خبرورزشی/فتح الله فتحی؛ یک زندگی تمام رزمی، مهروز خواهر هادی ساعی قهرمان تکواندوی ایران است که سابقه حضوردر بازی‌های آسیایی را هم دارد. همسرش حمیدرضا قلی‌پور نیز قهرمان ووشوی جهان است. پیوند تمام رزمی آن‌ها نیز فرمول پیچیده‌ای نداشت. یک نسبت دور فامیلی، یک زمینه تقریباً مشترک ورزشی، یک خواستگاری سنتی و در نهایت ازدواج. این زوج کاملاً شرایط یکدیگر را درک می‌کنند به خصوص قلی‌پور که بیشتر درگیر مسابقات و اردو‌های تیم ملی است. حضور مهروز در تکواندو خیلی وقت است کمرنگ شده، اما تکواندو را به طور کامل از زندگی خود محو نکرده است. او برنامه‌هایی دارد و با کار مربیگری به تکواندو می‌پردازد.
حمیدرضا قلی‌پور، ووشوکار تیم ملی کشورمان که سوابق درخشانی در کارنامه ورزشی خود دارد و مهروز ساعی تکواندوکار خوب کشورمان که سابقه حضور در تیم ملی تکواندو را دارد و در دوران ورزشی اش مقام‌های خوبی را از آن خود کرده است اسفندماه سال ۹۳ به عقد هم درآمدند. جذابیت‌های زندگی مشترک دو رزمی‌کار و حضور حمیدرضا قلی‌پور در مسابقات بین‌المللی MMA گرجستان ما را بر آن داشت تا گپ دوستانه‌ای با این زوج ورزشی داشته باشیم.
این زوج رزمی‌کار در گفتگو با خبرورزشی از نحوه آشنایی با یکدیگر، مبارزه در دنیای حرفه‌ای MMA و برنامه‌های آینده خود حرف زدند.
* چه شد تصمیم گرفتید با یک بانوی تکواندوکار ازدواج کنید؟
با خانواده ساعی نسبت خانوادگی دوری داریم و به واسطه همین رابطه خانوادگی سالی یک بار در مراسم‌های مختلف با هم رفت و آمد داشتیم و یکدیگر را می‌دیدیم.
* ازدواج سنتی داشتید؟
بله، با رفت و آمد خانوادگی که داشتیم من با مهروز ساعی بیشتر آشنا شدم و سرانجام این آشنایی تبدیل به ازدواج شد.
* زندگی با یک بانوی ورزشکار که دوران قهرمانی ورزش را تجربه کرده چگونه است؟
چون همسرم ورزشکار بوده شرایط من را کاملاً درک می‌کند. او می‌داند زمانی که من در اردو‌ها هستم چه شرایطی دارم و این موضوع باعث آرامش من در تمرینات می‌شود.
* چه شد وارد ورزش MMA شدید؟
بیش از یک سال و نیم است دارم به این موضوع فکر می‌کنم. ابتدا هم از جوجیتسو شروع کردم تا فنون خاک را خوب یاد بگیرم. بعد از جوجیتسو هم چند ماهی اردوی خارج از کشور را در دستور کار قرار دادم و چند ماهی را هم به کمپ تمرینی تایلند رفتم و تمریناتم را در این کشور برگزار کردم.
* احتمال دارد از دنیای قهرمانی خداحافظی کنید و به سمت ورزش حرفه‌ای بروید؟
در ورزش قهرمانی همه مدال‌هایی که می‌خواستم را به دست آوردم و حالا می‌خواهم چند سال باقی‌مانده از عمر ورزشی‌ام را صرف ورزش حرفه‌ای کنم. البته هنوز تصمیم قطعی را نگرفته‌ام و اگر قرار باشد از ورزش قهرمانی خداحافظی کنم، به احتمال بسیار زیاد بعد از مسابقات جهانی خداحافظی می‌کنم و تمام وقت به MMA می‌پردازم.
* چرا چنین تصمیمی گرفتید؟
هر ورزشکاری در بحث قهرمانی دوست دارد روزی مدال المپیک را به دست بیاورد. این آرزو برای من هم وجود داشت. با وجود مدال‌هایی که در بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی گرفتم، این آرزو برایم وجود داشت که روزی قهرمان المپیک باشم، اما این امر به خاطر اینکه ووشو ورزش المپیکی نبود، هرگز تحقق پیدا نکرد به همین دلیل فکر کردم با ورود به ورزش حرفه‌ای می‌توانم به لحاظ روحیه خودم را ارضا کنم به همین خاطر چنین تصمیمی گرفتم.
* یعنی مسائل مالی دراین تصمیم دخالت نداشت؟
البته نمی‌توانم انگیزه‌های مالی را کتمان کنم. به هر حال ورزش قهرمانی به لحاظ مالی هیچ وقت پولی نداشته و نمی‌توان از این واقعیت فرار کرد. در ورزش قهرمانی اگر بتوانی به المپیک برسی و در آنجا یک طلا، نقره یا برنز را به دست بیاوری می‌توانی صاحب یک پاداش مناسب شوی، اما در غیر این صورت ورزش قهرمانی نمی‌تواند به لحاظ مالی زندگی یک ورزشکار سطح اول را تأمین کند. به خصوص اینکه با وضعیت اقتصادی که این روز‌ها در کشور وجود دارد واقعاً با درآمد ورزش قهرمانی نمی‌توان یک زندگی حتی متوسط داشت. در این سال‌ها که در ووشو فعالیت کردم تا همین جا هم نشان دادم تمام تلاشم را برای سربلندی و موفقیت این ورزش انجام دادم. هر مسابقه‌ای که رفتم پرچم ایران را به اهتزاز در‌آوردم و کارنامه من در ووشو گویای همه چیز هست، اما واقعاً به لحاظ مالی هنوز دغدغه‌های زیادی دارم.
* خانواده‌تان با ورود شما به این ورزش خشن مخالف نبودند؟
از چند سال پیش قصد ورود به این ورزش را داشتم، اما خانواده، به خصوص همسرم به دلیل خشونتی که در این ورزش وجود دارد، مخالفت می‌کردند و به خاطر همین مخالفت‌ها من هم از تصمیمی که چند سال پیش گرفته بودم، منصرف شدم و دیر وارد MMA شدم.
* چطور توانستید خانواده را قانع کنید؟
حمیدرضا قلی‌پور، ووشوکار تیم ملی کشورمان که سوابق درخشانی در کارنامه ورزشی خود دارد و مهروز ساعی تکواندوکار خوب کشورمان که سابقه حضور در تیم ملی تکواندو را دارد و در دوران ورزشی اش مقام‌های خوبی را از آن خود کرده است اسفندماه سال ۹۳ به عقد هم درآمدند. جذابیت‌های زندگی مشترک دو رزمی‌کار و حضور حمیدرضا قلی‌پور در مسابقات بین‌المللی MMA گرجستان ما را بر آن داشت تا گپ دوستانه‌ای با این زوج ورزشی داشته باشیم.
این زوج رزمی‌کار در گفتگو با خبرورزشی از نحوه آشنایی با یکدیگر، مبارزه در دنیای حرفه‌ای MMA و برنامه‌های آینده خود حرف زدند.
* چه شد تصمیم گرفتید با یک بانوی تکواندوکار ازدواج کنید؟
با خانواده ساعی نسبت خانوادگی دوری داریم و به واسطه همین رابطه خانوادگی سالی یک بار در مراسم‌های مختلف با هم رفت و آمد داشتیم و یکدیگر را می‌دیدیم.
* ازدواج سنتی داشتید؟
بله، با رفت و آمد خانوادگی که داشتیم من با مهروز ساعی بیشتر آشنا شدم و سرانجام این آشنایی تبدیل به ازدواج شد.
* زندگی با یک بانوی ورزشکار که دوران قهرمانی ورزش را تجربه کرده چگونه است؟
چون همسرم ورزشکار بوده شرایط من را کاملاً درک می‌کند. او می‌داند زمانی که من در اردو‌ها هستم چه شرایطی دارم و این موضوع باعث آرامش من در تمرینات می‌شود.
* چه شد وارد ورزش MMA شدید؟
بیش از یک سال و نیم است دارم به این موضوع فکر می‌کنم. ابتدا هم از جوجیتسو شروع کردم تا فنون خاک را خوب یاد بگیرم. بعد از جوجیتسو هم چند ماهی اردوی خارج از کشور را در دستور کار قرار دادم و چند ماهی را هم به کمپ تمرینی تایلند رفتم و تمریناتم را در این کشور برگزار کردم.
* احتمال دارد از دنیای قهرمانی خداحافظی کنید و به سمت ورزش حرفه‌ای بروید؟
در ورزش قهرمانی همه مدال‌هایی که می‌خواستم را به دست آوردم و حالا می‌خواهم چند سال باقی‌مانده از عمر ورزشی‌ام را صرف ورزش حرفه‌ای کنم. البته هنوز تصمیم قطعی را نگرفته‌ام و اگر قرار باشد از ورزش قهرمانی خداحافظی کنم، به احتمال بسیار زیاد بعد از مسابقات جهانی خداحافظی می‌کنم و تمام وقت به MMA می‌پردازم.
* چرا چنین تصمیمی گرفتید؟
هر ورزشکاری در بحث قهرمانی دوست دارد روزی مدال المپیک را به دست بیاورد. این آرزو برای من هم وجود داشت. با وجود مدال‌هایی که در بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی گرفتم، این آرزو برایم وجود داشت که روزی قهرمان المپیک باشم، اما این امر به خاطر اینکه ووشو ورزش المپیکی نبود، هرگز تحقق پیدا نکرد به همین دلیل فکر کردم با ورود به ورزش حرفه‌ای می‌توانم به لحاظ روحیه خودم را ارضا کنم به همین خاطر چنین تصمیمی گرفتم.
* یعنی مسائل مالی دراین تصمیم دخالت نداشت؟
البته نمی‌توانم انگیزه‌های مالی را کتمان کنم. به هر حال ورزش قهرمانی به لحاظ مالی هیچ وقت پولی نداشته و نمی‌توان از این واقعیت فرار کرد. در ورزش قهرمانی اگر بتوانی به المپیک برسی و در آنجا یک طلا، نقره یا برنز را به دست بیاوری می‌توانی صاحب یک پاداش مناسب شوی، اما در غیر این صورت ورزش قهرمانی نمی‌تواند به لحاظ مالی زندگی یک ورزشکار سطح اول را تأمین کند. به خصوص اینکه با وضعیت اقتصادی که این روز‌ها در کشور وجود دارد واقعاً با درآمد ورزش قهرمانی نمی‌توان یک زندگی حتی متوسط داشت. در این سال‌ها که در ووشو فعالیت کردم تا همین جا هم نشان دادم تمام تلاشم را برای سربلندی و موفقیت این ورزش انجام دادم. هر مسابقه‌ای که رفتم پرچم ایران را به اهتزاز در‌آوردم و کارنامه من در ووشو گویای همه چیز هست، اما واقعاً به لحاظ مالی هنوز دغدغه‌های زیادی دارم.
* خانواده‌تان با ورود شما به این ورزش خشن مخالف نبودند؟
از چند سال پیش قصد ورود به این ورزش را داشتم، اما خانواده، به خصوص همسرم به دلیل خشونتی که در این ورزش وجود دارد، مخالفت می‌کردند و به خاطر همین مخالفت‌ها من هم از تصمیمی که چند سال پیش گرفته بودم، منصرف شدم و دیر وارد MMA شدم.
* چطور توانستید خانواده را قانع کنید؟
در یکی، دو سال اخیر صحبت‌های زیادی را با همسرم انجام دادم و بالاخره توانستم او را راضی کنم که بین ووشو و MMA فرق زیادی وجود ندارد و تقریباً ووشو شبیه MMA است یک مقدار طول کشید، اما راضی شدند.
* اولین مبارزه در MMA چطور بود؟
خدا را شکر اولین تجربه مبارزه راضی‌کننده بود، حریفم قدرت بدنی بالایی داشت که چهار بازی در MMA انجام داده بود، با این وجود اجازه ندادم مبارزه‌ام زیاد طول بکشد و تمامش کردم. هدفم این بود که در دو دقیقه ابتدایی مبارزه، کار را تمام کنم که همین اتفاق افتاد و رقیب گرجستانی ناک‌اوت شد.
* روند تمرینات راضی‌کننده بود؟
مدت زمان کوتاهی است که همراه استکی و علی‌اکبری تمرین می‌کنم، پیش از این تمریناتم با این گروه نبود، اما بقیه فایتر‌ها حدود یک سال و نیم است کنار همین تیم تمرین می‌کنند، پس از بازگشت دوباره تمرینات را آغاز کرده‌ام و منتظر بازی‌های بعدی در MMA هستم.
* به مربیگری بعد از دوران قهرمانی فکر کرده‌اید؟
اصلاً به این مسئله فکر نکرده‌ام، چون فعلاً می‌خواهم مبارزه کنم.
* سقف آرزو‌های کاپیتان تیم ملی ووشو را کجاست؟
به آرزو‌های دنیای قهرمانی رسیده‌ام، حالا می‌خواهم موفقیت‌هایم را در ورزش حرفه‌ای MMA تکرار کنم.
* اولین مبارزه در MMA چطور بود؟
خدا را شکر اولین تجربه مبارزه راضی‌کننده بود، حریفم قدرت بدنی بالایی داشت که چهار بازی در MMA انجام داده بود، با این وجود اجازه ندادم مبارزه‌ام زیاد طول بکشد و تمامش کردم. هدفم این بود که در دو دقیقه ابتدایی مبارزه، کار را تمام کنم که همین اتفاق افتاد و رقیب گرجستانی ناک‌اوت شد.
* روند تمرینات راضی‌کننده بود؟
مدت زمان کوتاهی است که همراه استکی و علی‌اکبری تمرین می‌کنم، پیش از این تمریناتم با این گروه نبود، اما بقیه فایتر‌ها حدود یک سال و نیم است کنار همین تیم تمرین می‌کنند، پس از بازگشت دوباره تمرینات را آغاز کرده‌ام و منتظر بازی‌های بعدی در MMA هستم.
* به مربیگری بعد از دوران قهرمانی فکر کرده‌اید؟
اصلاً به این مسئله فکر نکرده‌ام، چون فعلاً می‌خواهم مبارزه کنم.
* سقف آرزو‌های کاپیتان تیم ملی ووشو را کجاست؟
به آرزو‌های دنیای قهرمانی رسیده‌ام، حالا می‌خواهم موفقیت‌هایم را در ورزش حرفه‌ای MMA تکرار کنم.
مهروز ساعی: نمی‌توانستم جلوی حمید را بگیرم
مهروزساعی در دورانی که ورزش بانوان نوپا بود، یکی از دخترانی بود که با برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه پرچم ورزش بانوان را بالا برد. خواهرهادی ساعی پرافتخارترین تکواندوکار بانوان ایران که این روز‌ها ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشته و در رشته‌های بدنسازی، TRX و تکواندو و همچنین حرکت درمانی فعالیت می‌کند در گفتگو با خبرورزشی از زندگی مشترک با قهرمان ووشوی جهان، حضور همسرش در MMA و آرزوهایش می‌گوید.
* مدتی است در تکواندو کمرنگ هستید.
در حال حاضر مثل گذشته خیلی جدی در تکواندو فعالیت نمی‌کنم، اما فعالیت باشگاهی و مربیگری همچنان جزو برنامه‌هایم است.
* ازدواج با یک ورزشکار حرفه‌ای سخت نیست؟
چرا، زندگی با ورزشکاری که ورزش قهرمانی و حرفه‌ای انجام می‌دهد، سختی‌های خودش را دارد، چون حضور مداوم حمید در اردو‌ها باعث می‌شود من تنهایی زیادی داشته باشم و این مسائل باعث آزار و اذیت می‌شود، اما موفقیت‌های او همه این کاستی‌ها را جبران می‌کند. به قول مادرم ما سال‌ها استرس مبارزات هادی را داشتیم و حالا با ازدواج تو باید استرس مسابقات حمید را داشته باشیم.
* از اولین مدالی که حمید بعد از ازدواج کسب کرد بگویید. چه حسی داشتید؟
خیلی استرس داشتم، چون برایم خیلی مهم بود حمید مدال طلا کسب کند. به هر حال گفتم اگر خدایی نکرده طلای او بعد از این همه سال تبدیل به نقره شود همه از چشم من خواهند دید. (با خنده)
* همسرتان وارد MMA شد آن هم در شرایطی که شما مخالف بودید؟
واقعیت اینکه MMA خیلی سخت است و با ورزش آماتور تفاوت دارد. رشته MMA سنگین است، لباس ایمنی ندارد، محدودیت ندارد و ورزش‌های زیادی در آن وجود دارد. حمید دو، سه سالی بود به فکر MMA بود و با من هم مشورت کرد ولی من خیلی مخالفت کردم، چون دوست نداشتم وارد این ورزش بشود، اما وقتی دیدم هدف دارد، نمی‌شد جلویش را بگیرم. در نهایت راضی شدم و او را به خدا سپردم. خدا را شکر اولین مسابقه‌اش را هم بدون آسیب‌دیدگی با پیروزی پشت سر گذاشت.
* بعضی‌ها معتقدند مسائل مالی باعث می‌شود یک ورزشکار به سمت ورزش حرفه‌ای برود، نظر شما چیست؟
درباره MMA این نگاه وجود دارد که پول حرف اول را در جذب ورزشکاران می‌زند. حمید سال‌ها کاپیتان تیم ملی ووشو بود، اما از لحاظ مالی راضی نشد. بنابراین بحث درآمد انگیزه زیادی برای ورزشکار دارد. هرچند حمید دوست داشت ووشو المپیکی بود تا مدال المپیک هم داشته باشد. اگر ووشو المپیکی بود مطمئن باشید حمید چند مدال دیگر می‌گرفت، چون واقعاً پتانسیل و توانایی‌اش را دارد. به همین خاطر موفقیت‌های ووشو او را ارضا نکرد و به نوک آن قله‌ای که می‌خواست نرسید. این خودش انگیزه‌ای شد که به MMA فکر کند.
* با سابقه درخشانی که در ورزش قهرمانی دارید باید منتظر یک اعجوبه جدید در ورزش بود؟
راستش خیلی به این فکر نمی‌کنیم که فرزندمان وارد ورزش حرفه‌ای شود. هرچه که خودش دوست داشته باشد ما هم حمایت می‌کنیم. ورزش حرفه‌ای سخت است و آخرش نه پولی داری، نه موقعیت. نه من و نه پدرش دوست نداریم وارد ورزش حرفه‌ای شود. مگر اینکه خودش علاقه زیادی داشته باشد که آن وقت نمی‌شود کاری کرد.
* بعد از شما و سارا خوش‌جمال، تکواندوی بانوان برای مدتی درخط ممتد ماند، نظر شما چیست؟
مهروزساعی در دورانی که ورزش بانوان نوپا بود، یکی از دخترانی بود که با برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه پرچم ورزش بانوان را بالا برد. خواهرهادی ساعی پرافتخارترین تکواندوکار بانوان ایران که این روز‌ها ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشته و در رشته‌های بدنسازی، TRX و تکواندو و همچنین حرکت درمانی فعالیت می‌کند در گفتگو با خبرورزشی از زندگی مشترک با قهرمان ووشوی جهان، حضور همسرش در MMA و آرزوهایش می‌گوید.
* مدتی است در تکواندو کمرنگ هستید.
در حال حاضر مثل گذشته خیلی جدی در تکواندو فعالیت نمی‌کنم، اما فعالیت باشگاهی و مربیگری همچنان جزو برنامه‌هایم است.
* ازدواج با یک ورزشکار حرفه‌ای سخت نیست؟
چرا، زندگی با ورزشکاری که ورزش قهرمانی و حرفه‌ای انجام می‌دهد، سختی‌های خودش را دارد، چون حضور مداوم حمید در اردو‌ها باعث می‌شود من تنهایی زیادی داشته باشم و این مسائل باعث آزار و اذیت می‌شود، اما موفقیت‌های او همه این کاستی‌ها را جبران می‌کند. به قول مادرم ما سال‌ها استرس مبارزات هادی را داشتیم و حالا با ازدواج تو باید استرس مسابقات حمید را داشته باشیم.
* از اولین مدالی که حمید بعد از ازدواج کسب کرد بگویید. چه حسی داشتید؟
خیلی استرس داشتم، چون برایم خیلی مهم بود حمید مدال طلا کسب کند. به هر حال گفتم اگر خدایی نکرده طلای او بعد از این همه سال تبدیل به نقره شود همه از چشم من خواهند دید. (با خنده)
* همسرتان وارد MMA شد آن هم در شرایطی که شما مخالف بودید؟
واقعیت اینکه MMA خیلی سخت است و با ورزش آماتور تفاوت دارد. رشته MMA سنگین است، لباس ایمنی ندارد، محدودیت ندارد و ورزش‌های زیادی در آن وجود دارد. حمید دو، سه سالی بود به فکر MMA بود و با من هم مشورت کرد ولی من خیلی مخالفت کردم، چون دوست نداشتم وارد این ورزش بشود، اما وقتی دیدم هدف دارد، نمی‌شد جلویش را بگیرم. در نهایت راضی شدم و او را به خدا سپردم. خدا را شکر اولین مسابقه‌اش را هم بدون آسیب‌دیدگی با پیروزی پشت سر گذاشت.
* بعضی‌ها معتقدند مسائل مالی باعث می‌شود یک ورزشکار به سمت ورزش حرفه‌ای برود، نظر شما چیست؟
درباره MMA این نگاه وجود دارد که پول حرف اول را در جذب ورزشکاران می‌زند. حمید سال‌ها کاپیتان تیم ملی ووشو بود، اما از لحاظ مالی راضی نشد. بنابراین بحث درآمد انگیزه زیادی برای ورزشکار دارد. هرچند حمید دوست داشت ووشو المپیکی بود تا مدال المپیک هم داشته باشد. اگر ووشو المپیکی بود مطمئن باشید حمید چند مدال دیگر می‌گرفت، چون واقعاً پتانسیل و توانایی‌اش را دارد. به همین خاطر موفقیت‌های ووشو او را ارضا نکرد و به نوک آن قله‌ای که می‌خواست نرسید. این خودش انگیزه‌ای شد که به MMA فکر کند.
* با سابقه درخشانی که در ورزش قهرمانی دارید باید منتظر یک اعجوبه جدید در ورزش بود؟
راستش خیلی به این فکر نمی‌کنیم که فرزندمان وارد ورزش حرفه‌ای شود. هرچه که خودش دوست داشته باشد ما هم حمایت می‌کنیم. ورزش حرفه‌ای سخت است و آخرش نه پولی داری، نه موقعیت. نه من و نه پدرش دوست نداریم وارد ورزش حرفه‌ای شود. مگر اینکه خودش علاقه زیادی داشته باشد که آن وقت نمی‌شود کاری کرد.
* بعد از شما و سارا خوش‌جمال، تکواندوی بانوان برای مدتی درخط ممتد ماند، نظر شما چیست؟
من چند سال است از تکواندو دورم و نمی‌خواهم نظر کارشناسی بدهم. من مشغول قهرمان‌پروری هستم و حتی شهربانو دامغانی‌نژاد که در اردوی تیم ملی است شاگرد من است. سعی می‌کنم تجربیاتم را در اختیار کسانی که پتانسیل دارند قرار بدهم و با سیاست‌های فدراسیون هم کاری ندارم. شهربانو از کشتی به تکواندو آمد و پس از چند ماه تمرین، سال گذشته به اردو دعوت شد و امسال هم که در اردو است. او، اکرم خدابنده را برده و آینده درخشانی را برایش می‌بینم.