برانکو با استفاده از درماندگی خط هافبک و مهاجمان تیمش که در «تله» دفاعی صاحبخانه، کاری از پیش نمیبردند، یک قدم بلند و یک گام در جهت مشگلگشایی برداشت. او رامین رضاییان را وارد زمین کرد!
رامین کاری از پیش نبرد! او هم معمولی بودن خود را به رخ کشید! او هم اشکالات تکنیکی همیشگیاش را به نمایش گذارد اما برانکو بر یک گمان- لجبازی- خط بطلان کشید! اما برانکو برای خود یک راهکار- استفاده از بازیکن با انگیزهای در بازیهای آینده- پدید آورد!
پرسپولیس در اهواز نباخت اما برانکو ایوانکوویچ برنده مسابقهای شد که میتوانست پرسپولیس را از درون بپوکاند! برانکو زرنگی عملگرایانهای از خود بروز داد!
بازی پرسپولیس در اهواز همه چیز داشت! از جمله دو گل که بین دو تیم تقسیم شد! از جمله دو گل روی دو ضربه آزاد! از جمله اشتباه فاحش سه سرزن ماهر قلب دفاع استقلال اهواز! از جمله یک پنالتی پرحرف و پرحدیث! از جمله پنالتیای که داوران بر سر خطا بودنش، اساساً اختلافنظر دارند!
حسین زرگر، برای سوت زدن و اعلام خطای پنالتی از وحید شیخویسی به روی علی علیپور، درنگ نکرد! مثل عقاب دید و سریعتر از عقاب فول گرفت!
زرگر، خود را مسئول نحوه قضاوت آقای حیدری، داور بازی نفت تهران و پرسپولیس نمیداند و نباید هم بداند! اگر دو داور در دو صحنه نظیر و شبیه دو جور داوری دارند. اشکال از داوری است، نه مشکل داوران!
اگر شیرجه شیخویسی روی پای علیپور- مهاجم پرسپولیس- خطا است و با پنالتی باید جریمه شود، تقصیر آقای زرگر نیست!
اگر شیرجه بیرانوند، در بازی پرسپولیس- نفت تهران عین شیرجه گلر استقلال خوزستان است و اینجا به سرنگون کردن میلاد فخرالدینی- بازیکن نفت برابر پرسپولیس- منجر میشود و داور عین خیالش نمیشود و داوری زبان مشترکی ندارد و تصمیم متضادی اتخاذ میشود، سر همه سلامت ولی دپارتمان و کمیته داوری بیشتر از بقیه به سلامت! یک بام و دو هوا، برای همین مواقع خوب است! تفسیر به رأی و «خود»خواهانه تصمیم گرفتن برای همین مواقع و همین موارد، پیشبینی شده است!
برانکو میگوید: تیم ما- پرسپولیس - پیش از بازی با نفت، فقط یک جلسه با ملیپوشانش تمرین کرد! او این را غلط و عیب میداند! برانکو به این واقعیت، در دفاع از بازی بد مردانش در اهواز میپردازد و میگوید، آنچه را که گفت!
برانکو، اما نمیگوید که پرسپولیس یکی از بهترین بازیهای خود را، مقابل نفت ارائه میدهد! برانکو، اما اشارهای نمیکند به اینکه، پرسپولیس برابر نفت، فوتبالی روان، فوتبالی سیال و فوتبالی کاملتر از تمام بازیهای قبلیاش بازی کرده!
برانکو، نتیجه نمیگیرد که پس برای خوب بازی کردن، باید از ملیپوشانش در تمرینها کم استفاده کند! «برانکو این بار، عذر بدتر از گناه میآورد! برانکو بازی ضعیف خط هافبک- و سپس بازی بیثمر و غلط مهاجمان خود را- در اهواز میبیند و دم برنمیآورد! هافبکهای تک- تک خوب از نظر فردی، غیرمفید در بازی گروهی!»
آیا این همه نشست؛ آیا این همه عقبنشینی در تیم پرسپولیس نتیجه نبودن یک بازیکن است؟ نتیجه غیبت امید عالیشاه؟
مثل اینکه حق با کیروش است! مثل اینکه در استفاده نکردن از هافبکهای بازینساز، پاس نده و شوتنزن آقای برانکو (در تیم ملی) حق با کیروش است؛ آب خوش پیشتازی و صدرنشینی و قهرمانی، به این زودی و به این راحتی، از گلوی پرسپولیس پایین نمیرود!