خبرورزشی/اردشیر لارودی: ۱-کى‌روش را قبول داریم و از نظر دانش مربیگرى، یکى از خوب‌هایش مى دانیم و با اینکه به ضرورت نقد و فایده‌مندى انتقاد نیز معتقد هستیم، اما چون خودش نمى‌خواهد و نمى‌خواهیم «گزک» و بهانه دست او و هرکس دیگرى داده باشیم، از ورود به چند و چونى لیست مردان ملى- که بازیکنان خوبى را در خود دارد- خوددارى مى‌کنیم!
مثلاً به ویژه بودن و فایده‌مند بودن شجاع خلیل زاده در تیم ملى سر سوزنى شک نداریم، اما چون کى‌روش او را نمى‌خواهد، ما نیز مى‌گوییم:
... حق با پلنگ است! ببخشید، ما هم مى‌گوییم حق با کى‌روش است!
بنابراین، نه از شجاع یاد مى‌کنیم و نه به قابلیت حضور سیاوش یزدیان در تیم ملى اشاره خواهیم کرد و نه مثل بقیه، با نگاه پوپولیستى (؟!) از حق نادیده مانده بازیکنان پدیده، نکته‌اى را مورد اشاره قرار مى‌دهیم!
نگاه پوپولیستى (دفاع از حق صاحبان حق و دفاع از نظر مردم)
۲-با توجه به عزمى که در پرهیز از نگاه پوپولیستى داریم- و نباید هم چنین نگاهى داشته باشیم- خودمان، قبل از دیگران مى‌گوییم: اینکه توقع کنیم، هر تیمى که خوب بازى کرد و هفته‌هاى متمادى صدرنشین بود، حتماً باید در تیم ملى نماینده‌اى داشته باشد، خیلى عوامانه، خیلى غیرتخصصى و خیلى مردم فریب است!
اول شدن و پیشتاز لیگ بودن یک بحث است و چشمان آقاى سرمربى را به‌خود معطوف کردن، بحث دیگرى است که شامل بچه‌هاى پدیده نمى‌شود و در نتیجه، نباید حرفى از حمید ریگى، اکبر صادقى، امین اسماعیل‌نژاد، سعید صادقى و بقیه‌اى که هستند ولى در نگاه تیم ملى نیست انگاشته مى‌شوند، به میان آورد!
در مورد پرسپولیس هم، سیاست «سهمیه‌بندى» رعایت شده است! بعد از مدت‌ها، منهاى شجاع که گویا چوب یک زبان‌درازى قدیمى اش را مى‌خورد، علاوه بر بیرانوند، نوراللهى هم هست و علیپور هم! درست در زمانى که این هر دو، بهترین بازیشان را انجام نمى‌دهند!
لیگ برتر در خدمت تیم ملى
۳-با تبرى از نگاه پوپولیستى، به تیم ملى هم دل بسته‌ایم و هم سخت به این مردان- در غیاب همه آن‌ها که باید باشند ولى نیستند- امید داریم! چراکه به اندازه کافى قابلیت و استعداد براى شاهکار آفریدن در جام ملت‌هاى آسیا را پیش از این در تک‌تک ملى‌پوشان، سراغ کرده‌ایم!
به لیگ برتر و مردانى که در این دایره براى پیشرفت و جهش تیم ملى، کوشش وقفه‌ناپذیرى دارند، دست مریزاد و خداقوت مى‌گوییم! به اینان که پرتعداد هم هستند، یادآور مى‌شویم که: ... این نیز بگذرد!
رقابت‌هاى جانانه پرسپولیس، سپاهان، پدیده، استقلال، تراکتورسازى و سایپا، کار خود را مى‌کند و پیکار در لیگ، تأثیر خود را مى‌گذارد!
۴۰ هزار نفر از مشکل‌پسندان اصفهان، چرا سپاهان را تنها نمى‌گذارند، اما کارى به کار ذوب‌آهن ندارند؟
۷۰ هزار تماشاگر تراکتورسازى، مگر از تیم اول شهر تبریز، دست برمى‌دارند؟
پرسپولیس و استقلال، البته هنوز به ٥٠ درصد هواداران ثابت خود- که اهل ورزشگاه رفتنند- نرسیده‌اند، ولى روند رو به رشد ادامه دارد! مثل رشت و قائمشهر!
***
تیم ملى راه خود را مى‌رود، تیم‌هاى لیگ برتر نیز راه خود را مى‌روند! کى‌روش قادر است، هر آینه دو، سه و بلکه چهار تیم قدر داشته باشد!
مثلاً به ویژه بودن و فایده‌مند بودن شجاع خلیل زاده در تیم ملى سر سوزنى شک نداریم، اما چون کى‌روش او را نمى‌خواهد، ما نیز مى‌گوییم:
... حق با پلنگ است! ببخشید، ما هم مى‌گوییم حق با کى‌روش است!
بنابراین، نه از شجاع یاد مى‌کنیم و نه به قابلیت حضور سیاوش یزدیان در تیم ملى اشاره خواهیم کرد و نه مثل بقیه، با نگاه پوپولیستى (؟!) از حق نادیده مانده بازیکنان پدیده، نکته‌اى را مورد اشاره قرار مى‌دهیم!
نگاه پوپولیستى (دفاع از حق صاحبان حق و دفاع از نظر مردم)
۲-با توجه به عزمى که در پرهیز از نگاه پوپولیستى داریم- و نباید هم چنین نگاهى داشته باشیم- خودمان، قبل از دیگران مى‌گوییم: اینکه توقع کنیم، هر تیمى که خوب بازى کرد و هفته‌هاى متمادى صدرنشین بود، حتماً باید در تیم ملى نماینده‌اى داشته باشد، خیلى عوامانه، خیلى غیرتخصصى و خیلى مردم فریب است!
اول شدن و پیشتاز لیگ بودن یک بحث است و چشمان آقاى سرمربى را به‌خود معطوف کردن، بحث دیگرى است که شامل بچه‌هاى پدیده نمى‌شود و در نتیجه، نباید حرفى از حمید ریگى، اکبر صادقى، امین اسماعیل‌نژاد، سعید صادقى و بقیه‌اى که هستند ولى در نگاه تیم ملى نیست انگاشته مى‌شوند، به میان آورد!
در مورد پرسپولیس هم، سیاست «سهمیه‌بندى» رعایت شده است! بعد از مدت‌ها، منهاى شجاع که گویا چوب یک زبان‌درازى قدیمى اش را مى‌خورد، علاوه بر بیرانوند، نوراللهى هم هست و علیپور هم! درست در زمانى که این هر دو، بهترین بازیشان را انجام نمى‌دهند!
لیگ برتر در خدمت تیم ملى
۳-با تبرى از نگاه پوپولیستى، به تیم ملى هم دل بسته‌ایم و هم سخت به این مردان- در غیاب همه آن‌ها که باید باشند ولى نیستند- امید داریم! چراکه به اندازه کافى قابلیت و استعداد براى شاهکار آفریدن در جام ملت‌هاى آسیا را پیش از این در تک‌تک ملى‌پوشان، سراغ کرده‌ایم!
به لیگ برتر و مردانى که در این دایره براى پیشرفت و جهش تیم ملى، کوشش وقفه‌ناپذیرى دارند، دست مریزاد و خداقوت مى‌گوییم! به اینان که پرتعداد هم هستند، یادآور مى‌شویم که: ... این نیز بگذرد!
رقابت‌هاى جانانه پرسپولیس، سپاهان، پدیده، استقلال، تراکتورسازى و سایپا، کار خود را مى‌کند و پیکار در لیگ، تأثیر خود را مى‌گذارد!
۴۰ هزار نفر از مشکل‌پسندان اصفهان، چرا سپاهان را تنها نمى‌گذارند، اما کارى به کار ذوب‌آهن ندارند؟
۷۰ هزار تماشاگر تراکتورسازى، مگر از تیم اول شهر تبریز، دست برمى‌دارند؟
پرسپولیس و استقلال، البته هنوز به ٥٠ درصد هواداران ثابت خود- که اهل ورزشگاه رفتنند- نرسیده‌اند، ولى روند رو به رشد ادامه دارد! مثل رشت و قائمشهر!
***
تیم ملى راه خود را مى‌رود، تیم‌هاى لیگ برتر نیز راه خود را مى‌روند! کى‌روش قادر است، هر آینه دو، سه و بلکه چهار تیم قدر داشته باشد!
