به گزارش روزنامه خبرورزشی، جامحذفي در همه دنيا با نام جام شگفتيها شناخته ميشود و زياد ديده شده كه تيمهايي از دستههاي پايينتر حتي بزرگترين تيمها را در اين جام كنار بزنند. جامحذفي انگليس اين فصل هم يك شگفتيساز ويژه داشت كه از ليگ چمپيونشيپ يا ليگ يك و دو نبود؛ «ساتنيونايتد» تيمي از شهر كوچك ساتن با حدود 40 هزار نفر جمعيت كه در جنوب لندن واقع شده و در «نشنال ليگ» (دسته پنجم انگليس) در حال حاضر تيم هجدهم جدول است، در دور چهارم جامحذفي موفق شد ليدزيونايتد را با يك گل شكست بدهد و دوشنبهشب در دور بعدي بايد در ورزشگاه 5 هزار نفرياش ميزبان آرسنال باشد.

روزنامه «ديليميل» در آستانه بازي اين تيم برابر توپچيها به سراغ چهار بازيكني رفته كه فوتبالشان را در باشگاه آرسنال آغاز كردهاند و حتماً يكي از آرزوهايشان درخشيدن در تيم سابقشان بوده است. كريگ ايستموند، روآري ديكون، جك جِب و جفري موناكانا چهار بازيكني هستند كه سابقه حضور در آكادمي آرسنال را داشتهاند.

هافبكهاي رانده شده از آرسنال

كريگ ايستموند هافبك راست 26 ساله تيم ساتنيونايتد از بين اين چهار بازيكن، تنها كسي است كه موفق شده 10 مرتبه براي تيم اولِ آرسنال بازي كند. او از سال 2002 عضو آكادمي آرسنال بود و از سال 2009 تا 2013 هم يكي از بازيكنان تيم اول باشگاه محسوب ميشد. جفري مونوكانا هافبك 23 ساله تيم ساتن از سال 2002 تا 2012 در آكادمي آرسنال حضور داشت و پس از اينكه متوجه شد جايي در بين بزرگسالان ندارد، تصميم گرفت راهي پرستون شود و حالا در ساتن توپ ميزند. جك جِب 21 ساله هم يكي از هافبكهاي ساتن است كه حتي بين سالهاي 2012 تا 2015 در ليست تيم اول آرسنال حضور داشت اما بدون انجام دادن حتي يك بازي به تيم استِونيج پيوست. او به تازگي پيراهن ساتن را پوشيده است. روآري ديكون هم مثل سه بازيكن ديگر هافبك است و سه سال در آكادمي آرسنال بازي كرد. او سال 2011 به آكادمي ساندرلند رفت و حالا يكي از بازيكنان اصلي ساتن محسوب ميشود. حالا هر چهار بازيكن اميدوار هستند در جامحذفي بتوانند به تيم سابق خودشان و آرسن ونگر كه توجهي به آنها نكرد، شوك بدهند.

خاطرات جالب آكادمي همراه با استيو بولد

جفري مونوكانا در مورد دوران حضورش در آرسنال نكته جالبي را يادآوري ميكند. مونوكانا در مورد استيو بولد مسئول سابق آكادمي آرسنال و كمكمربي فعلي توپچيها ميگويد: «بولد هميشه ميگفت شما با پاي خودتان به باشگاه آرسنال آمدهايد و در صورتي كه اينجا را ترك كنيد هم خودتان رفتهايد. اين درستترين حرفي بود كه شنيدم. شما دوستيهايي در اين آكادمي تشكيل ميداديد و يك دقيقه بعد ممكن بود دوستان شما هنوز آنجا باشند و شما مجبور به جدايي شويد.» ايستموند كه تنها بازيكن ساتن است كه پيراهن تيم بزرگسالان آرسنال را پوشيده هم ميگويد: «در آرسنال مثل يك حباب كوچك هستيد. پيراهن شما در رختكن آويزان است و كفشهايتان جفت شده و به اردو دعوت ميشويد. بعد از آن يكباره وارد دنياي حقيقي ميشويد. جايي ميرويد كه بايد خودتان براي بازيها سفر كنيد و بايد تلاش كنيد هرچه زودتر با شرايط جديد سازگار شويد.» جك جِب ديگر بازيكن ساتن هم از دوراني كه در تيم زير 18 سالههاي آرسنال داشته و خاطراتِ استيو بولد اينچنين تعريف ميكند: «يكي از بازيهاي من براي تيم زير 18 سال تيم ما در نيمه نخست شكست خورده بود، بولد آمد و ما را در رختكن حبس كرد!» مونوكانا هم كه همدوره جِب بوده، ميگويد: «در تورنمنتي در منچستر حضور داشتيم. در اردو مشغول صرف غذا بوديم كه بولد آمد و پرسيد: «چه كسي آخرين تكه مرغ را خورده است؟!» همه ميخواستند سريع فرار كنند و او بابت يك تكه مرغ به شدت عصباني شده بود! شما ميتوانيد با استيو بولد بخنديد اما او به سرعت خيلي جدي ميشد.»

ونگر؛ مربي صادق

كريگ ايستموند در ادامه از آرسن ونگر ميگويد: «او ميخواست ما خيلي زود به خودباوري برسيم. هميشه سه جمله ميگفت. «من ميدانم شما چه كارهايي ميتوانيد انجام دهيد، من به شما اعتماد دارم يا من شما را انتخاب نميكنم.» در آرسنال حرف اول را كادر فني ميزند. ونگر يك چيز ديگر را هم هميشه بيان ميكرد، آن هم اين بود كه خجالتي نباشيد و توپ را بگيريد تا بتوانيد خودتان را نشان دهيد. او مربي ما بود. شايد همه فكر كنند او خيلي آدم سختي است اما او يك آدم معمولي بود. اگر مشكلي پيش ميآمد، شما ميتوانستيد در اتاق او را بزنيد و با او صحبت كنيد. ونگر يك مرد صادق است و انصاف دارد.» ايستموند در فكر نشان دادن خودش برابر آرسنال است چرا كه خاطرههاي عجيبي در اين تيم دارد. از حضور در تركيب اصلي برابر شاختار دونتسك در ليگ قهرمانان تا زدن گل به خودي. در اينباره ايستموند ميگويد: «وقتي در تيم اصلي بازي ميكنيد، استرس داريد چون خيلي در تيم اول نميتوانيد حضور داشته باشيد و حتي نمايش در اين ديدارهاي اندك ممكن است باعث جدايي از دوستانتان شود.»

آرسنال و ساتن؛ دو محيط متفاوت

جفري مونوكانا در مورد تفاوتهاي آرسنال و ساتن اظهار ميكند: «شكاف بين دو باشگاه ديوانهكننده است. مثل اين است كه يك ديوار بلند با حصار بين اين دو كشيده باشند.» روآري ديكون هم با تأييد اين حرف ميگويد: «دو محيط متفاوت هستند مثل دو دنياي مختلف. نميتوانيم به عقب نگاه كنيم و تأسف بخوريم يا ابراز پشيماني كنيم. من بنا به دلايلي در ساتن هستم.» مونوكانا ادامه ميدهد: «البته اين خيلي بد بود كه ما آن زمان سالن بدنسازي جدا نداشتيم و بايد منتظر ميمانديم تمرين بدنسازي تيم اول تمام شود.» ديكون هم ميگويد اين مسئله فقط يك مرتبه اتفاق افتاده است. ايستموند هم در مورد داستانهاي سالن غذاخوري ميگويد: «زماني كه براي غذا خوردن ميرفتيم و بازيكنان تيم اول هم حضور داشتند، نميدانستيم ميتوانيم كنار آنها بنشينيم يا خير. بازيكناني مثل امانوئل ابوئه و الكس سانگ خودشان پيش ما ميآمدند و سلام ميكردند. حتي يادم ميآيد ابوئه ما را به منزل خودش هم دعوت كرد. او شخصيت بزرگي داشت.» ديكون هم از شچسني تعريف ميكند: «وويجيخ خيلي متواضع بود. همه او را دوست داشتند چرا كه هميشه ميخواست در مركز توجه باشد.» ديكون در مورد جك ويلشر همتيمي سابقش هم ميگويد: «جك از 10 سالگي همبازي من بود. او خيلي زود زماني كه 15 ساله بود به تيم اول باشگاه رفت و خيلي هم براي تيم دوم بازي نكرد.»

پولي كه در آرسنال نميشود از دست داد

تفاوت عمده آرسنال و ساتن اين است كه بازيكنان در آكادمي توپچيها هم بيش از باشگاهي مثل ساتن حقوق ميگيرند. مونوكانا در اينباره ميگويد: «بازيكنان در آكادمي آرسنال بين 5 تا 10 هزار پوند در هفته حقوق دارند. شما نميخواهيد اين قرارداد را از دست بدهيد. اين مشكل واقعي با پول است. به تيم اول باشگاه برويد، به يكباره پولدار خواهيد شد. قرارداد چهار ساله ميبنديد و صاحب خانه بزرگ ميشويد اما جدا شويد، ممكن است حتي باشگاهي شما را نخواهد.»