به گزارش خبرورزشی، راجر فدرر تنیسباز کهنهکار و پرافتخار سوئیسی که بعد از سالها غیبت بالاخره در رقابتهای مسترز پاریس- برسی شرکت کرده بود از رسیدن به فینال این رقابتها باز ماند؛ راجر در نیمهنهایی مقابل نواک جوکوویچ، مرد شماره یک تنیس دنیا در یک بازی سخت و فشرده با نتیجه ۲ بر یک مغلوب شد. راجر ست اول را در تای بریک ۷ بر ۶ واگذار کرد ولی ست دوم را با نتیجه ۷ بر ۵ به سود خودش خاتمه داد. در نهایت در ست سرنوشتساز سوم هم او دوباره در تای بریک با نتیجه ۷ بر ۶ شکست خورد تا از رسیدن به فینال این رقابتها باز بماند. او که روز اول این تورنمنت گفته بود برای قهرمانی نیامده و فقط آمده از این رقابتها لذت ببرد پس از شکست با قیافهای درهم درباره ناکامی اش در راه رسیدن به فینال حرف زد. بخشی از صحبتهای فدرر با اکیپ را از نظر میگذرانید.
*سطح بازی تان در نیمهنهایی و در تقابل با نواک جوکوویچ چطور دیدید؟
سطح بازیام خوب بود ولی به طور بسیار مشخصی ناراحت و پیشمان هم هستم. وقتی شما در چنین مسابقهای به این فشردگی بازی را میبازید همیشه کمی پیشمانی و ناراحتی دارید. حالا روی هم رفته تورنمنت خوبی بود. میخواهم به محل زندگیام برگردم و به طور مشخص به اتفاقات مثبتی که در این تورنمنت و در پاریس برایم رخ داد فکر کنم. استقبال از من خوب بود؛ تنیس خوبی به نمایش گذاشتم پس میتوانم خوشحال باشم.
*الان مدت زیادی است که نتوانسته اید نواک را شکست دهید در حالی که بعد از بازگشتتان از مصدومیت رافا نادال را زیاد برده اید. نواک دردسر بیشتری در بازیهای مهمتر برایتان دارد؟
وقتی تو ۷ بر ۶ میبازی شبیه این نیست که یک یا دو گیم گرفتهای و باخته؛ موضوع همینجاست. این دو تنیسباز کاملاً با هم متفاوت هستند. من به سؤال پاسخ میدهم ولی نه دقیقاً زمانی که شکست خوردهام. همه خوب میدانند چرا این دو با یکدیگر متفاوت هستند. بعضی وقتها تو در مسیر خوبی هستی و بعضی وقتها در مسیر سختتر قرار میگیری ولی همیشه در این مسیر با جدیت قرار میگیری. من همین نوع نگاه را در برابر اندی ماری هم داشتم. وقتی تو زیاد بازی میکنی، در یک سطح از تورنمنت و در یک دوره مداوم بازی میکنی، لحظاتی پیش میآید که ممکن است مسائل کمتر خوب پیش برود، ممکن است چند مسابقه را هم ببازی.
*شما به تورنمنت پاریس آمده بودید تا ریتم موردنظرتان در تنیس را به دست بیاورید. آیا از هفتهای که در اینجا سپری کردید، راضی هستید؟
طوری بود که انگار هفته قبلش اصلاً در هیچ تورنمنتی بازی نکرده بودم. در واقع قبل از حضورم در اینجا من در آن تورنمنت قبلی قهرمان شدم و اعتماد به نفس زیادی به من داد. این موضوع را در دیدار برابر نواک به ویژه در لحظات حساس بازی هم دیدیم. توپهای بریک زیادی را نجات دادم. نه عجول بودم و نه اضطرابی داشتم. همین مورد نشان میدهد به بازی کردن در این سطح عادت کردهام. از این گذشته این بخش از رقابتها هیچ ارتباطی به رقابتهای لندن ندارد. آنجا دوباره از صفر شروع میشود. تو باید برابر ۱۰ تنیسباز برتر دنیا بازی کنی و اصلاً کار سادهای نیست. راضیام، چون بدنم مشکلی ندارد؛ از لحاظ ذهنی هم آماده بودم. خب من به هر حال به نیمهنهایی هم رسیدم که این خودش خوب است و میتوان راضی بود.
*شما را میشود دوباره در پاریس دید؟ حالا چه به مسترز برسی یا چه برای رولان گروس.
نظری ندارم. اگر این آخرین مسابقه من در پاریس بوده که به هر حال بازی بدی نبود. ببخشید که باختم، چون هیچ وقت باختن چیز بامزهای نیست. در پاسخ به سؤالتان باید بگویم واقعاً نمیدانم؛ اینکه بخواهم در رولان گروس شرکت کنم یا نه را پایان سال تصمیم میگیرم، چون باید ببینم وضعیت آمادگی بدنیام چطور است. حضور در برسی برای سال آینده هم که شرایطی مشابه با همه سالها دارد. بعد از تورنمنت بازل، حضور در این تورنمنت همیشه پیچیده است. فعلاً نمیخواهم در این مورد نظری بدهم. امیدوارم این بازی، آخرین مسابقهام در پاریس نبوده باشد.
*سطح بازی تان در نیمهنهایی و در تقابل با نواک جوکوویچ چطور دیدید؟
سطح بازیام خوب بود ولی به طور بسیار مشخصی ناراحت و پیشمان هم هستم. وقتی شما در چنین مسابقهای به این فشردگی بازی را میبازید همیشه کمی پیشمانی و ناراحتی دارید. حالا روی هم رفته تورنمنت خوبی بود. میخواهم به محل زندگیام برگردم و به طور مشخص به اتفاقات مثبتی که در این تورنمنت و در پاریس برایم رخ داد فکر کنم. استقبال از من خوب بود؛ تنیس خوبی به نمایش گذاشتم پس میتوانم خوشحال باشم.
*الان مدت زیادی است که نتوانسته اید نواک را شکست دهید در حالی که بعد از بازگشتتان از مصدومیت رافا نادال را زیاد برده اید. نواک دردسر بیشتری در بازیهای مهمتر برایتان دارد؟
وقتی تو ۷ بر ۶ میبازی شبیه این نیست که یک یا دو گیم گرفتهای و باخته؛ موضوع همینجاست. این دو تنیسباز کاملاً با هم متفاوت هستند. من به سؤال پاسخ میدهم ولی نه دقیقاً زمانی که شکست خوردهام. همه خوب میدانند چرا این دو با یکدیگر متفاوت هستند. بعضی وقتها تو در مسیر خوبی هستی و بعضی وقتها در مسیر سختتر قرار میگیری ولی همیشه در این مسیر با جدیت قرار میگیری. من همین نوع نگاه را در برابر اندی ماری هم داشتم. وقتی تو زیاد بازی میکنی، در یک سطح از تورنمنت و در یک دوره مداوم بازی میکنی، لحظاتی پیش میآید که ممکن است مسائل کمتر خوب پیش برود، ممکن است چند مسابقه را هم ببازی.
*شما به تورنمنت پاریس آمده بودید تا ریتم موردنظرتان در تنیس را به دست بیاورید. آیا از هفتهای که در اینجا سپری کردید، راضی هستید؟
طوری بود که انگار هفته قبلش اصلاً در هیچ تورنمنتی بازی نکرده بودم. در واقع قبل از حضورم در اینجا من در آن تورنمنت قبلی قهرمان شدم و اعتماد به نفس زیادی به من داد. این موضوع را در دیدار برابر نواک به ویژه در لحظات حساس بازی هم دیدیم. توپهای بریک زیادی را نجات دادم. نه عجول بودم و نه اضطرابی داشتم. همین مورد نشان میدهد به بازی کردن در این سطح عادت کردهام. از این گذشته این بخش از رقابتها هیچ ارتباطی به رقابتهای لندن ندارد. آنجا دوباره از صفر شروع میشود. تو باید برابر ۱۰ تنیسباز برتر دنیا بازی کنی و اصلاً کار سادهای نیست. راضیام، چون بدنم مشکلی ندارد؛ از لحاظ ذهنی هم آماده بودم. خب من به هر حال به نیمهنهایی هم رسیدم که این خودش خوب است و میتوان راضی بود.
*شما را میشود دوباره در پاریس دید؟ حالا چه به مسترز برسی یا چه برای رولان گروس.
نظری ندارم. اگر این آخرین مسابقه من در پاریس بوده که به هر حال بازی بدی نبود. ببخشید که باختم، چون هیچ وقت باختن چیز بامزهای نیست. در پاسخ به سؤالتان باید بگویم واقعاً نمیدانم؛ اینکه بخواهم در رولان گروس شرکت کنم یا نه را پایان سال تصمیم میگیرم، چون باید ببینم وضعیت آمادگی بدنیام چطور است. حضور در برسی برای سال آینده هم که شرایطی مشابه با همه سالها دارد. بعد از تورنمنت بازل، حضور در این تورنمنت همیشه پیچیده است. فعلاً نمیخواهم در این مورد نظری بدهم. امیدوارم این بازی، آخرین مسابقهام در پاریس نبوده باشد.