به گزارش خبرورزشی، او گفته است: من سال 66 رسماً از تیم ژاندارمری به استقلال آمدم اما قبل از آن با تیم دارایی تمرین میکردم. آنچنان هم پول خوبی نمیدادند که شما فکر میکنید. با پولهایی که امروز میدهند قابل قیاس نیست. من 10 روز با تیم دارایی تمرین کردم و کارم با این تیم تمام شده بود اما یک مشکل وجود داشت. من باید راه زیادی را از خانه تا محل تمرین که در جاده آبعلی بود، میرفتم. برای همین منصرف شدم. آن روزها حاجرضایی و اربابی در تیم دارایی بودند اما راه من خیلی دور بود. یادم هست آن زمان مرحوم رنجبر هم بودند. یک روز من را به باشگاه دیهیم بردند و قرارداد جدیدم را با استقلال نوشتند و همین شد که من بعد از 10 روز تمرین با تیم دارایی به استقلال پیوستم. 25 هزارتومان قرارداد بستم. فکر نکنید که خیلی زیاد بود چون نصفش را دادم یک موتور هوندای 125 ژاپنی گرفتم تا از منزل تا خانه را راحت بروم و برگردم. آن هوندا نقش یک وسیله عمومی را برای من و دوستانم ایفا میکرد. با آن هوندا خیلی خاطرات دارم. یادم میآید تا آمدم موتورسواری یاد بگیرم مرحوم پدرم را دو بار وقتی ترکم نشسته بود به زمین کوبیدم! اما خب اینها باعث نشد تا موتور را از من بگیرد. من سر به راه بودم و موتور هم وسیله کار ما بود. با آن موتور خیلیها را ترکم نشاندم و به محل تمرین بردم. من با محسن گروسی خیلی قاطی بودم یا با سعید عزیزیان، یادشان به خیر. با آن موتور میرفتیم سرتمرین و برمیگشتیم.