يادمان نرفته دو هفته قبل و پس از پيامك كیروش به فردوسيپور كه در آن ادعاهاي كريمي را «اتهامات بزدلانه» خواند، چه بلوايي از سوي برخي رسانهها و يكسري افراد ايجاد شد و بسياري با قلب واقعيت و درآوردن كلمه «بزدل» از واژه تركيبي كیروش و چسباندن آن به نام كريمي چه نقشي در تندتر شدن فضا ايجاد كردند و باز هم يادمان نرفته كه كارلوس كیروش به عنوان سرمربي تيم ملي در اين هفت سال چه سختيهايي را براي موفقيت تيم ملي متحمل شده و در اين بين چه مشكلات بزرگي را براي شخص خودش در فيفا و كنفدراسيون فوتبال آسيا به جان خريده تا تيم ملي ايران بتواند ركوردهاي تاريخي را براي خود در فوتبال رقم بزند. مردم و هواداران فوتبال فراموش نميكنند اگر روحيه پيروزيطلبانه كیروش نبود، فوتبال ملي ايران هم نميتوانست اينطور براي خود در فوتبال آسيا يكهتازي كند و شرايط تيم ملي هم مثل برخي تيمهاي باشگاهي ميشد كه از حريفان عربي خود با چند گل بدرقه ميشوند. شايد حافظه تاريخيمان ضعيف باشد اما آنقدرها هم ضعيف نيست كه در سال موفقيت بزرگ تيم ملي و صعود مقتدرانه به جام جهاني چشم روي همه موفقيت هاي فوتبال ايران در اين چند ساله با كیروش ببنديم و او را «لات» بناميم.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
علي كريمي در تازهترين مصاحبهاش عليه كارلوس كیروش در شوء مهرداد ميناوند، سرمربي تيم ملي را به دليل استفاده از شبكههاي مجازي و انتقال پيامش از طريق اساماس «لات كوچه خلوت» خطاب كرده است؛ فارغ از اين واقعيت كه اساساً استفاده از شبكههاي مجازي يكي از نوينترين راههاي ارتباطي در دنياست و حتي رؤساي جمهور كشورها هم از اين قابليت براي رساندن پيامشان به دنيا استفاده ميكنند و اتفاقاً خود علي كريمي هم يد طولايي در استفاده از تلگرام و اينستاگرام براي مخاطب قرار دادن همه از جمله دولت، فدراسيون و... دارد. زدن برچسب «لات» قطعاً توهيني به مراتب بزرگتر از «اتهامات بزدلانه» به حساب ميآيد. اگر اتهامات بزدلانه حرف سنجيدهاي نباشد كه نیست، لات كوچه خلوت هم اصلاً واژه مناسبي نيست.