به گزارش خبرورزشی،اگر ديگران نقد ميكنند فقط يك نظر و عقيده است اما طبعاً هيچ احدالناسي به اندازه منصوريان بر فعاليتهاي استقلال نظارت ندارد.
آنچه ميگوييم اشارهاي است به بازي آخر استقلال كه منجر به نتيجهاي خوب نشد. حضور همزمان مجتبي جباري و داريوش شجاعيان تداخل وظايفي را پديده آورد كه حاصل كار چشمنواز نبود.
به عنوان مثال شجاعيان بازيكني است كه در مركز زمين بيشتر خودش را نشان ميدهد. سوق دادن شجاعيان به كنارهها و استفاده از او به عنوان مهاجم كناري بخش عمدهاي از خلاقيتهاي اين بازيكن را پنهان ميكند.
درباره اينكه جباري بازيكن نيمه دوم باشد يا در تركيب ثابت به ميدان برود قضاوت نميكنيم اما بد نيست كادر فني روي اين موضوع تفكر كند كه داريوش شجاعيان چه وظايفي را در زمين برعهده بگيرد؟
اگر قرار است داريوش در پست تخصصياش به ميدان برود بد نيست او را در فرآيند بازيسازي تست كنند. چون وقتي شجاعيان به كنارههاي زمين متمايل ميشود حركتهاي او به درون محوطه جريمه اوريبوار نيست و بازيسازي در نوع فوتبال او محو ميشود.
باز هم تأكيد ميكنيم كادر فني استقلال بايد در اين مسئله قضاوت و از شجاعيان استفاده مطلوبتر كند.
