به گزارش خبرورزشی، در فوتبال ما خیلی از مهاجمان وقتی وارد محوطه جریمه می‌شوند، به دنبال گرفتن پنالتی هستند و ابایی هم ندارند از اینکه بزرگنمایی کنند؛ در حالی که اگر همین مهاجمان از فریب داور چشم‌پوشی کنند و در پی تسخیر دروازه حریف باشند، عملکرد بهتری از خود به جا خواهند گذاشت.
این مسئله مورد اشاره کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی هم بوده و او سعی کرده به گونه‌ای رفتار کند که در بازی‌های تیم ملی هیچ‌کس بی‌جهت و به منزله فریب داور خود را به زمین نزند. متأسفانه در ایران حتی اگر برای مربی محرز شود بازیکن تیمش در محوطه جریمه حریف خود را به دروغ به زمین انداخته و از داور پنالتی گرفته، نه تنها هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد بلکه به نوعی سعی می‌کند این اتفاقات را توجیه کند و می‌گوید: «این همه اشتباهات داوری به ضرر ما بود و یک بار هم به نفع ما تمام شد.»
دایو‌های دروغین و پنالتی‌های بحث‌انگیزی که برای تیم‌ها گرفته می‌شود، خیلی راحت قابل رفع است. اینکه بازیکنان متعهد شوند داور را فریب ندهند. چون فریب داور مساوی است با تضییع حق تیم حریف و قطعاً این عمل جوانمردانه‌ای نیست. البته خیلی از مهاجمان آنقدر به توانمندی خود ایمان دارند که به دنبال تمارض در محوطه جریمه حریف نیستند، نمونه اش اللهیار صیادمنش، بازیکن جوانی که در بازی با سایپا برای تیمش پنالتی گرفت و مسبب پیروزی تیمش در این بازی حساس شد. وقتی سارفو به او لگد زد، خود را به زمین نزد و به بازی ادامه داد، اما داور که برخورد را دید، به سرعت پنالتی گرفت و این جا بود که الهیار فهمید چه ضربه سنگینی خورده است. پای او به گونه‌ای خراش برداشت که نتوانست به بازی ادامه دهد و تعویض شد. یک ذهنیت غلط در ذهن فوتبالیست‌های ما نقش بسته و حتی در انتقال این ذهنیت غلط مربیان هم دخیل بوده‌اند، اینکه خود را به زمین نیندازی، داور پنالتی نمی‌گیرد.
سکه فوتبال دو رو دارد. تیمی که سعی می‌کند با دایو دروغین مهاجمش به برتری برسد، روزی از همین حربه ضربه خواهد خورد، چون این بدعت این‌گونه نخواهد بود که فقط در یک تیم اجرا شود. دایو‌های دروغین به فوتبال ضربه می‌زند و وقتی فوتبال ضربه بخورد، همه تیم‌ها ضربه خواهند خورد و مدعی قهرمانی و تیم ته جدولی ندارد. هر تیمی مبتنی بر توانمندی مسیر پیروزی را طی کند، سلامت فوتبال حفظ خواهد شد و از این سلامت همه سود خواهند برد.
مهاجمی که به دروغ خود را به زمین می‌اندازد، یک لحظه فکر کند که این دایو دروغین چه ضربه‌ای به تیم و تماشاگران حریف وارد می‌کند و چه چالشی که برای داور به وجود نمی‌آورد؟ فقط کافی است مهاجمی که به دنبال دایو دروغین است، فکر کند اگر این عمل در محوطه جریمه خودشان و توسط مهاجم حریف شکل گیرد، چه احساسی پیدا خواهد کرد. به زمین انداختن بی‌مورد فقط در محوطه جریمه نیست. در سایر نقاط زمین هم رخ می‌دهد.
جواد نکونام وقتی از لالیگا به لیگ برتر برگشت، درخصوص تفاوت‌های دو لیگ گفت: «در ایران بازی بار‌ها و بار‌ها به دلیل تمارض بازیکنان متوقف می‌شود و این سرعت بازی را می‌گیرد!»
چه خوب می‌شد به استناد همان جمله‌ای که قبلاً بار‌ها و بار‌ها شنیدیم که دروغگو دشمن خداست، مهاجمان هیچ تیم لیگ برتری، دسته اولی، دسته دومی و الی آخر برای گلزنی به دنبال دایو دروغین نباشند.
بی‌قانونی در مورد دایو‌های دروغین
اگر بازیکنی داور را فریب بدهد و داور به سود تیم آن‌ها پنالتی بگیرد و تیم حریف متضرر شود، کمیته انضباطی می‌تواند وارد عمل شود و بازیکن خاطی را جریمه کند؟ در پاسخ به این سؤال متأسفانه باید گفت: نه! کمیته انضباطی تنها می‌تواند به اشتباهات غیرفنی داور ورود کند. مثلاً داور به بازیکنی کارت زرد یا قرمز نشان بدهد و به اشتباه این کارت را برای بازیکن دیگری ثبت کند. یا اینکه داور در دادن کارت به بازیکنی مرتکب اشتباه شده باشد. اینجا باید مهاجمانی که به دروغ دایو می‌زنند را به وجدان‌های بیدار خودشان ارجاع دهیم. شاید عذاب وجدان باعث شود در ادامه دست از این کار بردارند.

مهاجمان و کارشناسان فوتبال پاسخ می‌دهند