خبرورزشی/علی رئیسی: فوتبال بی‌کیفیت و کسل‌کننده دو تیم بزرگ پایتخت، برای لیگ و به طور کلی فوتبال ملی و باشگاهی ما پیام دلگرم‌کننده‌ای نداشت. شاید آن‌هایی که به کی‌روش خرده می‌گرفتند چرا بیشتر از بازیکنان خارجی استفاده می‌کند پاسخ خود را گرفته باشند.
این تأسف وقتی بیشتر می‌شود که می‌بینیم از بازیکنان خارجی هم آبی گرم نمی‌شود. بازیکنی که سال پیش در ترکیب جایی نداشت در این بازی بهترین و دونده‌ترین بازیکن میدان معرفی می‌شود.
در تیم استقلال اگر با یک درجه تخفیف، بازیکن عراقی این تیم را یک‌جوری بپذیریم در موارد دیگر به یک علامت سؤال بزرگ بر‌می‌خوریم!
آن علامت سؤال این است که بپرسیم چه نابغه و یا نوابغی در انتقال الحاجی گرو نقش داشته‌اند؟!
خیلی خوب است که یک نفر به عنوان مدعی‌العموم بپرسد چرا با این وضعیت اقتصادی تصمیم‌گیرندگان فوتبال و به ویژه استقلال این حق را به خود داده‌اند که سرمایه مردم را در جوی آب بریزند و بازیکنی را استخدام کنند که حتی دویدن بلد نیست و دائم زمین می‌خورد؟
این ندانم‌کاری‌ها در گذشته هم وجود داشته و یادمان می‌آید که روزگاری بازیکنی به اسم دی‌کارمو چه جوری آیینه دق شده بود و چگونه روی ذهن و روان هواداران خط می‌انداخت. در بازی دو بزرگ تهرانی متوجه شدیم که دستیابی به سطح اول باشگاه‌های آسیا کار چندان سختی نیست. متوجه شدیم ما با همین بضاعت اندک توانستیم این همه جلو برویم، پس چه خوب است که برای این دو تیم خوب و دیگر تیم‌های خود دقت عمل به خرج دهیم و اجازه ندهیم دلال‌ها تیم ببندند و این بازیکنان بنجل را به تیم‌های ما قالب کنند. استقلال دو بازیکن خارجی دارد که فقط به خاطر حفظ آبروی دلال‌ها به آن‌ها بازی می‌دهد و هیچ‌کدام در اندازه بازی کردن در لیگ دسته دو هم نیستند تا جایی که می‌شود پرسید آیا در امید‌های استقلال یک بازیکن پیدا نمی‌شد که مثل این آقای الحاجی گرو خودش را به در و دیوار بکوبد و دائم زمین بخورد؟
واقعاً این توهین بزرگی به فوتبال ماست که نفرات مستعد خود را بیرون بنشانیم و به این خارجی‌ها بازی بدهیم.
بازیکنانی که علاوه بر بد بازی کردن و پول مفت گرفتن پس از پایان فصل سر از فیفا درمی‌آورند و شاکی می‌شوند و در این بازار بی‌پولی قوز بالای قوز می‌شوند.
این تأسف وقتی بیشتر می‌شود که می‌بینیم از بازیکنان خارجی هم آبی گرم نمی‌شود. بازیکنی که سال پیش در ترکیب جایی نداشت در این بازی بهترین و دونده‌ترین بازیکن میدان معرفی می‌شود.
در تیم استقلال اگر با یک درجه تخفیف، بازیکن عراقی این تیم را یک‌جوری بپذیریم در موارد دیگر به یک علامت سؤال بزرگ بر‌می‌خوریم!
آن علامت سؤال این است که بپرسیم چه نابغه و یا نوابغی در انتقال الحاجی گرو نقش داشته‌اند؟!
خیلی خوب است که یک نفر به عنوان مدعی‌العموم بپرسد چرا با این وضعیت اقتصادی تصمیم‌گیرندگان فوتبال و به ویژه استقلال این حق را به خود داده‌اند که سرمایه مردم را در جوی آب بریزند و بازیکنی را استخدام کنند که حتی دویدن بلد نیست و دائم زمین می‌خورد؟
این ندانم‌کاری‌ها در گذشته هم وجود داشته و یادمان می‌آید که روزگاری بازیکنی به اسم دی‌کارمو چه جوری آیینه دق شده بود و چگونه روی ذهن و روان هواداران خط می‌انداخت. در بازی دو بزرگ تهرانی متوجه شدیم که دستیابی به سطح اول باشگاه‌های آسیا کار چندان سختی نیست. متوجه شدیم ما با همین بضاعت اندک توانستیم این همه جلو برویم، پس چه خوب است که برای این دو تیم خوب و دیگر تیم‌های خود دقت عمل به خرج دهیم و اجازه ندهیم دلال‌ها تیم ببندند و این بازیکنان بنجل را به تیم‌های ما قالب کنند. استقلال دو بازیکن خارجی دارد که فقط به خاطر حفظ آبروی دلال‌ها به آن‌ها بازی می‌دهد و هیچ‌کدام در اندازه بازی کردن در لیگ دسته دو هم نیستند تا جایی که می‌شود پرسید آیا در امید‌های استقلال یک بازیکن پیدا نمی‌شد که مثل این آقای الحاجی گرو خودش را به در و دیوار بکوبد و دائم زمین بخورد؟
واقعاً این توهین بزرگی به فوتبال ماست که نفرات مستعد خود را بیرون بنشانیم و به این خارجی‌ها بازی بدهیم.
بازیکنانی که علاوه بر بد بازی کردن و پول مفت گرفتن پس از پایان فصل سر از فیفا درمی‌آورند و شاکی می‌شوند و در این بازار بی‌پولی قوز بالای قوز می‌شوند.
