به گزارش خبرورزشی، به نظر میرسد باید این دیدگاه را تغییر دهیم. البته که سطح کیفی لیگ برتر میتواند منجر به تشکیل یک تیم ملی خوب شود، اما همه عامل موفقیت تیم ملی لیگ برتر نیست.
تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ فراتر از سطح کیفی لیگ برتر عمل کرد. تیمهای باشگاهی ما سالهای سال است که در لیگ قهرمانان آسیا بر سکوی نخست نرفتهاند. آخرین تیمی که از ایران قهرمان آسیا شده، پاس تهران بوده که الان وجود خارجی ندارد و خیلی از بازیکنان آن روزهای پاس پدربزرگ شدهاند.
همواره و در مواجهه تیمهای باشگاهی با ناکامی در لیگ قهرمانان آسیا، مربیان میگویند تیم فلان ۱۰ برابر ما هزینه کرده است و بازیکنان خارجی که به خدمت گرفته، تمام هزینههای ما را پوشش میدهد. اگر اینطور است تیم ملی ما برابر پرتغال نباید نتیجه میگرفت. شاید یکی از قراردادهای تبلیغی کریس دستمزد همه بازیکنان ما را پوشش دهد. همچنین برابر اسپانیا باید یک مغلوب از پیش تعیین شده بودیم. در حالی که تیم ملی در مصاف با اسپانیا خیلی خوب بازی کرد، اتفاقی گل خورد و حتی میتوانست به گل هم برسد.
اینبار و پیش از اینکه لیگ برتر به تیم ملی کمک کند تیم ملی به لیگ برتر کمک کرده است. نتایج خوب تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ اعتبار دوبارهای به فوتبال ما داده و حالا تیمهای باشگاهی با اعتباری که از تیم ملی گرفتهاند، میتوانند در لیگ قهرمانان آسیا با اعتماد به نفس خوبی بازی کنند و همانطور که میگفتند تیم ملی باید برای صعود بازی کند، آنها هم میتوانند برای قهرمانی بازی کنند.
البته لیگ برتر جدا از تیم ملی نیست و تیم ملی جدا از لیگ برتر نیست.
اما تیم ملی برای خوب بودن و خوب بازی کردن در بازیهای بینالمللی جدا از داشتن یک لیگ برتر خوب نیازهای دیگری هم دارد. زمین تمرین خوب، بازیهای تدارکاتی خوب و...
صرف برگزاری خوب بازیهای لیگ برتر منجر نمیشود که موفقیت تیم ملی تضمین شود.
حذف لیگهای معتبر دنیا در جام جهانی
یکی از لیگهای معتبر دنیا سری A. است. جایی که یووه، آث میلان، آاس رم، اینتر و... برای فتح جام میجنگند. به خوبی میدانید که ایتالیا حتی موفق به صعود به جام جهانی نشد چه رسد به اینکه در این پیکارها به میدان برود.
بوندسلیگا این فصل مثل همیشه جذاب و مهیج برگزار شد و مثل همیشه بایرن بر سکوی نخست ایستاد، اما تیم ملی آلمان که قهرمانی در دوره قبل را یدک میکشید در مرحله گروهی و بین چهار تیم چهارم شد! آلمانی که اینقدر در ماههای اخیر و در مسیر صعود به جام جهانی و بازیهای دوستانه خوب بود که فدراسیون فوتبال آلمان قرارداد یواخیم لو را تا ۲۰۲۲ تمدید کرد.
میرسیم به لالیگا. جایی که تیمهای رئال و بارسا در سالهای اخیر سبک جدیدی از فوتبال را به وجود آوردند؛ تیکیتاکا. اسپانیا در مصاف با روسیه با وجود بازی مالکانه و گردش متعدد توپ ره به جایی نبرد و در مرحله یکهشتم نهایی با جام خداحافظی کرد.
تنها لیگ معتبر دنیا که در مرحله یکچهارم نهایی نماینده دارد، لیگ برتر جزیره است. به خوبی دیدید که انگلیس در مصاف با کلمبیا از روی نقطه پنالتی به گل رسید و صعود به مرحله یکچهارم نهایی را مدیون دروازهبان خویش است که در ضربات پنالتی آخر بازی خوب عمل کرد. به واقع اینطور میشود گفت: انگلیس هم میتوانست در جمع حذف شدهها قرار بگیرد.
این اتفاقات نشان میدهد تیم ملی برای موفقیت جدا از یک لیگ خوب به فاکتورهای دیگری هم نیازمند است. حتی میتوان به این نکته اشاره کرد که انگلیس با وجود داشتن یک لیگ خوب در سالهای اخیر برای اولین بار بوده که در جام به دنبال ماجراجویی است.
فاکتورهای موفقیت تیم ملی از یک مربی خوب شروع میشود و در ادامه تدارکات خوب که شامل همه چیز میشود.
نتایج جام جهانی ۲۰۱۸ به خوبی ثابت کرد فاصلهها در فوتبال نزدیک شده است. تیمهای کوچک برابر تیمهای بزرگ به راحتی مقاومت میکنند و با دست زدن به حملات سریع حتی پیروز هم میشوند. تیم ملی ما برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا باید اردوهای خوبی را برگزار کند. باید بازیهای دوستانه خوبی را دنبال کند. همچنان با پروازهای اختصاصی سفر کند. زمینهای تمرین همیشه مهیا باشند و...
انتقاد کیروش درست است یا نه؟
کیروش به دفعات گفته است بازیکنان داخلی وقتی در اردوی تیم ملی حاضر میشوند، از نظر بدنی در شرایط ایدهآلی قرار ندارند.
مربیان باشگاهی هر وقت این حرفها زده میشود، سریع برابر کیروش جبهه گیری میکنند. کیروش درست میگوید یا مربیان باشگاهی؟
نمیخواهیم پاسخی به این سؤال بدهیم، اما اشاره به چند نکته میتواند ما را به جوابهای این پرسش برساند. آیا همه تیمهای ما به اندازه کافی و با همه نفرات در دوران آمادهسازی تمرین میکنند؟ آیا تیمهای ما در جریان فصل آزمایشات پزشکی از بازیکنان به عمل میآوردند مثل تیمهای خارجی؟
در فوتبال روز دنیا با آزمایشاتی که از بازیکنان میگیرند حتی به نوع تغذیه بازیکن در منزل پی میبرند و حتی برخی تیمها GPS به بازیکنان خود نصب میکنند تا از موقعیت جغرافیاییشان باخبر شوند.
فوتبال باشگاهی برای اینکه به اندازه تیم ملی رشد کند، باید حرفهایتر شود. مربیان باشگاهی ما به جای اینکه در کنار کیروش قرار بگیرند، روبهروی او هستند! فوتبال ما برای پیشرفت مقاومت میکند و چرایی آن عجیب است!
امروز و در حالی که خیلی از سایتهای معتبر جهان و کارشناسان مهم دنیا تیم ملی را تحسین میکنند، عدهای در ایران میگویند تیم ملی زیر توپ میزد! تیم ملی میتوانست اسپانیا را شکست دهد...
حق با شماست! تیم ملی هیچ رشدی نداشته! لطف کنید حالا که کنار تیم ملی و کنار کیروش نیستید، فوتبال باشگاهیمان را به عرش ببرید. تیمهایتان را در لیگ قهرمانان آسیا قهرمان کنید. همانطور که تیم ملی ما به راحتی به جام جهانی صعود میکند و در آسیا رتبه نخست را در اختیار دارد.
کیروش به فوتبالمان چیزهایی را اضافه کرده. دستکم برابر سه ابرقدرت فوتبال دنیا یعنی آرژانتین، اسپانیا و پرتغال سوراخ سوراخ نشدیم و آبرویمان مثل عربستان که از آلمان و روسیه یک کیسه گل خورد، نرفت! همین برای فوتبالمان کافی است و حالا خواهشمان از تیمهای باشگاهی این است که به جای جبهه گرفتن برابر تیم ملی، در آسیا بدرخشند. آن وقت مردم دوباره خوشحال خواهند شد. موفقیت تیمهای باشگاهی هم در آن سوی مرزها خوشحالکننده است، چون تیمهای باشگاهی ما وقتی از مرزها خارج میشوند، تیم ملیاند.
تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ فراتر از سطح کیفی لیگ برتر عمل کرد. تیمهای باشگاهی ما سالهای سال است که در لیگ قهرمانان آسیا بر سکوی نخست نرفتهاند. آخرین تیمی که از ایران قهرمان آسیا شده، پاس تهران بوده که الان وجود خارجی ندارد و خیلی از بازیکنان آن روزهای پاس پدربزرگ شدهاند.
همواره و در مواجهه تیمهای باشگاهی با ناکامی در لیگ قهرمانان آسیا، مربیان میگویند تیم فلان ۱۰ برابر ما هزینه کرده است و بازیکنان خارجی که به خدمت گرفته، تمام هزینههای ما را پوشش میدهد. اگر اینطور است تیم ملی ما برابر پرتغال نباید نتیجه میگرفت. شاید یکی از قراردادهای تبلیغی کریس دستمزد همه بازیکنان ما را پوشش دهد. همچنین برابر اسپانیا باید یک مغلوب از پیش تعیین شده بودیم. در حالی که تیم ملی در مصاف با اسپانیا خیلی خوب بازی کرد، اتفاقی گل خورد و حتی میتوانست به گل هم برسد.
اینبار و پیش از اینکه لیگ برتر به تیم ملی کمک کند تیم ملی به لیگ برتر کمک کرده است. نتایج خوب تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ اعتبار دوبارهای به فوتبال ما داده و حالا تیمهای باشگاهی با اعتباری که از تیم ملی گرفتهاند، میتوانند در لیگ قهرمانان آسیا با اعتماد به نفس خوبی بازی کنند و همانطور که میگفتند تیم ملی باید برای صعود بازی کند، آنها هم میتوانند برای قهرمانی بازی کنند.
البته لیگ برتر جدا از تیم ملی نیست و تیم ملی جدا از لیگ برتر نیست.
اما تیم ملی برای خوب بودن و خوب بازی کردن در بازیهای بینالمللی جدا از داشتن یک لیگ برتر خوب نیازهای دیگری هم دارد. زمین تمرین خوب، بازیهای تدارکاتی خوب و...
صرف برگزاری خوب بازیهای لیگ برتر منجر نمیشود که موفقیت تیم ملی تضمین شود.
حذف لیگهای معتبر دنیا در جام جهانی
یکی از لیگهای معتبر دنیا سری A. است. جایی که یووه، آث میلان، آاس رم، اینتر و... برای فتح جام میجنگند. به خوبی میدانید که ایتالیا حتی موفق به صعود به جام جهانی نشد چه رسد به اینکه در این پیکارها به میدان برود.
بوندسلیگا این فصل مثل همیشه جذاب و مهیج برگزار شد و مثل همیشه بایرن بر سکوی نخست ایستاد، اما تیم ملی آلمان که قهرمانی در دوره قبل را یدک میکشید در مرحله گروهی و بین چهار تیم چهارم شد! آلمانی که اینقدر در ماههای اخیر و در مسیر صعود به جام جهانی و بازیهای دوستانه خوب بود که فدراسیون فوتبال آلمان قرارداد یواخیم لو را تا ۲۰۲۲ تمدید کرد.
میرسیم به لالیگا. جایی که تیمهای رئال و بارسا در سالهای اخیر سبک جدیدی از فوتبال را به وجود آوردند؛ تیکیتاکا. اسپانیا در مصاف با روسیه با وجود بازی مالکانه و گردش متعدد توپ ره به جایی نبرد و در مرحله یکهشتم نهایی با جام خداحافظی کرد.
تنها لیگ معتبر دنیا که در مرحله یکچهارم نهایی نماینده دارد، لیگ برتر جزیره است. به خوبی دیدید که انگلیس در مصاف با کلمبیا از روی نقطه پنالتی به گل رسید و صعود به مرحله یکچهارم نهایی را مدیون دروازهبان خویش است که در ضربات پنالتی آخر بازی خوب عمل کرد. به واقع اینطور میشود گفت: انگلیس هم میتوانست در جمع حذف شدهها قرار بگیرد.
این اتفاقات نشان میدهد تیم ملی برای موفقیت جدا از یک لیگ خوب به فاکتورهای دیگری هم نیازمند است. حتی میتوان به این نکته اشاره کرد که انگلیس با وجود داشتن یک لیگ خوب در سالهای اخیر برای اولین بار بوده که در جام به دنبال ماجراجویی است.
فاکتورهای موفقیت تیم ملی از یک مربی خوب شروع میشود و در ادامه تدارکات خوب که شامل همه چیز میشود.
نتایج جام جهانی ۲۰۱۸ به خوبی ثابت کرد فاصلهها در فوتبال نزدیک شده است. تیمهای کوچک برابر تیمهای بزرگ به راحتی مقاومت میکنند و با دست زدن به حملات سریع حتی پیروز هم میشوند. تیم ملی ما برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا باید اردوهای خوبی را برگزار کند. باید بازیهای دوستانه خوبی را دنبال کند. همچنان با پروازهای اختصاصی سفر کند. زمینهای تمرین همیشه مهیا باشند و...
انتقاد کیروش درست است یا نه؟
کیروش به دفعات گفته است بازیکنان داخلی وقتی در اردوی تیم ملی حاضر میشوند، از نظر بدنی در شرایط ایدهآلی قرار ندارند.
مربیان باشگاهی هر وقت این حرفها زده میشود، سریع برابر کیروش جبهه گیری میکنند. کیروش درست میگوید یا مربیان باشگاهی؟
نمیخواهیم پاسخی به این سؤال بدهیم، اما اشاره به چند نکته میتواند ما را به جوابهای این پرسش برساند. آیا همه تیمهای ما به اندازه کافی و با همه نفرات در دوران آمادهسازی تمرین میکنند؟ آیا تیمهای ما در جریان فصل آزمایشات پزشکی از بازیکنان به عمل میآوردند مثل تیمهای خارجی؟
در فوتبال روز دنیا با آزمایشاتی که از بازیکنان میگیرند حتی به نوع تغذیه بازیکن در منزل پی میبرند و حتی برخی تیمها GPS به بازیکنان خود نصب میکنند تا از موقعیت جغرافیاییشان باخبر شوند.
فوتبال باشگاهی برای اینکه به اندازه تیم ملی رشد کند، باید حرفهایتر شود. مربیان باشگاهی ما به جای اینکه در کنار کیروش قرار بگیرند، روبهروی او هستند! فوتبال ما برای پیشرفت مقاومت میکند و چرایی آن عجیب است!
امروز و در حالی که خیلی از سایتهای معتبر جهان و کارشناسان مهم دنیا تیم ملی را تحسین میکنند، عدهای در ایران میگویند تیم ملی زیر توپ میزد! تیم ملی میتوانست اسپانیا را شکست دهد...
حق با شماست! تیم ملی هیچ رشدی نداشته! لطف کنید حالا که کنار تیم ملی و کنار کیروش نیستید، فوتبال باشگاهیمان را به عرش ببرید. تیمهایتان را در لیگ قهرمانان آسیا قهرمان کنید. همانطور که تیم ملی ما به راحتی به جام جهانی صعود میکند و در آسیا رتبه نخست را در اختیار دارد.
کیروش به فوتبالمان چیزهایی را اضافه کرده. دستکم برابر سه ابرقدرت فوتبال دنیا یعنی آرژانتین، اسپانیا و پرتغال سوراخ سوراخ نشدیم و آبرویمان مثل عربستان که از آلمان و روسیه یک کیسه گل خورد، نرفت! همین برای فوتبالمان کافی است و حالا خواهشمان از تیمهای باشگاهی این است که به جای جبهه گرفتن برابر تیم ملی، در آسیا بدرخشند. آن وقت مردم دوباره خوشحال خواهند شد. موفقیت تیمهای باشگاهی هم در آن سوی مرزها خوشحالکننده است، چون تیمهای باشگاهی ما وقتی از مرزها خارج میشوند، تیم ملیاند.