به گزارش خبرورزشی، خيليها از مدتها قبل منتظر دوئل كريستيانو رونالدو- نيمار بودند؛ اصلاً تقابل رئالمادريد با پاريسنژرمن در يكهشتم نهايي ليگ قهرمانان اروپا طوري به نظر ميرسيد كه اين جدال فقط بين رونالدو - نيمار است. از همين حالا هم ادامه اين دوئل در دستور كار است؛ نزديك به سه هفته ديگر و اين بار در پاركدوپرنس. تا رسيدن نيمه دوم اين تقابل، فعلاً برنده كريستيانو رونالدو است. او در بازي رفت دو گل زد تا هم تيمش را برنده جدالي مهم كرده باشد و هم اينكه ركوردهاي شخصياش را بهبود ببخشد. فعلاً تعداد گلهاي زدهاش در ليگ قهرمانان اروپا را به ۱۱۶ گل رسانده ولي موضوعي كه برايش اهميت بيشتري دارد، ركورد جديدي است كه به جا گذاشته؛ او با همين دو گلي كه وارد دروازه پاريسنژرمن كرد، با پيراهن رئال در ليگ قهرمانان اروپا ۱۰۱ گله شد. حالا كريس اولين بازيكن تاريخ فوتبال است كه با يك تيم بيش از ۱۰۰ گل در ليگ قهرمانان اروپا زده است. البته شيوهاي كه او به اين ركورد در اين بازي رسيد هم بايد مورد ارزيابي قرار بگيرد؛ اول روي يك ضربه پنالتي كار را براي تيمش در دقيقه ۴۵ مساوي كرد و بعد هم در دقيقه ۸۳ توپي كه دروازهبان پاريسيها دفع كرده بود به ران پايش برخورد كرد و وارد تور شد. امسال بيش از سال گذشته، CR۷ كارايي و تمركزش را براي بازي در جايي گذاشته كه به خوبي ميشناسدش: محوطه جريمه. او كه به همراه كريم بنزما در سيستم ۲-۴-۴ رئالمادريد در خط حمله بازي ميكرد، بيش از آنكه در جريان بازي باشد، مشغول قدم زدن در خط حمله رئال بود. برنامه رونالدو اين بود كه خودش را نزديك مدافعان پاريسنژرمن قرار بدهد و منتظر زمان مناسبي براي حمله به عمق و ضربه زدن به سمت دروازه رقيب باشد؛ هرچند كه البته در تقابل با زوج خط دفاعي پاريسيها يعني ماركينيوس و كيمپمبه از اين راه به موفقيتي نرسيد. در نهايت او در اين بازي فقط ۴۰ لمس توپ داشت كه براي بازيكني در سطح او آمار پاييني است؛ با اين حال برگ برنده رونالدو مفيد بودن، تأثير داشتن و خطرناك بودنش بود. دليل؟ او كمي بيش از ۱۰ بار به سمت دروازه پاريسيها ضربه زد و ۱۰ تا از اين ضربات را درون محوطه جريمه زد...  
مؤثر نبودن مهاجم برزيلي
مقايسه ساده آمار رونالدو با نيمار ميتواند به خوبي دليلي براي برتري رئالمادريد باشد؛ ستاره برزيلي پاريسيها ابتداي بازي در روند مسابقه گم شده بود. دليل اين سردرگمي هم بيشتر اين بود كه تقريباً نيمي از تيم رقيب سد راهش ميشدند و به محض اينكه كوچكترين توپي به او ميرسيد با خطا متوقفش ميكردند؛ ناچو، مودريچ، ايسكو، كروس و كاسميرو، نمونهاي از بازيكنان رئال بودند كه سد راه نيمار ميشدند. دست آخرش اين شد كه نيمار از كوره دررفت و اتفاقاً اولين كارت زرد را هم او در دقيقه ۱۵ گرفت. بعد از آن «ني» رفتهرفته شرايط بهتري پيدا كرد؛ او ۸۶ لمس توپ در اين ديدار داشت؛ آماري كه براي يك مهاجم و براي بازي كردن در سانتياگوبرنابئو آمار خوبي است. با اين حال و با وجود اينكه او تقريباً بيش از دو برابر رونالدو لمس توپ داشت ولي فقط دو بار توانست به سمت دروازه رئالمادريد ضربه بزند؛ يعني ۵ برابر كمتر از كريستيانو رونالدو، بزرگترين رقيب شبش... شماره ۱۰ برزيليها به غير از اين كارها ديگر تقريباً كاري نكرد؛ اوج كارش در بازي با رئالمادريد هم شايد به يكي دو حركتش در دقايق ۲۸ و ۳۰ بازي برميگردد. او همچنين روي گل پاريسنژرمن هم با توجه به فشاري كه به ناچو آورد و او را وادار با دفع توپ بد كرد تا ربيو گلزني كند (دقيقه ۳۳) تأثيرگذار بود. با اين حال در چنين ديدارهاي مهمي كه خيليها از دو ماه قبل انتظارش را ميكشيدند، تأثير مردي كه ۲۲۲ ميليون يورو برايش خرج كردهاند، ناچيز بود.
از اين موارد گذشته ميزان همكارياش با ادينسون كاواني هم در اين تقابل صفر بود. «ني» كه در رقابتهاي ليگ يك فرانسه با نوع بازياش همه همتيميها را به سمت جلو ميكشد، در اين بازي انتخابهاي اشتباهي داشت و تصميم گرفته بود يكتنه دست به كارهاي بزرگ بزند؛ درست مثل اينكه نميخواست نوري كه به اين مسابقه تابيده شده را به همتيمي ديگرش بدهد. در سوي ديگر هم اگرچه رونالدو ديگر مثل گذشته خودخواه نبود ولي باز هم دو موقعيت خوب را در تقابل با ارئولا، دروازهبان پاريسيها، از دست داد (۲۸ و ۳۷)؛ دو موقعيتي كه بدون ترديد ميتوانست عملكرد بهتري روي آنها داشته باشد. با اين حال با توجه به عملكرد و كارايي اين دو آرتيست معاصر، جايي ترديدي باقي نميماند كه آرتيست بزرگتر به هنرمند كوچكتر درس مهمي داد؛ درسي كه شايد به نيمار انگيزه بدهد تا سه هفته ديگر، انتقامش را بگيرد.