را دریافت کرد، اما اگر اسیر برخی بدشانسی‌ها و ناداوری‌ها نمی‌شد، چه بسا با قدرتی که داشت رده‌ای بهتر از ژاپن و ازبکستان پیدا می‌کرد، چون در هر دو بازی تیم شایسته‌تر زمین بود، اما بازنده راهی رختکن شد. تنها داور اخراجی از جام ملت‌های آسیا بن‌یعقوب مالزیایی بود که در بازی عمان با ژاپن اشتباهات فاحشی داشت تا ژاپن با پنالتی مشکوک برنده شود. نقطه قوت عمان در حمله بازیکنانی هستند که از عقب زمین به خط حمله اضافه می‌شوند و گلزنی می‌کنند. در بازی با ترکمنستان دو گل تیم عمان روی همین شیوه به ثمر رسید و اختلاف خوبی را ایجاد کردند.
سایت kooora در تحلیلی جالب از رقیب ایران در یک‌هشتم نهایی نوشت: «اگر دقت کنیم، می‌بینیم که تک‌فوروارد عمانی‌ها در امر گلزنی ناکام بود، اما این بازیکن از سوی سرمربی هلندی شرح وظیفه‌ای متفاوت داشت که کمتر مورد توجه قرار گرفت. او موقعیت‌های خطرناکی را برای هم‌تیمی‌های خود ایجاد کرد که نشان از قدرت اضافه شدن بازیکنان به خط حمله دارد. هماهنگی بازیکنان عمان در زمین بی‌نظیر است. آن‌ها در تمام مساحت خط وسط زمین می‌ایستند و اجازه مالکیت توپ را به حریف نمی‌دهند. این مسئله در دیدار با ترکمنستان به وضوح دیده شد که از وسط زمین به موقعیت‌سازی می‌پردازند. این موضوع روحیه جنگندگی بازیکنان عمان را نشان می‌دهد که این مسئله تا الان جواب داده و باعث شد به دور حذفی صعود کنند تا رقیب سرسختی برای مدعی اول قهرمانی جام یعنی ایران باشند».
اما کنار تمام خصوصیات بارز فنی و کار‌های تیمی فوق العاده‌ای که عمانی‌ها در جام هفدهم انجام دادند و با تعریف و تمجید‌های کارشناسان روبه‌رو شدند، باید اشاره‌ای هم به پدیده این تیم در جام ملت‌ها داشته باشیم. محسن القصانی مهاجم ۲۱ ساله و گلزنی که در مرحله گروهی دو بار موفق شد نامش را در میان گلزنان ثبت کند تا در اولین تورنمنت بزرگ با پیراهن تیم ملی نگاه‌ها را به خود معطوف کند. بازیکنی با دو پا و متبحر در زدن ضربات سر که نمایش درخشان او برابر ترکمنستان نجات‌بخش عمانی‌ها و پیم فوربیک هلندی از حذف شد. یک لحظه غفلت از این بازیکن جوان و باهوش می‌تواند تاوان سنگینی در پی داشته باشد. او که نسبتی فامیلی با دیگر مهاجم سرشناس و پابه سن گذاشته عمان یعنی محمد القصانی ۳۳ ساله دارد، مسلماً فردا شب در ورزشگاه محمد بن زاید خطرناک‌ترین چهره تهاجمی عمانی‌ها برابر ساختار تدافعی ایران خواهد بود.
