تا قبل از حضور كیروش، هر كسی با اقوامش قهر میكرد، با تیم ملی هم قهر میكرد و میگفت فعلاً صلاح نمیدانم بیایم! كیروش اما ساختارشكنی كرد و حتی اگر ما در مقدماتی جام جهانی آخر هم میشدیم، باید بابت هویت و شخصیتی كه به تیم ملی داد، از او تشكر میكردیم. او برخلاف بسیاری از مربیان ایرانی (كه صدبرابر كیروش ادعای مبارزه با بازیكنسالاری دارند) ناز هیچكس را نكشید و از كسانی استفاده كرد كه تشنه موفقیت در تیم ملی بودند و دلشان با این تیم بود. عاشق تیم ملی بودن به «حرف» نیست و كیروش در این 6 سال به همه نشان داد كه چه كسانی عاشقند و چه كسانی فقط «حرف عشق» را میزنند.

***

در مقطعی فقط و فقط دخالت مردم و هجوم آنها به اینستاگرام رئیسجمهور باعث شد كیروش در ایران بماند وگرنه نقشه بركناری او را چیده بودند و خوب هم چیده بودند. فدراسیون به نظر نمیرسید كه حتی نیتی برای حفظ كارلوس داشته باشد و نماینده دستوری وزارت ورزش را هم به فدراسیون فرستادند تا كار را یواش یواش تمام كنند اما فوتبالدوستان به اینستاگرام رئیسجمهور رفتند و رشتهها را پنبه كردند. حالا هم كه دكتر روحانی دوباره رأی آورده، مطالبه ورزشیها و به خصوص فوتبالیها از ایشان حفظ كیروش حتی بعد از جام جهانی 2018 است چرا كه مردم به عینه دیدند او برای حیثیت پیراهن تیم ملی حتی از خودمان بیشتر تعصب و انرژی دارد و البته كارش را هم خیلی خوب بلد است.