برای استقلال و برای منصوریان این دیدار یك پیكار تكراری است! یك تجربه مكرر! اما نفت دایی عادت ندارد او را كنار زمین نبیند! نفت دایی، عادت دارد صدای فرماندهاش را كنار زمین بشنود! نصف قدرت تیم نفت، نصف بیشتر قدرت تیم نفت، ناشی از حضور دایی است! نصف حواس تیم دایی به حرفهایی است كه از زبان آقای سرمربی میشنود! یك جور حالت «روباتیك»! یك جور حالت گوش به فرمانی! آیا نفت بدون دایی، همان تیزی و تندی همیشگی را دارد؟
نفت بدون دایی، چقدر به تیمی كه او ساخته است شباهت خواهد داشت؟ اتوماتیزم تیم او، تا چه حد از خودكاری و حالت ماشینی برخوردار است؟
2- فرصتی پدید آمده برای استقلال، كه نشان دهد چگونه و تا چه حد، از آتش گذشته است! از آتش «دوئیت»! از آتش «منیت»! از آتش اختلاف و از آتش یك بام و چند هوا!
در نگاه اول، منصوریان عقل كرده و عاقلانه رفتار نموده است! در نگاه اول، مدیریت منصوریان عاقبتاندیشانه بود و فردانگرانه! در نگاه اول، منصوریان، بزرگتر از سن و سال خود و گرانسنگتر از تجربه خود عمل كرده است! او نه سیخ را سوزانده، نه كباب را!
استقلال، یك اصل را مدنظر قرار داده و آن اصل را اصیل شمرده است! در مرام مدیریتی منصوریان، استقلال از همه بزرگتر است!
در دایره عمل منصوریان، بزرگی استقلال هم مرئی شده، هم مرئی و هم مراعات! استقلال بزرگ؛ استقلال بزرگتر از همه، بزرگان بالقوه و بالفعل خود را حفظ كرده، بزرگیاشان را محترم شمرده و در عین حال هم «نسقگیری» كرده است و هم میخ خود را كوبیده است!
در استقلال، دیگر كسی «زیر آبی» نمیرود!
در استقلال، دیگر كسی «زیر و رو» نمیكشد!
در استقلال، «دودوزه» بازی قدغن و «چهارخانه» بازی گناه كبیره است!
در استقلال- دیگر- همه حرف نمیزنند! در استقلال- از این پس- همه گوش میكنند و همه فرامین حركتی و دستورهای تاكتیكی را گوش میگیرند!
3- استقلال دیگری باید ساخته شود! استقلال دیگری باید پدیدار شود! استقلال یكرنگ! استقلال همرنگ! استقلال همزبان! استقلال همدل!
استقلالی كه اثبات كند، حضور منصوریان نه زودهنگام بود نه دیرهنگام! بلكه اتفاق لازمی بود! به هنگام!
