طبیعی است اتفاقاتی که رخ میدهد را با تدبیر حل کنیم و احساس ناامیدی به وجود نیاوریم. ایشان میگوید با فدراسیون کشتی هیچگونه مشکلی نداشته و نداریم. وظیفه ما حمایت بوده که انجام دادهایم. آقای داورزنی میگوید مردم از کشتی انتظار دارند و نباید دستاندرکاران خودشان حاشیه درست کنند. از کشتی انتظار بیشتری داریم. آنچه در توان ما بوده برای کشتی انجام دادهایم. صحبتهای آقای داورزنی بعد از استعفا و بازگشت رسول خادم هیچگونه تازگی نداشت و راه حلی برای مسائل مطرحشده از سوی فدراسیون کشتی پیشنهاد نشده است. معاون ورزش حرفهای و قهرمانی نیز چون بقیه مسئولان ورزش در پشت ایستگاه قبلی متوقف شده است و درباره خط قرمز تعیینشده عکسالعملی نشان نداده است که البته طبیعی هم است و نمیتوان به راحتی از آن عبور کرد. در واقع مشکل کشتی و دیگر رشتهها در این زمینه باقی است و شاید دوباره به این بنبست بربخوریم. حرکت به سوی حل این مسئله کمی باید با درایت و حفظ جایگاه سیاسی هم باشد که نگرانی از همین سمت و جانب دیپلماتیک است. آنچه رژیم اشغالگر چند سالی است به آن دامن میزند. آنها استفادههای سیاسی خود را درون استراتژی کلان سیاسی میبینند و موذیانه به دنبال منزوی کردن ایران در مجامع ورزشیاند.
رسول خادم در بازگشت خود به فدراسیون کشتی با صحبتهای داورزنی روبهرو شده است که تأکید دارد بر همان مشی قبلی فدراسیون کشتی ادامه بدهد و تدبیر را در شرایط فعلی چاره کار میداند. رسول خادم نیز مجبور است تا در گذر از پیچهای سیاسی کشتی بر این کِشتی کشتی بنشیند. پیش میرویم تا حوادث اخطار کنند!
