به گزارش روزنامه خبرورزشی، مهم نيست در 234 بازي 154 گل به ثمر رسانده است، مهم نيست گلهاي مهمي در تاريخ باشگاه به ثمر رسانده است، يا اصلاً مهم نيست كه گل قهرماني دراماتيك سيتي در ليگ برتر را زده باشد، مهم اين است كه دارد از چشم پپ گوارديولا ميافتد. با آمدن گابريل ژسوس، پپ گوارديولا موضع اصلي خود در قبال داماد سابق مارادونا را مشخص كرد. حالا آگوئرو هم در حال پيوستن به جمع بازيكناني است كه پيش از اين گوارديولا عذرشان را به هر دليلي خواسته بود.

رونالدينيو

پپ با ورود به بارسلونا در سال 2008 و نشستن جاي فرانك ريكارد، انقلابش را راه انداخت. اولين قرباني او رونالدينيو بود. ستاره آن روزهاي بارسلونا در حالي كه فقط 28 سال داشت از تيم رانده شد و هيچكس دليل آن را نفهميد. پپ در اولين كنفرانس مطبوعاتياش به رونالدينيو اعلام كرد آزاد است هر جا ميخواهد برود تا ليونل مسي فرصت بيشتري براي خودنمايي داشته باشد.

دكو

يكي ديگر از بازيكناني كه قرباني انقلاب گوارديولا در بارسلونا شد دكو بود. هافبك پرتغالي 4 سال موفقيتآميز در نوكمپ داشت كه اوج آن قهرماني با تيم در ليگ قهرمانان اروپا 2006 بود. پپ نظر مثبتي روي دكو نداشت و طبق ادعاي خودش ميخواست رختكن تيم را نو نوار كند. به همين خاطر دكو كه خودش چاره را در رفتن ديده بود با مبلغ 8 ميليون پوند به چلسي فروخته شد.

ساموئل اتوئو

تنها بازيكني كه آن زمان خودش را در كشتي گوارديولا حفظ كرد ساموئل اتوئو بود. اتوئو ماند و با زدن 36 گل در فصلي كه حاصلش سهگانه براي بارسا بود، خودش را به گوارديولا ثابت كرد. با اين حال، گلزنيهاي سامي از نظر پپ گوارديولا دليل قانعكنندهاي براي ادامه همكاري با او نبود. پس او را با زلاتان ايبراهيموويچ در اينتر معاوضه كرد تا وارد چالش جديدي شود.

زلاتان ايبراهيموويچ

براي پي بردن به ماجراي اختلاف گوارديولا و زلاتان خواندن كتاب مهاجم سوئدي كفايت ميكند. شروع ايبرا در بارسلونا توفاني بود و در 14 بازي موفق شد 11 گل به ثمر برساند اما شرايط آنطور كه ميخواست پيش نرفت. زلاتان اعتقاد داشت گوارديولا در تصميماتش فقط به ليونل مسي توجه ميكند و همين جرقه اختلاف بين اين دو را زد. شكست مقابل اينتر در نيمهنهايي ليگ قهرمانان اروپا 2010 باعث بيشتر شدن اختلاف بين زلاتان و پپ و سرانجام جدايي او از كاتالونيا شد.

ماريو مانژوكيچ

پپ گوارديولا با آمدن به بايرنمونيخ همان سياست بارسلونا را در پيش گرفت و بدون دليل با چند بازيكن به مشكل خورد. اولي ماريو مانژوكيچ بود. او سال 2012 به آليانتس آرنا آمد، نقش مهمي در فتح سهگانه داشت و يكي از گلهاي فينال ليگ قهرمانان اروپا مقابل دورتموند را به ثمر رساند. گوارديولا اما وارث تيم يوپ هاينكس شد و همه چيز را تغيير داد. مانژو اگرچه مناسب سيستم پپ نبود ولي با اين وجود 26 گل در آن فصل به ثمر رساند. بعد از اينكه او به اتلتيكومادريد رفت در مصاحبهاي به گوارديولا تاخت: «گوارديولا من را ناراحت كرد. او با من با احترام رفتار نكرد.»

ماريو گوتسه

گوتسه سال 2013 به بايرنمونيخ آمد. يورگن كلوپ در آن زمان مدعي شد شانس كمي براي نگه داشتن او در دورتموند دارد چراكه گوارديولا علاقه زيادي به گوتسه دارد. زننده گل قهرماني ژرمنها در جام جهاني، در همان فصل نخستش فراز و نشيبهاي زيادي داشت و هرگز به درد سيستم تيم پپ نميخورد. همين باعث شد در فصل 2016-2015 استعداد فوتبال آلمان اغلب بازيها را از روي نيمكت تماشا كند. تنها راه ماريو بازگشت به دورتموند بود.

جو هارت

باز هم تيم جديد و داستان تكراري ريزش بازيكنان. گوارديولا وقتي از جذب كلوديو براوو مطمئن شد سريعاً هارت را نيمكتنشين كرد تا شماره يك انگليس به طور قرضي راهي تورينو شود. البته پپ تاوان آن را پس داد چراكه براوو با اشتباهاتش امتيازات حساسي را از سيتي گرفت كه آنها را از قهرماني دور كرد.

يحيي توره

پپ از همان ابتدا با يحيي به مشكل خورد و مدعي شد اين بازيكن ساحل عاجي از آمادگي لازم برخوردار نيست. اولين شوك به او بيرون گذاشتنش از ليگ قهرمانان اروپا بود. با ورود ديميتري سلوك مديربرنامه يحيي به ماجرا، همه چيز بدتر شد و تنشها بالا گرفت. درنهايت توره با عذرخواهي به آغوش تيم برگشت و هر زمان كه لازم باشد به بازي گرفته ميشود. شايد انگليس جايي باشد كه پپ بفهمد گرفتن اين همه قرباني در شروع كار، در نهايت به ضررش تمام خواهد شد.