به گزارش خبرورزشی، رضاییان اما با اصرار برانکو، به هافبک و گاهی وینگر سمت راست بدل شده است. پستی که به اندازه کافی در آن تبحر و تجربه ندارد. در این پست، رامین روزهای عجیبی را پشت سر میگذارد. در برخی از دقایق بازی، با استفاده از استعداد ذاتی خود برای ارسالها یا فرار از کانال، میتواند گلهای حساسی بسازد و گاهی خودش اقدام به گلزنی کند.
این مدل بازی به خاطر ذهنیت رامین از بازی در کانال کناری است اما وقتی قرار به انجام بازی گروهی برسد، رامین به عنوان یک وینگر نمیتواند به اندازه کافی خوب و مقتدر باشد. کاهش قدرت تاکتیکی رامین، کاملاً مشهود میشود و در دقایقی از کار، از جریان بازی بیرون میرود. این موضوع، برای رضاییان یک نمره منفی است اما هیچ تقصیری در اخذ این نمره منفی ندارد چون اصولاً در پست خودش بازی نمیکند. وقتی رامین در جریان بازی نباشد، برانکو مجبور به تعویضش میشود و این موضوع برای مدافعی که همیشه در قامت یک ستاره ظاهر میشود، زشت و غیرقابل تحمل به نظر میرسد. از این حیث، شرایط رامین را میتوان در همین سه کلمه عنوان کرد: «خوب- بد- زشت».
