خبرورزشی/مهدی هژبری؛ فرقی ندارد طرفدار استقلال باشی یا هوادار پرسپولیس و یا هواخواه هر تیم دیگر، همین که در ردیف خورههای فوتبال دهه ۶۰ و ۷۰ قرار بگیری، یعنی در حافظهات یک جایگاه خاص برای استانکو وجود دارد. برای مردی جدی با افراط در کشیدن سیگار، نوشیدن قهوه و خوردن شکلات و با آن شالگردن سرخ که تکانش میداد و البته با آن ۱-۶-۳ که بیشتر از موافق، آن روزها منتقد و مخالف داشت. با این همه استانکو معمار پرسپولیس دهه ۷۰ بود. اگر پروین را به درستی معمار پرسپولیس هجومی دهه ۶۰ بنامیم، استانکو هم بیشک معمار پرسپولیس دهه ۷۰ بود پرسپولیسی که دو بار پیدرپی با استانکو قهرمان شد و تا به امروز فقط علی پروین (در همان سالهای پایانی دهه ۷۰) و برانکو که او هم بیچونوچرا معمار پرسپولیس دهه ۹۰ است، موفق به تکرار شاهکار استانکو شدند. استانکو برای پرسپولیس دهه ۷۰ یک نسل تازه ساخت، همان نسلی که خیلی زود تبدیل به استخوانبندی تیمملی شد. او حالا تبدیل به یک خاطره شده است، اما بیشک کنار نامش زندهیاد میآید و بعد از برده شدن نامش، یادش بخیر و روحش شاد زیر لب خورههای فوتبال دهه ۷۰ زمزمه میشود... به قول شاعر همچنان دارد از قبیله ما یکی، یکی، کم میشود.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
استانکو برای آنهایی که اوایل دهه ۷۰ خوره فوتبال بودند، فقط یک نام نیست و فراتر از یک نماد، یادآور کلکسیونی از خاطره است.

