خبرورزشی/اردشیر لارودی؛ تا دیروز، اگر از سنگ بزرگ حرف مى‌زدیم که سر راه‌مان افتاده بود، جواب‌مان این بود: ... علامت نزدنه!
از دیروز به بعد، شاگردان کى‌روش به لطف کارى نمایان و نمایشى عالى که برابر یمن داشتند، این قصه کوتاه را عوض کردند!
حالا و براى تیم ملى ایران، سنگ بزرگ، به ویژه سنگ خیلى بزرگ، علامت زدن است!
مهم‌تر از سنگ بزرگى که بچه‌هاى ملى‌پوش در کمال لیاقت برداشتند، نحوه بازى تیم ملى بود و شکل عملکرد اینان! یمن، تیمى که همین چند روز پیش، برابر عربستان سعودى دیدار دستگرمى اش را صفر- صفر به پایان برده بود، خیلی زود، اما نه خیلى آسان، تسلیم دوندگى ایران شد! تسلیم محض فوتبال سراپا فهمیدگى!
کى‌روش در میدان
* سنگ بزرگ، علامت زدن است! سنگ بزرگ نشانه عزم جزم و اراده همه‌جانبه‌اى است که براى زدنش به پاى هر حریفى لازم است! علاوه بر خواست‌اندیشى، تیم ملى باید برنامه هم مى‌داشت که داشت!
تیم ملى باید توپ را مال خود مى‌کرد، بازى را در اختیار مى‌گرفت و باید نقاط قوت خود را، سوار نقطه‌هاى ضعیف حریف مى‌کرد و این، کارى بود که مردان کى‌روش انجام دادند و چه خوب هم!
در همه جاى بازى تیم ملى، نقش کارلوس کى‌روش برجسته بود و نمایان، مرد اول میدان! مرد اول تیمى که حسابش را حتى با خودش- خود قبلى اش، خود پیشینش- سوا کرده بود!
تیم ملى، تصادفى بازى نمى‌کرد، تیم ملى تصادفى گل نمى‌زد!
در کمال سرعت
* در برداشتن سنگ بزرگ، خبرى از سرسام نبود! در بازى تیم ملى، اثرى از سرآسیمگى و عجله دیده نمى‌شد! سرعت به معناى درست سرعت، عصاى دست تیم «کى‌روش» بود! و کى‌روش‌هایى که باید باشد!
یمن، تیم بدى نبود که در شروع، همپایى اش را در دوندگى و در توپ‌گردانى و مالکیت بازى مى‌دیدیم، ولى مقاومت یمنى‌ها دولت مستعجل بود و موقتى! پرسینگ آگاهانه و خودخواسته سردار، طارمى، ترابى، دژاگه، حاج‌صفى، رضاییان و بعد سامان قدوس، کمر هر تیم دیگرى را هم مى‌شکست! تیم ملى، بازى گرفتن از «خودش» را بلد شده است! تیم ملى، کوبیدن حریف و به اوج رساندن سرعت بازى اش را در لحظه خاص، بلد شده است!
٦ بازى دیگر
*کى‌روش نشان داد کى‌روش است، بدون اندکى تغییر! کى‌روش نشان داد چگونه مردى است! حرف‌هایش در پایان بازى و حرف‌هایش در فرصت‌هاى پیش از بازى، منحصر به خود او بود! فرصتى که از دست نمى‌دهد! بگذریم...
تیم ملى، کارى به کار این حرف‌ها و این فرصت‌طلبى‌ها ندارد! تیم ملى، ۶ فینال دیگر در پیش دارد که باید در هر ۶ بازى بعدى، به همین ترتیب بازى کند و بازى مى‌کند! کلاس بازى ایران، به مراتب بالاتر است! یمن، سنگ بزرگ نیست و نبود!
بازى‌هاى خاص
* بازى تیم ملى، ریشه دارد در لیگ برتر و ریشه دارد در لیگ آزادگان!
کى‌روش و ملى‌پوشان‌مان در اندیشه مقابله با ویتنام هستند و عراق، ما هم مترصدیم تا ببینیم، سرخپوشان پاکدشت برابر اروند خرمشهر چه‌کاره‌اند! یا ملوان برابر خونه به خونه و گل‌گهر سیرجان جلوى شاهین بوشهر و اکسین کرج در بازى با فجرسپاسى! مس کرمان هم کارى سخت دارد در شهر ماهشهر، روبه‌روى شهردارى!
از این تیم‌ها، مى‌توان دو تیم و سه تیم ساخت که ضعیف‌تر از قرقیزستان، یمن، فیلیپین و... نباشند!
از دیروز به بعد، شاگردان کى‌روش به لطف کارى نمایان و نمایشى عالى که برابر یمن داشتند، این قصه کوتاه را عوض کردند!
حالا و براى تیم ملى ایران، سنگ بزرگ، به ویژه سنگ خیلى بزرگ، علامت زدن است!
مهم‌تر از سنگ بزرگى که بچه‌هاى ملى‌پوش در کمال لیاقت برداشتند، نحوه بازى تیم ملى بود و شکل عملکرد اینان! یمن، تیمى که همین چند روز پیش، برابر عربستان سعودى دیدار دستگرمى اش را صفر- صفر به پایان برده بود، خیلی زود، اما نه خیلى آسان، تسلیم دوندگى ایران شد! تسلیم محض فوتبال سراپا فهمیدگى!
کى‌روش در میدان
* سنگ بزرگ، علامت زدن است! سنگ بزرگ نشانه عزم جزم و اراده همه‌جانبه‌اى است که براى زدنش به پاى هر حریفى لازم است! علاوه بر خواست‌اندیشى، تیم ملى باید برنامه هم مى‌داشت که داشت!
تیم ملى باید توپ را مال خود مى‌کرد، بازى را در اختیار مى‌گرفت و باید نقاط قوت خود را، سوار نقطه‌هاى ضعیف حریف مى‌کرد و این، کارى بود که مردان کى‌روش انجام دادند و چه خوب هم!
در همه جاى بازى تیم ملى، نقش کارلوس کى‌روش برجسته بود و نمایان، مرد اول میدان! مرد اول تیمى که حسابش را حتى با خودش- خود قبلى اش، خود پیشینش- سوا کرده بود!
تیم ملى، تصادفى بازى نمى‌کرد، تیم ملى تصادفى گل نمى‌زد!
در کمال سرعت
* در برداشتن سنگ بزرگ، خبرى از سرسام نبود! در بازى تیم ملى، اثرى از سرآسیمگى و عجله دیده نمى‌شد! سرعت به معناى درست سرعت، عصاى دست تیم «کى‌روش» بود! و کى‌روش‌هایى که باید باشد!
یمن، تیم بدى نبود که در شروع، همپایى اش را در دوندگى و در توپ‌گردانى و مالکیت بازى مى‌دیدیم، ولى مقاومت یمنى‌ها دولت مستعجل بود و موقتى! پرسینگ آگاهانه و خودخواسته سردار، طارمى، ترابى، دژاگه، حاج‌صفى، رضاییان و بعد سامان قدوس، کمر هر تیم دیگرى را هم مى‌شکست! تیم ملى، بازى گرفتن از «خودش» را بلد شده است! تیم ملى، کوبیدن حریف و به اوج رساندن سرعت بازى اش را در لحظه خاص، بلد شده است!
٦ بازى دیگر
*کى‌روش نشان داد کى‌روش است، بدون اندکى تغییر! کى‌روش نشان داد چگونه مردى است! حرف‌هایش در پایان بازى و حرف‌هایش در فرصت‌هاى پیش از بازى، منحصر به خود او بود! فرصتى که از دست نمى‌دهد! بگذریم...
تیم ملى، کارى به کار این حرف‌ها و این فرصت‌طلبى‌ها ندارد! تیم ملى، ۶ فینال دیگر در پیش دارد که باید در هر ۶ بازى بعدى، به همین ترتیب بازى کند و بازى مى‌کند! کلاس بازى ایران، به مراتب بالاتر است! یمن، سنگ بزرگ نیست و نبود!
بازى‌هاى خاص
* بازى تیم ملى، ریشه دارد در لیگ برتر و ریشه دارد در لیگ آزادگان!
کى‌روش و ملى‌پوشان‌مان در اندیشه مقابله با ویتنام هستند و عراق، ما هم مترصدیم تا ببینیم، سرخپوشان پاکدشت برابر اروند خرمشهر چه‌کاره‌اند! یا ملوان برابر خونه به خونه و گل‌گهر سیرجان جلوى شاهین بوشهر و اکسین کرج در بازى با فجرسپاسى! مس کرمان هم کارى سخت دارد در شهر ماهشهر، روبه‌روى شهردارى!
از این تیم‌ها، مى‌توان دو تیم و سه تیم ساخت که ضعیف‌تر از قرقیزستان، یمن، فیلیپین و... نباشند!
