به گزارش خبر ورزشی، سید حسین حسینی با این قابلیت آنقدر برای استقلال بازی نکرد که خیلی ها به او گفتند برای ماندن بهتر است از استقلال بروی چرا که تا روزی که مهدی رحمتی بازی می کند تو جایی برای بازی نخواهی داشت. همین امسال هم اگر استقلال از ابتدای فصل خوب نتیجه می گرفت شک نکنید امروز پای رکوردی در میان نبود و مهدی رحمتی هم چنان مرد شماره یک استقلال بود.
استقلال حتی در بازی های حذفی هم به حسین حسینی میدان نمی داد. این دروازه بان جوان همین امسال وقتی پیش از بازی با گل گهر فهمید برای این بازی هم در ترکیب تیمش قرار ندارد به علیرضا منصوریان اعتراض کرد و نتیجه اش این شد که چند روزی از تمرینات کنار گذاشته شد و در بازی با گل گهر هم مهدی رحمتی باز کرد.
به هر صورت سید حسین حسینی یک شبه ره صد ساله را طی نکرد. او برای رسیدن به اینجایی که امروز در آن قرار دارد سالها نیمکت نشینی در استقلال را تحمل کرد که این خیلی سخت است. یک روزی بازیکن ذخیره می نشیند اما شک ندارد خیلی زود به او فرصت می رسد اما روزی دروازه بانی ذخیره است و شک ندارد تحت هیچ شرایطی بازی نخواهد کرد مگر اینکه دروازه بان اول مصدوم یا محروم شود که واقعا نیمکت نشینی در چنین شرایطی سخت است.
این تحمل و رکوردی که حسینی از خود به جای گذاشت یک درس خوب به فوتبالیست های جوان داد. فوتبالیست هایی که از رقیب خود یک تابو می سازند و فکر می کنند رقابت امکان پذیر نیست و در نهایت باید تیم خود را تغییر بدهند. فوتبالیست هایی که روحیه شکننده ای برای مبارزه و رقابت دارند.
سید حسینی حسینی رحمتی را کنار گذاشت. دروازه بانی که هنوز هم به زعم خیلی ها بهترین دروازه بان فوتبال ایران است. سید حسین حسینی نشان داد برای رقابت کردن فقط باید دو کار انجام داد. تلاش توام با صبر و حوصله.
