به گزارش خبرورزشی، نشریه معتبر FourFourTwo لیستی ۱۰۰ نفره از برترین بازیکنان سال ۲۰۱۸ را منتشر کرده که انتخاب نفر اول برای همه یک سورپرایز بزرگ بود. در حالی که لوکا مودریچ جوایز فردی امسال را درو کرده، FourFourTwo لیونل مسی را به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب کرد و نفر دوم این لیست هم کریستیانو رونالدو است. انتخابی که قطعاً برای آن دلایلی داشتهاند و با تمجید از او بر انتخابشان تأکید کردهاند.
لئو، یک رقصنده باله
اول از همه از پپ گواردیولا باید عذرخواهی کنیم چراکه زمانی میگفت: «سعی نکنید درباره مسی بنویسید و سعی نکنید او را توصیف کنید، فقط او را تماشا کنید.» ما نمیخواهیم با پپ مخالفت کنیم، اما دقیقاً برای اینکه درست لیونل مسی را نگاه نکردهاند درباره او خواهیم نوشت. در حال حاضر باید مسی را توصیف کرد تا بدانیم هنوز یک اعجوبه در دنیای فوتبال حضور دارد. وقتی مسی در ومبلی برابر تاتنهام درخشید متوجه شدیم او شایستهترین بازیکن سال است. در آن بازی لئو ۲ مرتبه گلزنی کرد و پایهگذار ۲ گل بود. چه نمایشی و چه جادویی از فوقستارهای که در ۳۱ سالگی کاملاً تکاملیافته بازی میکند. این گوشهای از درخشش لئو در سالی بود که در ۵۲ بازی ملی و باشگاهی ۵۰ گل به ثمر رساند. شاید مسی خیلی اوقات گل عجیب و غریبی نزند، اما کاملاً سبک بازی خودش را دیکته میکند. در واقع تماشای مسی یکی از لذتبخشترین اتفاقهای فوتبال است. لوئیس فیگو ستاره پرتغالی سابق رئالمادرید، بارسلونا و اینتر در توصیف مسی و رونالدو میگفت: «اگر کریستیانو رونالدو محصول تمرینات بیقید و شرط برای بالاتر بردن استعداد قابل توجهش باشد، لیونل مسی مثل یک رقاص باله است که همه کار را راحت انجام میدهد.»
جایزهای به نام مسی
یک سال بینظیر دیگر برای لئو مسی. فوقستاره آرژانتینی فصل گذشته هم به مرز ۳۴ گل در لالیگا رسید و ۱۲ مرتبه هم پاس گل داد. در ماه مارس او ششصدمین گل دوران بازیاش را با ضربه ایستگاهی تماشایی برابر اتلتیکومادرید به ثمر رساند. همه چیز فقط رکوردهای فردی نیست، در ماه میوقتی بارسلونا ۵ بر یک ویارئال را شکست داد او مثل همیشه گل زد و آمار بدون باخت بودنِ تیمش را به ۴۳ بازی رساند. آماری که البته میخواست به ۴۹ عدد برسد، اما باخت هفته بعد برابر لوانته آن را خراب کرد. در هر صورت آنقدر بازیهای خوب مسی پرشمار شده و همه از نمایش او لذت میبرند که خاویر تباس رئیس لالیگای اسپانیا میگوید دوست دارد جایزهای در لالیگا با نام او در آینده اهدا شود. جایزهای به نام مردی که در ۱۰ دوره اخیر تیمش را به ۸ قهرمانی لالیگا رسانده است. تباس اعتقاد دارد هیچ بازیکنی در تاریخ نمیتواند تا این حد روی قهرمانیهای تیمش تأثیرگذار باشد.
کاپیتان شایسته
وقتی تابستان گذشته آندرس اینیستا کاپیتان بارسلونا تصمیم گرفت نوکمپ را ترک کند و به ژاپن برود واضح بود که لیونل مسی گزینه اول جانشینی او برای بستن بازوبند کاپیتانی کاتالانهاست چراکه ستاره آرژانتینی باسابقهترین بازیکن تیم محسوب میشد، اما بسیاری سلسله مراتب را تنها دلیل کاپیتانی میدانند، در حالی که مسی در حال حاضر هم در زمین با داورها خوب ارتباط میگیرد و هم در رختکن تیم بازیکن قابل احترامی است. در مجموع تیم از او پیروی میکند و بهترین کاپیتان برای بارسا خواهد بود.
ترس از پیروز نشدن
اگر یک نقص در لیونل مسی وجود داشته باشد ترس از پیروز نشدن است، چیزی که در جام جهانی ۲۰۱۸ همراه تیم ملی آرژانتین در او دیدیم. او با هتتریک برابر اکوادور در آخرین بازی مرحله انتخابی جام جهانی توانایی خودش را به رخ کشید، اما در روسیه با وجود تلاش شگفتانگیز نتوانست فراتر از مرحله یکهشتم نهایی برود. دیدار با نیجریه اوج کارش بود که با درخشش برابر این حریف آفریقایی تیمش را راهی مرحله بعد کرد، اما ستاره آلبیسلسته در روسیه سقوط کرد چراکه امیدی وجود نداشت.
با این حال در بارسلونا کلمه «امید» کنار نامِ مسی میآید، اما نباید همیشه هم او را برای موفقیت تیم تحت فشار گذاشت. مثل وقتی که در لیگ قهرمانان اروپا فصل قبل همه انتظار داشتند در رم معجزه کند و تیم را به رقابتها بازگرداند، اما چنین اتفاقی رخ نداد. چنین شکستهایی برای مسی الهامبخش است و دقیقاً بعد از همین باختهاست که او برمیخیزد. شاید این سال بهترین سال لیونل مسی باشد و در سال جدید با شکستن طلسم قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا به پایان برسد. او همین چند روز قبل کفش طلای جدیدی به کلکسیون کفشهای طلای خودش اضافه کرده و میتواند فصل خوبش را در سال ۲۰۱۹ ادامه دهد. در هر صورت نمیتوان به حرف گواردیولا گوش کرد و فقط مسی را تماشا کرد. برخی اوقات باید از لئو نوشت تا درک کنیم چه لذتی از تماشای نمایشهای او میبریم.